Διερεύνηση της ακουστικής συγχρόνων αιθουσών διαλέξεων

Δαλαλάκη, Ειρήνη Στυλιανή; Dalalaki, Eirini Styliani

dc.contributor.author	Δαλαλάκη, Ειρήνη Στυλιανή	el
dc.contributor.author	Dalalaki, Eirini Styliani	en
dc.date.accessioned	2020-05-13T19:30:29Z
dc.date.available	2020-05-13T19:30:29Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/50561
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.18259
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ακουστική	el
dc.subject	Πειράματα αντίληψης	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Acoustics	en
dc.subject	Architecture	en
dc.subject	Lecture halls	en
dc.subject	Χρόνος αντήχησης	el
dc.subject	Αίθουσες διαλέξεων	el
dc.subject	Reverberation time	en
dc.subject	Perception experiment	en
dc.title	Διερεύνηση της ακουστικής συγχρόνων αιθουσών διαλέξεων	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Ακουστική	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-10-30
heal.abstract	Σκοπός της εργασίας είναι η αποτίμηση του ακουστικού σχεδιασμού αιθουσών διαλέξεων στην πατρίδα μας, όσον αφορά στην προτίμηση του σύγχρονου κοινού (ακροατών) ως προς τον χρόνο αντήχησης αυτών. Αυτό το ενδιαφέρον μας δημιουργήθηκε παρατηρώντας αίθουσες διαλέξεων, τόσον παλαιές, δηλαδή του 19ου αιώνα όπως η αίθουσα της Ακαδημίας Αθηνών με υπέρμετρη αντήχηση, όσον και σύγχρονες όπως το αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Πειραιώς με πρακτικά ανύπαρκτη αντήχηση• εκεί ο ήχος της φωνής του ομιλητού υποστηρίζεται αποκλειστικά ηλεκτρονικά. Η αίσθηση στην πρώτη περίπτωση ήταν ένας ήχος που επικαλύπτετο από το θόρυβο της αντήχησης στην αίθουσα ενώ, στη δεύτερη περίπτωση η απουσία ανακλάσεων έπνιγε τον ήχο όταν τα μεγάφωνα ήταν κλειστά και ακύρωνε την αίσθηση του φυσικού χώρου. Η εργασία είναι πειραματική και περιλαμβάνει αφ’ ενός διερεύνηση της αντίληψης της ακουστικής με τη χρήση της Σημειολογικής Διαφορικής ανάλυσης και αφ’ ετέρου φυσικές ακουστικές μετρήσεις. Οι αίθουσες που χρησιμοποιήθηκαν καλύπτουν το διάστημα από το πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα (μεσοπόλεμος) π.χ. το αμφιθέατρο του κτιρίου Γκίνη στις αρχές του αιώνα, και το ΜΑΧ στα μέσα του αιώνα, –αμφότερα στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο, έως τον μεταπολεμικό Μοντερνισμό π.χ. η αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου στην οδό Σίνα, και το σήμερα π.χ. το συνεδριακό κέντρο του ΤΕΙ Αθηνών στο Αιγάλεω. Όλες οι αίθουσες που μελετήσαμε βρίσκονται στην Αθήνα, για πρακτικούς λόγους, Ο σχεδιασμός των αιθουσών έως τα μέσα του 20ου αιώνα χαρακτηρίζεται από μεγάλους όγκους (εμβληματικών διαστάσεων) με απουσία ηχοαπορροφητικών υλικών. Αντίθετα, με την πάροδο του χρόνου έχουμε και πολύ μικρότερες αίθουσες σύμφωνα με το μότο του μοντερνισμού «less is more», η δε ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας ακουστικών υλικών έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή απορροφητικών υλικών στις αίθουσες με/ή και χωρίς ακουστική μελέτη. Η ανάλυση της συσχέτισης (ανάλυση της Διακύμανσης) μεταξύ των δεδομένων της αντίληψης και των φυσικών ακουστικών μετρήσεων έδειξε σαφώς προτίμηση για τις πρόσφατες αίθουσες όπου ο φυσικός ήχος έχει αντικατασταθεί από τον ηλεκτρονικά υποστηριζόμενο με τάση ακύρωσης του φυσικού ηχητικού πεδίου. Περισσότερα πειράματα με τη χρήση ευρύτερου δείγματος αιθουσών είναι δυνατόν να διαφωτίσουν περαιτέρω ως προς το προτιμώμενο είδος (-δη) αιθουσών και να τεκμηριώσει μεθόδους σχεδιασμού αυτών.	el
heal.advisorName	Βουγιούκας, Εμμανουήλ	el
heal.committeeMemberName	Βουγιούκας, Εμμανουήλ	el
heal.committeeMemberName	Μπαδογιάννης, Ευστράτιος	el
heal.committeeMemberName	Μπαλλής, Αθανάσιος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Τομέας Δομοστατικής	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	252 σ.
heal.fullTextAvailability	false