Συγκριτική μελέτη βιοδραστικών συστατικών δενδρολίβανου με βάση την ποικιλία και την εποχή συγκομιδή

Ζάχος, Κωνσταντίνος; Zachos, Konstantinos

dc.contributor.author	Ζάχος, Κωνσταντίνος	el
dc.contributor.author	Zachos, Konstantinos	en
dc.date.accessioned	2020-12-19T08:41:39Z
dc.date.available	2020-12-19T08:41:39Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52623
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20321
dc.rights	Default License
dc.subject	Δενδρολίβανο	el
dc.subject	Αντιοξειδωτική δράση	el
dc.subject	Αιθέριο έλαιο	el
dc.subject	Περιοδος συγκομιδής	el
dc.subject	Φαινολικό περιεχόμενο	el
dc.subject	Rosemary	en
dc.subject	Antioxidant effect	en
dc.subject	Essential oil	en
dc.subject	Harvest season	en
dc.subject	Phenolic content	en
dc.title	Συγκριτική μελέτη βιοδραστικών συστατικών δενδρολίβανου με βάση την ποικιλία και την εποχή συγκομιδή	el
dc.title	Comparative study of rosemary bioactive components based on variety and harvest season	en
dc.contributor.department	Eργαστηρίο Χημείας και Τεχνολογίας Τροφίμων	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Χημική Μηχανική	el
heal.classification	Chemical Engineering	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2020-10-14
heal.abstract	Το Rosmarinus officinalis είναι ένα φυτό με ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιμικροβιακή δράση, που οι ιδιότητες του έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Αυτές οι ισχυρές βιολογικές δράσεις συνδέονται με την παρουσία πληθώρας βιοενεργών συστατικών, όπως τα φαινολικά συστατικά, που συναντώνται στο φυτό αλλά και στο αιθέριο έλαιό του. Επιπλέον, το αιθέριο έλαιο του δενδρολίβανου βρίσκει συχνή εφαρμογή στην αρωματοβιομηχανία, λόγω της χαρακτηριστικής του οσμής. Στην παρούσα εργασία, μελετήθηκε το φαινολικό περιεχόμενο και το αιθέριο έλαιο τριών ποικιλιών δενδρολίβανου (Α, Β, και C) και το πώς η περίοδος συγκομιδής (άνοιξη ή φθινόπωρο) ή το έτος (2017, 2019) επιδρά στην ποσότητα και την ποιότητα των φαινολικών συστατικών του φυτού, καθώς και στα χαρακτηριστικά του αιθέριου ελαίου του. Επιπρόσθετα, μελετήθηκε η αντιοξειδωτική δράση των εκχυλισμάτων του φυτού και η σχέση της με το φαινολικό περιεχόμενο. Αρχικά, για τη μελέτη της επίδρασης της ποικιλίας στη σύσταση και την ποσότητα του αιθέριου ελαίου, πραγματοποιήθηκαν υδροατμο-αποστάξεις σε δείγματα από τις ποικιλίες και συλλέχθηκε το αιθέριο έλαιο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ποικιλία Β εμφανίζει τη μεγαλύτερη απόδοση σε αιθέριο έλαιο (2.9%) και η χαμηλότερη απόδοση παρατηρήθηκε στην ποικιλία C (0.4%). Παράλληλα, παρατηρήθηκε ότι, κατά την άνοιξη, το δενδρολίβανο των ποικιλιών Β και C , έχει μεγαλύτερη απόδοση σε αιθέριο έλαιο σε σύγκριση με το φθινόπωρο (2.9 % και 0.5%, και 2.1 % και 0.4 %, αντιστοίχως). Όσον αφορά στο διαφορετικό έτος συγκομιδής, το οποίο εξετάσθηκε στην ποικιλία Β, βρέθηκε ότι το ποσοστό του αιθέριου ελαίου το 2017 ήταν μειωμένο (2.7%) σε σχέση με το 2019. Η ανάλυση των δειγμάτων του αιθέριου ελαίου με τη χρήση GC-MS έδειξε ότι η ποικιλία Α ανήκει στον χημειότυπο 1,8-κινεόλης, η ποικιλία Β στον χημειότυπο α-πινενίου και η ποικιλία C στον χημειότυπο ισόποσου α-πινενίου, κάμφορας και 1,8-κινεόλης. