Ίχνη του Ιερού στον ισλαμικό, χριστιανικό και ινδουιστικό ναό

Κυρήκου, Θεανώ; Kirykou, Theano

dc.contributor.author	Κυρήκου, Θεανώ	el
dc.contributor.author	Kirykou, Theano	en
dc.date.accessioned	2020-12-12T14:05:57Z
dc.date.available	2020-12-12T14:05:57Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52489
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20187
dc.description	Διατμηματικό-Διεπιστημονικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός του Χώρου: Έρευνα στην Αρχιτεκτονική: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός, Διπλωματική Εργασία.	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Invisible	en
dc.subject	Sacred places	en
dc.subject	Spirituality	en
dc.subject	Mosque	en
dc.subject	Byzantine church	en
dc.subject	Πνευματικότητα	el
dc.subject	Ισλαμικό τζαμί	el
dc.subject	Ινδουιστικός ναός	el
dc.subject	Βυζαντινή εκκλησία	el
dc.subject	Ιερό	el
dc.subject	hindu temple	en
dc.title	Ίχνη του Ιερού στον ισλαμικό, χριστιανικό και ινδουιστικό ναό	el
dc.title	A little respect for the invisible	en
heal.type	masterThesis
heal.secondaryTitle	Traces of the sacred in the Islamic, Byzantine and Hindu Temple	en
heal.classification	Πολεοδομικός σχεδασμός	el
heal.language	el
heal.access	campus
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-02-05
heal.abstract	Αυτή είναι η συνέχεια μιας έρευνας για τη χαμένη διάσταση της πνευματικότητας από τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, τη σύγχρονη ζωή γενικότερα και την προσπάθεια διερεύνησης και επαναφοράς στο σήμερα, στοιχείων, εννοιών και μέσων από το παρελθόν, που εμπεριέχουν αυτή τη διάσταση, ώστε να επανερμηνευτούν και να χρησιμοποιηθούν στο σχεδιασμό. Θεωρούμε δεδομένη την ύπαρξη της πνευματικότητας – ιερού και επιλέγουμε την προσέγγιση του Μircea Eliade ως πλαίσιο αναφοράς. Στην ανάλυση αυτή, το ιερό ορίζεται σε αντιδιαστολή με το βέβηλο - κοσμικό. Ο Εliade θέτει τις βασικές χωρικές ποιότητες του ιερού χώρου. Ο ιερός χώρος προκαλεί ρήγμα στο χάος της ομοιογένειας του κοσμικού χώρου, έχει σταθερό σημείο, 'κέντρο' και προσανατολισμό. Από το κενό, δημιουργείται μια αναπαράσταση της δημιουργίας του κόσμου (κοσμογονία). Προκειμένου μια ορισμένη περιοχή να αποκολληθεί από το κοσμικό - βέβηλο πεδίο και να διαφοροποιηθεί ποιοτικά μέσω της ιεροφάνειας, απαιτείται ένα 'κατώφλι' ή μια θύρα, ώστε να γίνει το 'πέρασμα' από το αισθητό στο νοητό, από το βέβηλο στο ιερό. Επιλέγουμε τρεις από τις μεγάλες θρησκείες, τον Ισλαμισμό, το Χριστιανισμό και τον Ινδουισμό. Προσεγγίζουμε τη θρησκεία, μέσα από διαφορετικές οπτικές. Μετά από μια σύντομη ιστορική αναδρομή, από την προέλευση κάθε θρησκείας μέχρι τη σημερινή της μορφή, παρατηρούμε μεταβολές που προέκυψαν, οι οποίες αλλοιώνουν την αρχική έννοια του ιερού. Ο ναός δεν είναι μόνο ιερός χώρος είναι και βέβηλος. Η τυπολογία του κανονικοποιείται, όταν η αντίστοιχη θρησκεία έχει εγκαθιδρυθεί και μετατρέπεται σε σύμβολο εξουσίας. Για το λόγο αυτό αναφερόμαστε σε 'ίχνη' του ιερού. Η λατρεία που ξεκίνησε σε ένα απλό σπίτι στη Μεδίνα, σε εύπορες κατοικίες της Ιουδαίας και γύρω από βωμούς, κανονικοποιήθηκε και μεταφέρθηκε σε μεγαλοπρεπή κτίρια πολλαπλών εκφάνσεων, τους ναούς. Επιλέγεται ως πεδίο έρευνας, ο ναός, σαν χώρος λατρείας, πνευματικής ανύψωσης και ένωσης με το θείο, το υπερβατικό και όχι ως σύμβολο εξουσίας. Η αποϊεροποίηση σε όλα τα επίπεδα που άρχισε μετά το Διαφωτισμό και συνεχίζεται μέχρι τη σύγχρονη εποχή του τέλους των εμπνευσμένων ιδεολογιών, έγινε αιτία θεμελιώδους κοινωνικού μετασχηματισμού. Τα ορατά αποτελέσματα ήταν η θεοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας, που σταδιακά οδήγησε στην αποϊεροποίηση του κόσμου. Μέσα από τη χωρική ανάλυση των ναών, γίνεται προσπάθεια να διαχωριστούν οι χωρικές εκείνες ποιότητες όπου υπάρχει το ιερό. Η τέχνη ταυτίζεται με την αρχιτεκτονική, συμβάλλει στη μετατροπή του γήινου σε ουράνιο, από το υλικό προκύπτει το άυλο	el
heal.abstract	This is the continuation of an exploration of the lost dimension of spirituality from modern architecture, modern life in general, and the attempt to explore and restore to the present, elements, meanings and means from the past that contain this dimension, so that to be reinterpreted and used in design. We consider the existence of spirituality - sacred and we choose Mircea Eliade's approach as a frame of reference. In this analysis, the sacred is defined as opposed to the profane - cosmic. Eliade sets the basic spatial qualities of the sacred space. The sacred space causes a break in the chaos of the homogeneity of the cosmic space, has a fixed point, 'center' and orientation. From the void, a representation of the creation of the world (cosmogony) is created. In order for a given region to detach from the secular field and to differentiate qualitatively through priesthood, a 'doorstep' or a door is required to 'pass' from the sensible to the imaginary, from the profane to the sacred. We choose three of the major religions, Islam, Christianity, and Hinduism. We approach religion through different perspectives. After a brief historical overview, from the origins of each religion to its present form, we observe changes that have occurred that alter the original concept of the sacred. The temple is not only a sacred place, it is also profane. Its typology is normalized when the corresponding religion is established and it is converted into a symbol of power. That is why we refer to 'traces' of the sacred. The worship that began in a simple house in Medina, in prosperous Judean dwellings and on the altar, was normalized and transferred to magnificent multi-purpose buildings, the temples. The temple is chosen as a field of inquiry, as a place of worship, spiritual elevation and union with the divine, the transcendent and not as a symbol of power. De-sanctification at all levels, which began after the Enlightenment and continues until the modern age of the end of inspirational ideologies, has become a cause of fundamental social transformation. The visible results were the deification of science and technology, which gradually led to the desanctification of the world. Through the spatial analysis of the temples, an at	en
heal.advisorName	Παρμενίδης, Γεώργιος	el
heal.advisorName	Parmenidis, Georgios	en
heal.committeeMemberName	Γρηγοριάδης, Ιωάννης	el
heal.committeeMemberName	Grigoriadis, Ioannis	en
heal.committeeMemberName	Kalakalas, Andreas	en
heal.committeeMemberName	Καλακαλάς, Αντρέας	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	127
heal.fullTextAvailability	false