dc.contributor.author |
Τσιρούλη, Μαρίνα-Δέσποινα
|
el |
dc.contributor.author |
Tsirouli, Marina-Despoina
|
en |
dc.date.accessioned |
2020-10-06T09:05:59Z |
|
dc.date.available |
2020-10-06T09:05:59Z |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/51299 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.18997 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Κατοικίες |
el |
dc.subject |
Μετανεωτερικότητα |
el |
dc.subject |
ΙΚΕΑ |
el |
dc.subject |
Πρότυπα κατοίκησης |
el |
dc.subject |
Τυποποίηση |
el |
dc.subject |
Μαζοποίηση |
el |
dc.subject |
Καταναλωτισμός |
el |
dc.subject |
Προκατασκευές |
el |
dc.subject |
Εξατομίκευση |
el |
dc.subject |
Πλουραλισμός |
el |
dc.subject |
Ταυτότητα |
el |
dc.subject |
Δημοκρατικός σχεδιασμός |
el |
dc.subject |
Housing |
en |
dc.subject |
Dwellings |
en |
dc.subject |
IKEA |
en |
dc.subject |
Standards |
en |
dc.subject |
Lifestyle |
en |
dc.subject |
Massification |
en |
dc.subject |
Mass culture |
en |
dc.subject |
Consumption |
en |
dc.subject |
Individuation |
en |
dc.subject |
Pluralism |
en |
dc.subject |
Democratic design |
en |
dc.title |
Μεταξύ τυποποίησης και εξατομίκευσης: σύγχρονη κατοικία και ΙΚΕΑ |
el |
dc.title |
Between standardization and individuation: contemporary housing and IKEA |
en |
dc.type |
Διάλεξη |
|
heal.type |
learningMaterial |
el |
heal.classification |
Architecture, Domestic |
en |
heal.language |
el |
el |
heal.access |
campus |
el |
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2020-09-02 |
|
heal.abstract |
Τυποποίηση και εξατομίκευση (ή ομογενοποίηση και διαφοροποίηση), είναι φαινόμενα αντικρουόμενα. Στο δίπολο αυτό, το Μοντέρνο κίνημα ταυτίζεται με την τυποποίηση, ακόμα και αν αυτή προέκυψε ως το αρνητικό αποτέλεσμα της επιδίωξης για ισότητα. Στον αντίποδα αυτού, η σημερινή αρχιτεκτονική συνδέεται με την εξατομίκευση, επιδιώκοντας τη δημιουργία ευέλικτων δομών –σε ότι αφορά την κατοικία-, με δυνατότητα προσαρμογής στις μοναδικές και εντελώς προσωπικές ανάγκες του κάθε χρήστη. Προκύπτει, έτσι, μια φαινομενικά, ξεκάθαρη αντίθεση των δύο καταστάσεων, η οποία όμως δεν είναι πραγματική. Η μετανεωτερικότητα δεν είναι η ενσάρκωση της εξατομίκευσης αλλά η κατάσταση στην οποία τα δύο αντικρουόμενα φαινόμενα συνυπάρχουν.
Στη Μοντέρνα εποχή ο ορθολογισμός, που αναπαρέστησε τις ανθρώπινες ανάγκες απογυμνωμένες από επιθυμίες και προσωπικές εξερευνήσεις, επέβαλε ένα πρότυπο ζωής και ένα πρότυπο κατοικίας που εφαρμόστηκε ολοκληρωτικά. Ο μετανεωτερικός κόσμος, παρόλο που προσπάθησε να αποβάλει τη μαζική σχεδίαση και να υπηρετήσει τον κοινωνικό πλουραλισμό απελευθερώνοντας την κοινωνία από κάθε μορφή άμεσης επιβολής lifestyle, δεν κατάφερε να αναιρέσει τη μαζοποίηση. Η κουλτούρα του καταναλωτισμού ήρθε να υποκαταστήσει το ρόλο που στο μοντέρνο έπαιξε το εγκατεστημένο πρότυπο ζωής. Τα προβαλλόμενα πρότυπα και ορισμένες διαδικασίες τυποποίησης της κατασκευής και του σχεδιασμού, αναγνωρίζονται ως οι κύριοι παράγοντες χειραγώγησης του ατόμου προς προκαθορισμένες, μαζικές συμπεριφορές .
Ακριβώς σε αυτό το σημείο, εισάγεται στη μελέτη η ΙΚΕΑ ως κατεξοχήν φορέας σύγχρονης μαζικής κουλτούρας και ως φαινόμενο που φτάνει στην ολοκληρωτική κατάληψη του οικιακού χώρου. Η ΙΚΕΑ ενσαρκώνει την αντίφαση της μετανεωτερικής πραγματικότητας, υιοθετώντας τη σοσιαλιστική ιδεολογία που καθιστά το όμορφο προσιτό σε όλους -και που συχνά αγγίζει την ομογενοποίηση (αντίστοιχα με το Μοντέρνο κίνημα)- και μαζί την ιδέα για την ατομική έκφραση και επιλογή. |
el |
heal.abstract |
Standardization and individuation (or homogenization and differentiation) are conflicting phenomena. In this dipole, Modern movement is associated with standardization, even if the latter resulted as the negative effect of the pursuit for equality in the Modern society. On the contrary, contemporary architecture becomes synonym of individuation process, exploring the construction of flexible units –as far as the architecture of housing concerns- with the potential of being adjusted in the unique and absolutely personal needs of every user. As a result, someone would suppose that a clear contrast of these two situations is occurred, but this is not the case. Postmodernism is not the representation of individuality itself but a complex situation in which standardization and individuation coexist.
In Modern times rationalism, that represented human needs free of desires and personal caprices, imposed a norm of life and formed a model of housing that was fully implemented. Postmodern world, even if attempted to discard mass design and serve social pluralism, setting society free from every type of established lifestyle, didn’t manage to negate massification. Consumption culture substituted the Modern established lifestyle. The contemporary presented lifestyles and some of the procedures of standardization and prefabrication in design and construction, can be recognized as the main factors of humans’ manipulation towards predefined behaviors.
This is the exact point, in which the study of IKEA is being introduced. IKEA is both a contemporary example that promotes mass culture and a phenomenon that exceeds to the total occupation of the dwelling. The company incarnates the postmodern society’s contradiction, adopting the ideology of socialism that makes good design accessible to everyone –which most of the times comes to massification (as it happened in Modernism)- and simultaneously the idea of individual choice and the expression of individual taste. |
en |
heal.academicPublisher |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού |
el |
heal.fullTextAvailability |
false |
|