heal.abstract |
Η ύπαρξη αποβλήτων με υψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο, εντός βιομηχανίας τροφίμων, οδήγησε στην εξέταση διάφορων μεθόδων αποικοδόμησης των υπόψη αποβλήτων, ώστε να μην διοχετεύονται στο περιβάλλον χωρίς επεξεργασία και το επιβαρύνουν. Επειδή η υπόψη βιομηχανική εγκατάσταση διαθέτει αναερόβιο αντιδραστήρα UASB, επιλέχθηκε η αναερόβια χώνευση ως η πλέον κατάλληλη μέθοδος όχι μόνο για την επεξεργασία του αποβλήτου, αλλά και για την παραγωγή ενέργειας προς όφελος της βιομηχανίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που χρειάζονταν αντιμετώπιση, ήταν η μορφή με την οποία το απόβλητο θα εισερχόταν στον αντιδραστήρα αναερόβιας χώνευσης, αφού απαιτείται να είναι σχεδόν πλήρως υδρολυμένο, καθόσον οι κόκκοι του αμύλου είναι αδιάλυτοι σε κρύο νερό αλλά ταυτόχρονα διογκώνονται απορροφώντας νερό έως και 25%, ενώ υπό ορισμένες συνθήκες μπορούν να φτιάξουν ένα κολλοειδές διάλυμα αμύλου. Διερευνώντας την υπάρχουσα βιβλιογραφία επί του θέματος, αποφασίστηκε να επιτευχθεί η υδρόλυση με τη μέθοδο της χημικής οξείδωσης Fenton. Για την υλοποίηση των πειραμάτων έγιναν πρώτα διερευνητικές δοκιμές για να καθοριστούν οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τις αντιδράσεις και στη συνέχεια σχεδιάστηκε παραγοντικό πείραμα 4 παραγόντων (αντιδραστήρια FeSO4*7H2O, H2O2, χρόνος και θερμοκρασία) και 2 επιπέδων, προκείμενου να προκύψει μαθηματικό μοντέλο που θα δείχνει την επιρροή των παραμέτρων της οξείδωσης στην υδρόλυση του αμύλου και με το οποίο καταδείχθηκε ότι όντως η μέθοδος Fenton είναι η πλέον ενδεδειγμένη για την σχεδόν πλήρη υδρόλυση του αμύλου (99,5%), σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας (πλησίον του ορίου ζελατινοποίησης-70ο C), επαρκούς χρόνου για την ολοκλήρωση των αντιδράσεων (3h), υψηλών τιμών ένυδρου θειϊκου σιδήρου (1gr) ως καταλύτη-υπόστρωμα και μεγάλης ποσότητας υπεροξειδίου του υδρογόνου (0,85ml 50% w/w) ως οξειδωτικού μέσου. Στη συνέχεια ακολούθησε μελέτη της κινητικής της υδρόλυσης με σκοπό να προκύψει ένα μαθηματικό μοντέλο που να περιγράφει την επίδραση της θερμοκρασίας, του FeSO4*7H2O και του H2O2 στο ρυθμό της υδρόλυσης.
Μετά από τον ποσοτικό προσδιορισμό των υδατανθράκων που περιέχονται στο υδρολυμένο άμυλο και τη μέτρηση του pH έγινε η τροφοδότηση εργαστηριακού αντιδραστήρα με 3 δείγματα υδρόλυσης, αφού ο αντιδραστήρας είχε αρχικά τροφοδοτηθεί με οξικό οξύ ως υπόστρωμα αναφοράς. Τα αποτελέσματα της αναερόβιας χώνευσης ήταν εξαιρετικά, αφού απέδωσαν υψηλές τιμές παραγωγής μεθανίου, με ικανοποιητικούς ρυθμούς παραγωγής βιοαερίου και ειδικής μεθανιογόνου δραστικότητας λάσπης. Η όλη διαδικασία κατέδειξε ότι είναι εφικτή η παραγωγή ενέργειας από απόβλητο υψηλής περιεκτικότητας σε άμυλο, μέσω αναερόβιας χώνευσης. |
el |