heal.abstract |
Σε πολλές περιπτώσεις, η διαδικασία χάραξης πολιτικής περιλαµβάνει δύο κατηγορίες εµπλεκόµενων: από τη µία πολλούς «ωφελούµενους», οι οποίοι έχουν µικρό λόγο ατοµικά στη λήψη αποφάσεων (π.χ. πολίτες, πελάτες, εργαζόµενοι, µικροµεσαίες επιχειρήσεις) και από την άλλη, ένα µικρό αριθµό από «αποφασίζοντες» (διοικούντες δηµόσιων και ιδιωτικών οργανισµών, συλλογικών οργάνων κ.ο.κ.) οι οποίοι διαµορφώνουν και αποτυπώνουν τις στρατηγικές επιλογές και επιλέγουν κάποιες από αυτές. Ως εκ τούτου, η προοπτική της «συνδηµιουργίας» παρεµβάσεων από όλους τους εµπλεκόµενους προβάλλει ως κρίσιµος παράγοντας για την αποτελεσµατική χάραξη στρατηγικών πολιτικών και τη διαχείριση τους.
Στόχος της εν λόγω διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση ενός μεθοδολογικού πλαισίου και η εφαρμογή του σε πραγματικές μελέτες περίπτωσης, για την ενίσχυση της συμμετοχικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα την προσπάθεια των τοπικών αρχών για μετάβαση σε έναν αειφόρο και κλιματικά ανθεκτικό ενεργειακό τομέα. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιείται αναλυτική αποτύπωση των υφιστάμενων μεθόδων συμμετοχικής πολιτικής που βρίσκουν εφαρμογή σε Ελλάδα και Ευρώπη και δημιουργείται ένα πολυκριτηριακό πρόβλημα, βασικός πυλώνας υλοποίησης του οποίου αποτελεί η συμμετοχή των πολιτών, που βασίζεται στην ενδελεχή εξέταση συνδυασμών πολιτικών των Δημοτικών Αρχών. Οι πολιτικές αυτές, οι οποίες αποτελούν τις εναλλακτικές του προβλήματος, αξιολογούνται τόσο από τους πολίτες του Δήμου, με σκοπό τη δυναμική ενσωμάτωση των απόψεών τους, όσο και από εμπειρογνώμονες, σχετικά με την έκθεσή τους στους ορατούς κινδύνους (ρίσκα), προκειμένου να προσδιοριστεί το βέλτιστο χαρτοφυλάκιο πολιτικών που θα βοηθήσει στον αγώνα μετάβασης προς την αειφορία. |
el |