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι, στο αιθέριο έλαιο και των δύο ποικιλιών (Β και C), η ποσότητα της 1,8-κινεόλης δεν εμφανίζει μεταβολές μεταξύ άνοιξης και φθινοπώρου. Αντίθετα, μεταβολές εμφανίζονται στο α-πιπένιο, χωρίς όμως να είναι παρόμοιες σε όλες τις ποικιλίες. Συγκεκριμένα, η ποικιλία C είναι πιο φτωχή σε α-πινένιο το φθινόπωρο, ενώ στη ποικιλία Β το α-πιπένιο είναι σε παρόμοια ποσοστά με την άνοιξη. Συγχρόνως, μεταβολές στην ποικιλία C παρουσιάζει και η καμφορά με τη χαμηλότερη ποσότητα να εμφανίζεται την άνοιξη. Η ποικιλία Α είναι η πιο φτωχή σε καμφορά (0.4 %) και ταυτόχρονα η πιο πλούσια σε 1,8-κινεόλη (49.7%), χαρακτηριστικά πολύ σημαντικά για τη χρήση του αιθέριου ελαίου της στην αρωματοβιομηχανία. Όσον αφορά στο πλήθος συστατικών του αιθέριου ελαίου των ποικιλιών, στην ποικιλία A ανιχνεύθηκαν τα λιγότερα συστατικά (21) και στην ποικιλία Β τα περισσότερα (33). Για τη μελέτη της επίδρασης της ποικιλίας αλλά και της εποχικής συγκομιδής στο φαινολικό περιεχόμενο και την αντιοξειδωτική δράση του φυτού, πραγματοποιήθηκε μια σειρά από εκχυλίσεις του απελαιωμένου και αλεσμένου δενδρολίβανου της κάθε ποικιλίας και συγκομιδής, πρώτα με ακετόνη ως διαλύτη και ακολούθως με νερό, ώστε να διαχωρισθούν τα πολικά από τα άπολα συστατικά και να είναι ευκολότερη η ταυτοποίησή τους. Στα εκχυλίσματα μετρήθηκε το ολικό φαινολικό περιεχόμενο με τη μέθοδο Folin-Ciocalteu και εκφράστηκε σε ισοδύναμα γαλλικού οξέος (GAE) και η αντιοξειδωτική δράση μέσω της δέσμευσης της ελεύθερης ρίζας DPPH και εκφράσθηκε σε ισοδύναμα 6-Υδροξυ-2,5,7,8-τετραμεθυλοχρωμάνη-2-καρβοξυλικoύ οξέος (Trolox equivalent (TE)).Τα υδατικά εκχυλίσματα ανέκτησαν μεγαλύτερη συγκέντρωση φαινολικών συστατικών, κατά μέσο όρο (42323±5418 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού ), σε σχέση με τα ακετονικά (19035±2691 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού) αλλά εμφάνισαν και μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση, κατά μέσο όρο (67812±11900 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού και 38352±14676 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού αντίστοιχα), σε όλες τις ποικιλίες. Όσον αφορά στις εποχικές συγκομιδές, σε όλες τις ποικιλίες, η συγκομιδή του Οκτωβρίου παρουσιάζει αύξηση της αντιοξειδωτικής ικανότητας, κατά μέσο όρο (117634 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού), και του φαινολικού περιεχόμενου (70880mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού) σε σχέση με την συγκομιδή του Μαΐου (97455 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού και 62198 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού αντίστοιχα). Για την ποικιλία Β, η άνοιξη της χρονιάς 2017 ήταν λιγότερο αποδοτική από την άνοιξη της χρονιάς 2019, όσον αφορά στο φαινολικό περιεχόμενο (59194±3524 και 67205±889 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού), αλλά εμφανίζει παρόμοια αντιοξειδωτική δράση (113513±5370 και 108960±5844 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού). Η ποικιλία Β εμφανίζει, κατά μέσο όρο, πιο ισχυρή συνολική αντιοξειδωτική δράση (111925 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού) και μεγαλύτερη συγκέντρωση σε συνολικά φαινολικά συστατικά (67852 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού) από την ποικιλία C (103163 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού και 65226 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού) αλλά η μέγιστη αντιοξειδωτική δράση και συγκέντρωση φαινολικών συστατικών, σε δείγμα, είναι παρόμοια και στις δύο ποικιλίες (120377±7790 και 114890±9189 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού και 73260±2606 και 68499±4923 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού αντίστοιχα). Επιπροσθέτως, η ποικιλία Β, που συγκρίνεται με την ποικιλία Α στα δείγματα της χρονιάς 2017, παρουσιάζει παρόμοια συγκέντρωση φαινολικών συστατικών (59194±3524 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού) αλλά και παραπλήσια αντιοξειδωτική δράση (113513±5370 