Αρχιτεκτονική και υπολογιστική νοημοσύνη:
η επιρροή των γενετικών αλγορίθμων στη σχεδιαστική διαδικασία

Σάλτα, Στυλιανή; Salta, Styliani

dc.contributor.author	Σάλτα, Στυλιανή	el
dc.contributor.author	Salta, Styliani	en
dc.date.accessioned	2020-12-09T18:01:01Z
dc.date.available	2020-12-09T18:01:01Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52430
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20128
dc.description	Διατμηματικό-Διεπιστημονικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός του Χώρου: Έρευνα στην Αρχιτεκτονική: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός \| Ειδίκευση Α2 «Προωθημένα Ζητήματα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού». Διπλωματική Εργασία.	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Γενετικοί αλγόριθμοι	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Υπολογιστική νοημοσύνη	el
dc.subject	Αλγοριθμικός σχεδιασμός	el
dc.subject	Θεωρία εξέλιξης των ειδών	el
dc.subject	Evolution theory	en
dc.subject	Computational intelligence	en
dc.subject	Genetic algorithms	en
dc.subject	Galapagos	en
dc.subject	Generative design	el
dc.title	Αρχιτεκτονική και υπολογιστική νοημοσύνη: η επιρροή των γενετικών αλγορίθμων στη σχεδιαστική διαδικασία	el
dc.title	Architecture and computational intelligence: the influence of genetic algorithms on the design process	en
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Αλγοριθμικός σχεδιασμός	el
heal.classification	Γενετικοί αλγόριθμοι	el
heal.classification	Architecture	en
heal.classification	Algorithmic design	en
heal.classification	Genetic Algorithms	el
heal.language	el
heal.access	campus
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2020-11-03
heal.abstract	Η παρούσα εργασία διερευνά την εφαρμογή γενετικών αλγορίθμων (ΓΑ) στην αρχιτεκτονική μέσα από την βιβλιογραφική ανασκόπηση του αντικείμενου, την αναλυτική μελέτη της μεθοδολογίας και μια σειρά μικρών πειραμάτων εφαρμογής που ελέγχουν την εγκυρότητα τους σε σχεδιαστικά προβλήματα μικρής κλίμακας. Οι ΓΑ είναι στοχαστικοί αλγόριθμοι αναζήτησης και βελτιστοποίησης που προσομοιώνουν την θεωρία της εξέλιξης των ειδών σε υπολογιστικό περιβάλλον. Η εφαρμογή ΓΑ στη σχεδιαστική διαδικασία λειτουργεί διαφορετικά από την αιτιοκρατική λογική των αλγοριθμικών συστημάτων σχεδιασμού, καθώς εισάγει στοχαστικά αποτελέσματα και καθότι πρόκειται για από-κάτω-προς-τα-πάνω μέθοδο σχεδιασμού, επαυξάνει τη γνώση του συστήματος μέσα από το φαινόμενο της ανάδυσης. Η χρήση στοχαστικών αλγορίθμων στην αρχιτεκτονική σύνθεση, μπορεί να τροφοδοτεί για κάποιους το όραμα της δημιουργίας χωρίς δημιουργό, ωστόσο προς το παρόν η εφαρμογή τους απαιτεί μεγάλη προσπάθεια ανθρώπινης κωδικοποίησης και διαμεσολάβησης. Η πίστη στα μεγάλα δεδομένα και η ανάγκη για ποσοτικοποίηση στον 21ο αιώνα, εγείρει το ερώτημα κατά πόσο η ιδέα του «γενεσιουργού» σχεδιασμού, στα πλαίσια του οποίου ένας αλγόριθμος σχεδιάζει χιλιάδες λύσεις προκειμένου να βρει την βέλτιστη, επαυξάνει το αρχιτεκτονικό νόημα, όχι απαραίτητα υπηρετώντας έναν φουτουριστικό αυτοματισμό, αλλά προσφέροντας νέους τρόπους σκέψης και δημιουργίας. Στο τοπίο του 21ου αιώνα, ο ρόλος του αρχιτέκτονα δεν φαίνεται να χάνεται, αλλά σίγουρα αλλάζει. Το γεγονός αυτό μετατοπίζει την ευφυΐα του «σχεδιαστή» σε ευφυΐα ενός ευρύτερου συσσωματώματος, όπου το ίδιο το αντικείμενο μοιάζει να διεκδικεί ίση αξία με το χέρι του σχεδιαστή που το παράγει. Αυτό εγείρει πολλά ηθικά ζητήματα σχετικά με την ευθύνη του δημιουργού και του δημιουργήματος σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που μετατοπίζει το ενδιαφέρον από το ηγεμονικό υποκείμενο του εικοστού αιώνα στο ίδιο το αντικείμενο. Μέσα από τέτοιες προσεγγίσεις, ο πολιτισμός, η τεχνολογία και ο χώρος σχηματίζουν ένα σύνθετο δίκτυο αλληλένδετων δομών, κάθε τμήμα του οποίου επηρεάζει και επηρεάζεται από τα υπόλοιπα, χωρίς να ακολουθεί γραμμικές ιεραρχίες.	el
heal.abstract	This thesis explores the application of genetic algorithms (GA) in architecture through a thorough bibliographical review, an analytical study of its methodology and a mini series of application experiments (through an evolutionary solver named Galápagos), in order to verify the validity of this approach in small scale design problems. The GA are stochastic search and optimization algorithms, which simulate the principles of Darwinian evolution within a computational environment, in order to breed best suitable solutions to a given problem. They belong to the broeader field of Computational Intelligence discipline, since they codify and evaluate any problem via assigning numerical values to its parameters. The application of GA in design implies a different approach to the traditionally deterministic implementation of algorithms in the design process, since it introduces a bottom-up way of thinking, which leads to stochastic results through the phenomenon of emersion. The implementation of stochastic algorithms in architectural design may aspire the vision of “creation without a creator”, nevertheless for the time being requires a great amount of human effort and codification in order to provide results. The belief in Big Data and the overall quantification approach of the 21st century reasonably rises the question of how much the idea of “generative design” (as an algorithm capable of generating thousands of different design solutions in order to find the best one) could in anyway enhance the architectural meaning. The main scope is not about serving a futuristic vision of automation but about offering a new way of thinking, which will allow designers to cope with the increased complexity of contemporary design problems. The role of the architect undergoes pivotal changes during the 21st century. This fact seems to shift the ingenuity of the designer onto that of a wider organism, where the object itself seems to acquire equal importance as its creator-designer. The above statement rises various ethical issues concerning the responsibility of the creator and the artifact in this new reality, which displaces the interest from the sovereign “subject” of the 20th century onto the very “object” of the 21st. According to this approach, civilization, technology and space (choros) form a complex net of interweaving relations, with each part of it affecting the other, without following linear hierarchies.	en
heal.advisorName	Κατσαρός, Μιλτιάδης	el
heal.advisorName	Katsaros, Miltiadis	en
heal.committeeMemberName	Παρμενίδης, Γεώργιος	el
heal.committeeMemberName	Κωτσόπουλος, Σωτήριος	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	178
heal.fullTextAvailability	false