Το χρονούμενο αντικείμενο

Βασιλείου, Κατερίνα; Vasileiou, Katerina

dc.contributor.author	Βασιλείου, Κατερίνα	el
dc.contributor.author	Vasileiou, Katerina	en
dc.date.accessioned	2020-05-11T16:11:00Z
dc.date.available	2020-05-11T16:11:00Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/50462
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.18160
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Διεπιστημονικό Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου, Κατ.Α2: Προωθημένα Ζητήματα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού.	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Χρονικοποίηση	el
dc.subject	Χωρικοποίηση	el
dc.subject	Σύννεφο	el
dc.subject	Ρολόι	el
dc.subject	Άτλας	el
dc.subject	Time	en
dc.subject	Space	en
dc.subject	Architecture	en
dc.title	Το χρονούμενο αντικείμενο	el
dc.contributor.department	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Διεπιστημονικό Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου, Κατ.Α1: Έρευνα στην Αρχιτεκτονική: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός	el
heal.type	masterThesis
heal.secondaryTitle	Διατάξεις σύλληψης του διαφεύγοντος χρόνου	el
heal.classification	Ανθρωπιστικές επιστήμες	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-10
heal.abstract	Ο χρόνος, ως εγγενής διάσταση στην ανθρώπινη ύπαρξη, διασταυρώνεται με το περιεχόμενο των ατομικών δραστηριοτήτων. Η νοερή του σύλληψη είναι ακαριαία και η αντίληψη του πραγματικού, τρέχοντος χρόνου διαρκώς διαφεύγουσα. H ανασφάλεια απέναντι στη χρονικότητα, η προσπάθεια σύλληψης και περιγραφής του χρόνου, η απόπειρα απόδοσης της μεταβολής στο εκφραστικό πεδίο, είναι ενδεικτικές της στάσης της νεωτερικής σκέψης, στην προσπάθεια της να αναμετρηθεί με τη διάχυτη αυτή έννοια. Η παρούσα εργασία προσπαθεί να κατανοήσει τον τρόπο, με τον οποίο η αντίληψη της διαρρέουσας χρονικότητας τείνει να καθορίσει την νεωτερική συνθήκη στο πεδίο των επιστημών, των φιλοσοφικών θεωρήσεων και στο επίπεδο της έκφρασης. Επιχειρείται η σύλληψη και διατύπωση νοητικών σχημάτων, εννοιολογικών εργαλείων και διατάξεων, προς μία σφαιρικότερη κατανόηση του αντικείμενου της έρευνας. Στην πρώτη ενότητα, θίγεται ο συσχετισμός του χρόνου και του χώρου, διαπιστώνοντας την πρωτοκαθεδρία του δεύτερου έναντι του πρώτου. Στο πλαίσιο διερεύνησης του παραπάνω διπόλου, επιστρατεύεται ως μεθοδολογικό εργαλείο η διάταξη “σύννεφο-ρολόι”, που εισηγήθηκε ο Karl Popper. Η έννοια “σύννεφο” χρησιμοποιείται για να περιγράψει την “χρονικοποίηση του χώρου” ενώ η έννοια “ρολόι” αναφέρεται στην “χωρικοποίηση του χρόνου”. Η παραπάνω εννοιολογική διάταξη εφαρμόζεται στην διερεύνηση της υποκειμενικής πρόσληψης του χρόνου, θίγοντας τη ρήξη των δύο χρονικών τάξεων στη συνείδηση του υποκειμένου· του εσωτερικού “νεφελώδους” χρόνου και του κανονιστικού χρόνου του ρολογιού. Το δεύτερο μέρος της εργασίας αποτελεί μία απόπειρα συνοπτικής μελέτης του μετασχηματισμού των χρονικών θεωρήσεων, διατρέχοντας φιλοσοφικά, επιστημονικά και εκφραστικά πεδία. Επιχειρώ να κατανοήσω τον τρόπο που η πρόσληψη και η ερμηνεία του χρόνου συστήνουν διαφορετικές προσεγγίσεις στη σύλληψη του αντικειμένου. Συγκροτούνται και εξετάζονται τρεις αδρές κατηγοριοποιήσεις: η στατική συνθήκη και το στατικό αντικείμενο [i], η διαρκώς μεταβαλλόμενη συνθήκη και το μη-αντικείμενο [ii], και τέλος η δυνάμει συνθήκη και το δυνάμει αντικείμενο [iii]. Σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις θίγονται μεταξύ άλλων, οι σχέσεις υποκειμένου-αντικειμένου, “είναι” και “γίγνεσθαι”, η παρουσία της διαφοράς στην επανάληψη, η αποδοχή του τυχαίου και οι παράγοντες που καθορίζουν τη σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Η διάταξη “σύννεφο-ρολόι” εξακολουθεί να συνοδεύει και να πλαισιώνει καθεμία από τις παραπάνω ενότητες, στην προσπάθεια σύλληψης και διερεύνησης της χρονικότητας. Στην τρίτη ενότητα, εισάγεται μια επιπλέον έννοια που φιλοδοξεί να γεφυρώσει το δίπολο “στατικό-δυναμικό”. Προτείνεται η διάταξη του “άτλαντα” ως άρθρωση στο σχήμα “σύννεφο-ρολόι”, και εξετάζεται συγκριτικά με την έννοια του ριζώματος και της χαρτογράφησης, σε μια προσπάθεια περιγραφής της πολλαπλότητας, της συνεχούς μεταβολής, του απρόβλεπτου και του απροσδόκητου. Τέλος, μέσα από την παράθεση δύο αντιθετικών και αντιφατικών κοσμοειδώλων πραγματοποιείται μια απόπειρα περιγραφής του χρονούμενου αντικειμένου.	el
heal.advisorName	Μωραΐτης, Κωνσταντίνος	el
heal.advisorName	Moraitis, Konstantinos	en
heal.committeeMemberName	Τάτλα, Ελένη	el
heal.committeeMemberName	Καλακαλλάς, Ανδρέας	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	114
heal.fullTextAvailability	false