Ανάκτηση χλωριούχου νατρίου από άλμη

Κονάτζιη, Ραφαήλ; Konatzii, Rafail

dc.contributor.author	Κονάτζιη, Ραφαήλ	el
dc.contributor.author	Konatzii, Rafail	en
dc.date.accessioned	2020-09-29T12:25:32Z
dc.date.available	2020-09-29T12:25:32Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/51195
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.18893
dc.rights	Default License
dc.subject	Χλωριούχο νάτριο	el
dc.subject	Ανάκτηση αλάτων	el
dc.subject	Χημική καθίζηση	el
dc.subject	Άλμη	el
dc.subject	Επεξεργασία άλμης	el
dc.subject	Brine	en
dc.subject	Salts recovery	en
dc.subject	Chemical precipitation	en
dc.subject	Sodium chloride	en
dc.subject	Brine mining	en
dc.title	Ανάκτηση χλωριούχου νατρίου από άλμη	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Διαχείριση υδάτων	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2020-07-16
heal.abstract	Είναι κοινώς αποδεκτό πως η αφαλάτωση αποτελεί ολοένα και περισσότερο χρήσιμη επιλογή για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας σε πολλές περιοχές του κόσμου. Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα μερικά υδατικά διαμερίσματα παρουσιάζουν ελλειμματικό υδατικό ισοζύγιο. Το πιο κρίσιμο πρόβλημα εντοπίζεται στο υδατικό διαμέρισμα των νησιών του Αιγαίου. Στα νησιά αυτά πολλές φορές είναι απαραίτητη η χρήση μεθόδων μεγάλου κόστους για την κάλυψη των αναγκών τους σε νερό, όπως η μεταφορά νερού με υδροφόρα πλοία. Για την πιο ασφαλή και οικονομική παραγωγή νερού, σήμερα χρησιμοποιούνται σε πολλά από τα νησιά αυτά μονάδες αφαλάτωσης. Παρ΄όλα αυτά η αφαλάτωση, ως μία διεργασία που απομακρύνει άλατα από το θαλασσινό ή υφάλμυρο νερό, αναπόφευκτα παράγει υγρά απόβλητα, τα οποία είναι σχεδόν διπλάσιας αλατότητας από το θαλασσινό νερό. Το απόβλητο αυτό λέγεται άλμη και η λανθασμένη διαχείριση και διάθεση του μπορεί να προκαλέσει σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι τρόποι διαχείρισης της άλμης που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή περιλαμβάνουν τις ακόλουθες τεχνικές: Διάθεση σε επιφανειακά νερά (Surface Water Discharge), Διάθεση σε συστήματα αποχέτευσης (Sewer Discharge), Έγχυση σε υπόγειους γεωλογικούς σχηματισμούς (Deep Well Injection), Λίμνες εξάτμισης (Evaporation Ponds), Άρδευση, αναφέρεται συχνά και ως διάθεση στο έδαφος (Land Application) και η τεχνική Μηδενικών Υγρών Αποβλήτων (Zero Liquid Discharge). Κάθε τεχνική από τις πιο πάνω όμως προκαλεί, σε διαφορετικό βαθμό, αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον. Βασικός στόχος αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η αξιοποίηση της απορριπτόμενης άλμης από τη διεργασία της αφαλάτωσης και η διερεύνηση τεχνικών διαχωρισμού και επεξεργασίας προς την επίτευξη ανάκτησης του χλωριούχου νατρίου, ως βασικού προïόντος, το οποίο πρέπει να είναι απαλλαγμένο από ξένες προσμίξεις. Βασικές μέθοδοι που θα εφαρμοστούν προς αυτό το σκοπό είναι:  Χημική καταβύθιση με υδροξείδιο του ασβεστίου και ανθρακικό νάτριο (Cold lime softening)  Χημική καταβύθιση με διάλυμα καυστικού νατρίου και ανθρακικό νάτριο Οι τεχνικές αυτές σε συνδυασμό με κάποιες φυσικές διεργασίες, θα αναπτυχθούν και θα συγκριθούν σε εργαστηριακό επίπεδο και πιθανόν στο μέλλον να αποτελέσουν ακόμα μια λύση για την εξάλειψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που σχετίζονται με τη διάθεση της άλμης στο περιβάλλον και να επιβεβαιώσουν ακόμα μια φορά τη δυνατότητα αξιοποίησης της άλμης.	el
heal.abstract	It is widely accepted that desalination is an increasingly useful option for tackling the water scarcity in many areas of the World. In Greece, it is noted that some aqueous compartments exhibit a deficient water balance. The most critical problem lies in the water department of the Aegean islands.In these islands many times it is necessary to use very costly practices to meet water needs, such as the transport of water by seaships. For safer and more economical water production, units of desalination are used in many of these islands. However, desalination, as a process that removes salts from seawater or brackish water, inevitably produces liquid waste that is twice as salty as seawater. This waste is called brine and its improper management and disposal can cause significant environmental impacts. Today, five practices are applied to manage this effluent: (a) Surface Water Discharge, (b) Sewer Discharge, (c) Deep Well Injection, (d) Evaporation Ponds and (e) Land application and the Zero Liquid Discharge process. Each technique from the above is causing, to a varying degree, negative environmental consequences. The main goal of this thesis is the utilization of waste brine, which is produced by the desalination process and to investigate the separation and processing techniques to achieve recovery of sodium chloride as a basic product, which must be free of foreign impurities. Basic methods that will be used for this purpose are:  Chemical precipitation with calcium hydroxide and sodiym carbonate (Cold lime softening)  Chemical precipitation with sodium hydroxide and sodium carbonate These techniques in combination with some natural processes will be developed and compared to laboratory level and possibly in the future can still be a solution to eliminate the environmental impacts associated with the disposal of brine into the environment even confirm once again the possibility of using the brine.	en
heal.advisorName	Χαραλάμπους, Αικατερίνη - Ιωάννα	el
heal.committeeMemberName	Χαραλάμπους, Αικατερίνη - Ιωάννα	el
heal.committeeMemberName	Κόλλια, Κωνσταντίνα	el
heal.committeeMemberName	Καραγιάννης - Μπακόλας, Αστέριος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Χημικών Μηχανικών. Τομέας Χημικών Επιστημών (I)	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	148 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false