heal.abstract |
Η κατασκευή-διάνοιξη ενός μεταλλευτικού ή γεωτεχνικού φρέατος αποτελεί ένα από τα κύρια και βασικότερα κομμάτια της κατασκευής του εκάστοτε έργου. Τα φρέατα, ως βασικά έργα προσπέλασης αλλά και ως κρίσιμα έργα ανάπτυξης μιας εκμετάλλευσης έχουν εφαρμογή τόσο στην καθημερινή μετακίνηση ανθρώπων και εξοπλισμού από την επιφάνεια προς την εκμετάλλευση ή το υπόγειο έργο, για τη διευκόλυνση του αερισμού ή και για εσωτερικές μεταφορές του εξορυσσόμενου υλικού εντός του χώρου του μεταλλείου.
Γνωρίζοντας τις ιδιαίτερες και απαιτητικές συνθήκες εργασίας για την κατασκευή τέτοιων έργων αλλά και το υψηλό κόστος κατασκευής τους, η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου διάνοιξης αποτελεί μια απόφαση μέγιστης σημασίας. Η επιλογή μεθόδου εξαρτάται άμεσα από τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του έργου (μέγεθος, βάθος), τα γεωτεχνικά χαρακτηριστικά των πετρωμάτων, την οικονομικότητα της μεθόδου, την ευελιξία της, τις συνθήκες ασφαλείας που προσφέρει, καθώς και από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που υπάρχουν κατά την διάρκεια της κατασκευής. Όλα τα παραπάνω καθιστούν το πρόβλημα επιλογής της μεθόδου διάνοιξης ενός φρέατος μια πολυκριτηριακή - πολυπαραγοντική απόφαση.
Στη συγκεκριμένη διπλωματική εργασία αξιολογούνται οι περισσότερες από τις διαθέσιμες τεχνικές και μέθοδοι κατασκευής φρεάτων με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που εμφανίζει κάθε μία, αλλά και με βάση τις συνθήκες που επικρατούν στο πεδίο, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της Ιεραρχικής Ανάλυσης Αποφάσεων (AHP). Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζονται οι κύριες μέθοδοι κατασκευής όπως η ανύψωση ανιόντος με μηχανική διεύρυνση (Raise Boring), η τυφλή διάτρηση ανιόντος χωρίς πιλοτική γεώτρηση (Vertical Shaft Sinking), η συμβατική μέθοδος διάτρησης - ανατίναξης (Drill&Blast) και η ανύψωση τυφλών ανιόντων με αναρριχητές (Alimak), με τις δύο πρώτες να αφορούν σε μηχανική κοπή (εκσκαφή) του πετρώματος, ενώ οι δεύτερες να ακολουθούν τον συμβατικό τρόπο, μέσω διάτρησης-ανατίναξης.
Επιλέγεται μια σειρά από κύρια κριτήρια εξέτασης και τα αντίστοιχα υποκριτήριά τους και μέσω διμερών συγκρίσεων (pairwise comparison) διαμορφώνεται το πλαίσιο της ανάλυσης και της επιμέρους βαρύτητας του κάθε κριτηρίου. Εν συνεχεία συγκρίνονται μεταξύ τους οι διάφορες μέθοδοι και αποτυπώνεται πόσο καλά αποδίδουν στα κριτήρια εξέτασης, προκύπτοντας έτσι η τελική βαθμολόγηση και ιεράρχηση των μεθόδων για συγκεκριμένες περιπτώσεις. |
el |