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού) με αυτή της ποικιλίας Α (62440±4272 mg GAE/kg ξηρής βάσης φυτού και 115103±4881 mg ΤΕ/kg ξηρής βάσης φυτού). Όσον αφορά στην εκλεκτικότητα των εκχυλίσεων (ποσοστό των εκχυλιζόμενων φαινολικών συστατικών ως προς τα συνολικά εκχυλιζόμενα στερεά), οι εκχυλίσεις με νερό ήταν οι πιο εκλεκτικές κατά μέσο όρο (17.23 %) από αυτές με ακετόνη (15.09 %). Για την εκτίμηση της σύστασης των ποικιλιών και της επίδρασης της εποχικής συγκομιδής σε αυτή, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος HPLC-DAD. Τα αποτελέσματα της μεθόδου δείχνουν ότι στο δενδρολίβανο τα κύρια φαινολικά συστατικά των εκχυλισμάτων του είναι τα φαινολικά οξέα, τα φαινολικά διτερπένια, και τα φλαβονοειδή. Στην παρούσα εργασία, ανιχνεύθηκαν επτά (7) φαινολικά οξέα, έντεκα (11) φλαβονοειδή και τέσσερα (4) φαινολικά διτερπένια. Ακόμη, με την μέθοδο HPLC-DAD και με τη σύγκριση των χρόνων έκλουσης και των φασμάτων UV της βιβλιογραφίας, ταυτοποιήθηκαν έξι (6) φλαβονοειδή, η νεπιτρίνη, η ισοσκουτελλαρεΐνη, η κιρσιμαριτίνη, η σαλβιγενίνη, η γκενκουανίνη και η λαδανεΐνη, καθώς και δύο (2) φαινολικά οξέα, το καφεϊκό οξύ και το ροσμαρινικό οξύ και τρία (3) φαινολικά διτερπένια, η καρνοσόλη, o καρνοσικός μεθυλεστέρας και το καρνοσικό οξύ. Από τα φαινολικά οξέα, το κύριο συστατικό ήταν το ροσμαρινικό οξύ και από τα φαινολικά διτερπένια, το καρνοσικό οξύ. Όσον αφορά στο ροσμαρινικό οξύ, η ποικιλία C εμφανίζει μεγαλύτερες συγκεντρώσεις, κατά μέσο όρο (19565 mg/kg ξηρής βάσης φυτού), από την ποικιλία Β (17244 mg/kg ξηρής βάσης φυτού), όπως και η ποικιλία Α (15421±1206 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) που συγκρίθηκε με την ποικιλία Β την χρονιά 2017 (12937±400 mg/kg ξηρής βάσης φυτού). Την άνοιξη, το ροσμαρινικό οξύ, κατά μέσο όρο (15313 mg/kg ξηρής βάσης φυτού), είναι μειωμένο σε ποσότητα σε σχέση με το φθινόπωρο (21496 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) και η χρονιά 2017 παρουσιάζει παραπλήσιες συγκεντρώσεις με την χρονιά 2019 (12937±400 και 13989±950 mg/kg ξηρής βάσης φυτού). Όσον αφορά στα φαινολικά διτερπένια, στις ποικιλίες που μελετήθηκαν, το καρνοσικό οξύ είναι το επικρατέστερο. Η ποικιλία Β εμφανίζει μεγαλύτερα ποσοστά καρνοσικού οξέος, το 2017, (28818±859 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) από το 2019 (25862±1359 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) και η ποικιλία Α έχει παρόμοια συγκέντρωση (29798±430 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) με την ποικιλία Β. Η ποικιλία C εμφανίζει χαμηλότερη συγκέντρωση καρνοσικού οξέος, κατά μέσο όρο (11014±190 mg/kg ξηρής βάσης φυτού), από την ποικιλία Β (23866 mg/kg ξηρής βάσης φυτού). Παρατηρείται, επίσης, ότι το καρνοσικό οξύ βρίσκεται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις, με βάση το μέσο όρο, κατά την ανοιξιάτικη περίοδο συγκομιδής (19111 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) σε σχέση με την φθινοπωρινή (15770 mg/kg ξηρής βάσης φυτού) . Στη συνέχεια, διερευνήθηκε η συσχέτιση των φαινολικών συστατικών με το αιθέριο έλαιο των ποικιλιών. Το φθινόπωρο του 2019, η απόδοση και των δύο ποικιλιών (Β και C) σε αιθέριο έλαιο μειωνόταν σε σχέση με την άνοιξη, ενώ το φαινολικό περιεχόμενο του φυτού αυξανόταν. Όμως, το ποσοστό του αιθέριου ελαίου δεν φαίνεται να συσχετίζεται με το φαινολικό περιεχόμενο των διαφορετικών ποικιλιών. Πέρα από τη συσχέτιση με το αιθέριο έλαιο, μελετήθηκε και η συσχέτιση των φαινολικών συστατικών μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, δόθηκε έμφαση στο καρνοσικό οξύ και τα ολικά φαινολικά διτερπένια, στα φλαβονοειδή, στο