Ελευσίνα: διερεύνηση των ορίων αρχαιολογικού χώρου και σύγχρονης πόλης

Γιωτάκης, Σπυρίδων; Giotakis, Spiridon

dc.contributor.author	Γιωτάκης, Σπυρίδων	el
dc.contributor.author	Giotakis, Spiridon	en
dc.date.accessioned	2020-12-12T14:06:11Z
dc.date.available	2020-12-12T14:06:11Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52490
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20188
dc.description	Διατμηματικό-Διεπιστημονικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός του Χώρου: Έρευνα στην Αρχιτεκτονική: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός (Κατ. Α2), Διπλωματική Εργασία.	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ελευσίνα	el
dc.subject	Αρχαιολογικοί χώροι	el
dc.subject	Πολεοδομία	el
dc.subject	City planning	en
dc.subject	Eleusina	en
dc.subject	Archaeological spaces	en
dc.title	Ελευσίνα: διερεύνηση των ορίων αρχαιολογικού χώρου και σύγχρονης πόλης	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Πολεοδομία	el
heal.language	el
heal.access	campus
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-02-10
heal.abstract	Η εργασία διερευνά τη φύση και το εύρος των ορίων στον αστικό χώρο. Το σώμα της έρευνας αναπτύσσεται πάνω στον αναστοχασμό της έννοιας του ενδιάμεσου χώρου στην αρχιτεκτονική. Μέσα στο σύνθετο πλέγμα συνθηκών που συνδιαμορφώνουν την ζωή στην σύγχρονη κατάσταση, γεννάται πηγαία και ενεργά η ανάγκη για επανακατάκτηση της δυνατότητας να γνωρίσουμε και να ερμηνεύσουμε το περιβάλλον μας. Ο στοχασμός για ένα σχεδιασμό χώρου που απελευθερώνει κινήσεις πράξεις και αναζητήσεις (πνευματικές, σωματικές, κοινωνικές) είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίος. Η εργασία έχει ως αντικείμενο, μέσω της έρευνας δια του σχεδιασμού, την επανεξέταση των πολλαπλών ορίων που εμφανίζονται στην πόλη της Ελευσίνας, στην περιοχή πέριξ του αρχαιολογικού χώρου, μέσα από μια λογική μεθοδολογική ανάλυση αλλά και μια δημιουργική συνθετική επέμβαση. Η εργασία είναι μια πολεοδομική πρόταση αστικού σχεδιασμού που ξεφεύγει από τις στρατηγικές οδηγίες προχωρώντας σαν μια μείξη ειδικής κτιριολογίας και πολεοδομικών πρακτικών. Ώστε μέσα από συγκεκριμένες λύσεις που αφορούν σε τοπιακά και κτιριακά έργα θα προσπαθήσει να επαναπροσδιορίσει τις εσωτερικές σχέσεις αρχαιολογικού χώρου, περιοχής κατοικίας, βιομηχανικού πεδίου, παλαιού ελαιουργείου, αλλά και την σχέση και την πρόσβαση της εγγύς περιοχής με το παράλιο μέτωπό. Αυτή η πολύπλοκη συνισταμένη δυνάμεων που δρουν στον τόπο συνδυασμένη με το απομένων ανάγλυφο του λατομείου και της ακρόπολης της Ελευσίνας συνθέτουν νοηματικά αλλά και χωρικά τον πολύπλοκο καμβά πάνω στον οποίο η πρόταση θα αναπτυχθεί.	el
heal.abstract	This is the continuation of an exploration of the lost dimension of spirituality from modern architecture, modern life in general, and the attempt to explore and restore to the present, elements, meanings and means from the past that contain this dimension, so that to be reinterpreted and used in design. We consider the existence of spirituality - sacred and we choose Mircea Eliade's approach as a frame of reference. In this analysis, the sacred is defined as opposed to the profane - cosmic. Eliade sets the basic spatial qualities of the sacred space. The sacred space causes a break in the chaos of the homogeneity of the cosmic space, has a fixed point, 'center' and orientation. From the void, a representation of the creation of the world (cosmogony) is created. In order for a given region to detach from the secular field and to differentiate qualitatively through priesthood, a 'doorstep' or a door is required to 'pass' from the sensible to the imaginary, from the profane to the sacred. We choose three of the major religions, Islam, Christianity, and Hinduism. We approach religion through different perspectives. After a brief historical overview, from the origins of each religion to its present form, we observe changes that have occurred that alter the original concept of the sacred. The temple is not only a sacred place, it is also profane. Its typology is normalized when the corresponding religion is established and it is converted into a symbol of power. That is why we refer to 'traces' of the sacred. The worship that began in a simple house in Medina, in prosperous Judean dwellings and on the altar, was normalized and transferred to magnificent multi-purpose buildings, the temples. The temple is chosen as a field of inquiry, as a place of worship, spiritual elevation and union with the divine, the transcendent and not as a symbol of power. De-sanctification at all levels, which began after the Enlightenment and continues until the modern age of the end of inspirational ideologies, has become a cause of fundamental social transformation. The visible results were the deification of science and technology, which gradually led to the desanctification of the world. Through the spatial analysis of the temples, an attempt is made to separate those spatial qualities where the sacred exists. The art is identical to the architecture, it contributes to the transformation of the terrestrial into celestial, the material into intangible.	en
heal.advisorName	Ανδριανόπουλος, Τηλέμαχος	el
heal.advisorName	Andrianopoulos, Tilemachos	en
heal.advisorName	Xenou, Vana	en
heal.advisorName	Ξένου, Βάνα	el
heal.advisorName	Τουρνικιώτης, Παναγιώτης	el
heal.advisorName	Tournikiotis, Panagiotis	en
heal.committeeMemberName	Ανδριανόπουλος, Τηλέμαχος	el
heal.committeeMemberName	Ξένου, Βάνα	el
heal.committeeMemberName	Τουρνικιώτης, Παναγιώτης	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	315
heal.fullTextAvailability	false