heal.abstract |
Η υποβάθμιση της αξιοπιστίας μιας κατασκευής από σκυρόδεμα με την πάροδο του χρόνου είναι αποτέλεσμα διαφόρων μηχανικών, φυσικών, χημικών και βιολογικών διεργασιών, με τη διάβρωση του οπλισμού να αποτελεί το σοβαρότερο πρόβλημα ανθεκτικότητας των κατασκευών οπλισμένου σκυροδέματος. Τα τελευταία πενήντα χρόνια, η διεθνής επιστημονική κοινότητα κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες με εργαστηριακές έρευνες και πειραματικές μελέτες πεδίου με στόχο την αύξηση της
αντίστασης του σκυροδέματος στη διάβρωση. Η προσβολή των κατασκευών από τη διείσδυση χλωριόντων αποτελεί καίριο πρόβλημα και στη χώρα μας καθώς αφορά κυρίως παραθαλάσσιες κατασκευές που προσβάλλονται από το θαλασσινό νερό. Αντικείμενο της παρούσας διατριβής
αποτέλεσε η μελέτη των μεθόδων προστασίας του οπλισμένου σκυροδέματος με ταυτόχρονη διερεύνηση της επιρροής της μόνιμης καμπτικής φόρτισης στην ανθεκτικότητα ενός φορέα. Οι
συνθέσεις παρασκευάσθηκαν σύμφωνα με τους πιο πρόσφατους κανονισμούς σκυροδέματος και τα διεθνή πρότυπα και έχουν ως εξής: συμβατικό σκυρόδεμα ποιότητας C30/37, συμβατικό σκυρόδεμα με αναστολέα διάβρωσης ως πρόσθετο, συμβατικό σκυρόδεμα με επιφανειακή στεγανοποιητική προστασία, γαρμπυλοσκυρόδεμα και αυτοσυμπυκνούμενο σκυρόδεμα. Για το βασικό πειραματικό μέρος κατασκευάστηκαν 40 δοκοί οπλισμένου σκυροδέματος 5 διαφορετικών συνθέσεων και εκτέθηκαν σε 2 διαφορετικές προσομοιωμένες περιβαλλοντικές συνθήκες σε 3 διαφορετικά επίπεδα φόρτισης για συνολική περίοδο 42 μηνών. Η συμπεριφορά τους κατά της διάβρωσης προσδιορίστηκε
μέσω τακτικών μετρήσεων της ηλεκτρικής αντίστασης του σκυροδέματος και του δυναμικού διάβρωσης των ενισχυμένων χαλύβδινων ράβδων με χρήση θειικού χαλκού ως ηλεκτρόδιο αναφοράς. Επιπλέον, η συμπεριφορά τους κατά της διάβρωσης προσδιορίστηκε μέσω των ακόλουθων εργαστηριακών δοκιμών: δοκιμή υδατοαπορροφητικότητας, δοκιμή διαπερατότητας νερού υπό πίεση, ποροσιμετρία διείσδυσης υδραργύρου, δοκιμή ταχείας διείσδυσης σε χλωριόντα, δοκιμή επιταχυνόμενης ενανθράκωσης. Τα πειραματικά αποτελέσματα έδειξαν ότι τα συστήματα προστασίας που εξετάστηκαν παρέχουν ικανοποιητική προστασία στον οπλισμό έναντι της διάβρωσης σε σύγκριση με τα δοκίμια αναφοράς. Επίσης, παρατηρήθηκε μια αντιστρόφως ανάλογη σχέση του λόγου Ν/Τ μιας σύνθεσης με την ικανότητα για προστασία από διάβρωση. Μικρότερες τιμές λόγου Ν/Τ (0,4 αντί 0,5) οδηγούν σε καλύτερη αντιδιαβρωτική συμπεριφορά. Τέλος, παρατηρείται πως ο ρυθμός διάβρωσης του χάλυβα αυξάνεται σταδιακά με την αύξηση του μόνιμου φορτίου. Η αλληλεπίδραση της μόνιμης φόρτισης με την εξέλιξη της διάβρωσης είναι μια σχέση που δεν έχει ερευνηθεί σε βάθος έως τη συγγραφή του παρόντος. Δημιουργείται έτσι η ανάγκη να υπάρξει επιπλέον έρευνα σε αυτόν τον συσχετισμό προκειμένου οι νέες κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα να λαμβάνουν υπόψιν όλους
τους ζημιογόνους παράγοντες και να είναι περισσότερο ανθεκτικές στο χρόνο. |
el |