ροσμαρινικό οξύ και στα ολικά φαινολικά οξέα. Το καρνοσικό οξύ εμφανίζει μια αντίστροφη συσχέτιση, όσον αφορά στην εποχική διακύμανση, με το ροσμαρινικό οξύ, τα ολικά φαινολικά οξέα και τις φλαβονοειδείς αγλυκόνες. Συγκεκριμένα, η συγκέντρωση του ροσμαρινικού οξέος το φθινόπωρο αυξάνεται, ενώ του καρνοσικού οξέος και του γλυκοζίτη νεπιτρίνη μειώνεται . Τα φαινολικά διτερπένια το φθινόπωρο εμφανίζουν σταθερή συγκέντρωση και ίσως μια μικρή μείωση σε σχέση με την άνοιξη. Προσθετικά, στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η συσχέτιση της αντιοξειδωτικής δράσης των εκχυλισμάτων με το φαινολικό τους περιεχόμενο. Στα αποτελέσματα, φαίνεται ότι τα υδατικά εκχυλίσματα έχουν μια μέτρια γραμμική συσχέτιση (R2=0.76) αντιοξειδωτικής δράσης και φαινολικού περιεχομένου, γεγονός που οφείλεται σημαντικά στο ροσμαρινικό οξύ, το οποίο έχει πάρα πολύ μεγάλη θετική συσχέτιση (R2=0.96) με την αντιοξειδωτική δράση των εκχυλισμάτων. Από την άλλη, το καρνοσικό οξύ παρουσιάζει μια μέτρια συσχέτιση (R2=0.71) της συγκέντρωσής του με την αντιοξειδωτική δράση, όπως εκτιμήθηκε μέσω της δέσμευσης ελευθέρων ριζών. Τέλος, η μορφοποίηση των βιοδραστικών συστατικών σε νανογαλακτώματα ή μικροκάψουλες, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον, καθώς παρέχει την δυνατότητα της καλύτερης συντήρησης των εκχυλισμάτων χωρίς απώλεια των ιδιοτήτων των βιοδραστικών συστατικών των φυτών, καθώς και της ευκολότερης χρήσης σε τρόφιμα και καλλυντικά. Στην παρούσα εργασία, ερευνήθηκε ο εγκλεισμός των βιοενεργών συστατικών του δενδρολίβανου σε μικροκάψουλες. Για τη μορφοποίηση των φαινολικών συστατικών σε μικροκάψουλες, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος ξήρανσης με ψεκασμό, σε υδατικό εκχύλισμα της ποικιλίας Α, με μαλτοδεξτρίνη ως μέσο εγκλεισμού. Η σκόνη που προέκυψε, αναλύθηκε και ποσοτικοποιήθηκαν τα δραστικά συστατικά μέσω HPLC-DAD. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ποσοστό του ροσμαρινικού οξέος που ενθυλακώθηκε στις μικροκάψουλες ήταν ιδιαίτερα υψηλό (95.96 %). Παρόμοια ποσοστά είχαν και τα φαινολικά οξέα (94.05%) και οι φλαβονοειδείς γλυκοζίτες (94.59%). Αντίθετα, οι φλαβονοειδείς αγλυκόνες παρουσιάζουν μικρότερο ποσοστό απόδοσης εγκλεισμού (67.53%) .	el
heal.abstract	Rosmarinus officinalis is a plant with high antioxidant and antibacterial activity, whose properties have attracted the interest of the scientific community. Those strong biological activities are connected with the presence of a plethora of bioactive components, such as the phenolic compounds, found in rosemary, and its essential oil. Furthermore, the essential oil of rosemary finds frequent applications in the perfume industry, due to its distinctive odor. In this thesis, the phenolic content and the essential oil of three rosemary varieties (A, B and C), were studied on the effects of the harvest season (spring or autumn) or the year (2017,2019), to the quantity and the quality of the phenolic compounds found on the plant, as well as the composition of the essential oil. Also, the antioxidant activity of the rosemary extracts and its correlation to the phenolic content, was reviewed. Initially, to study the effects of the variety of rosemary, on the composition and quantity of the essential oil, water-steam-distillations were performed on samples of rosemary and the essential oil was collected. The results showed that rosemary B displays the highest yield of essential oil (2.9%) and rosemary C the lowest (0.4%). Furthermore, during the spring, the essential oil of the varieties B and C, displays higher yields of rosemary oil than during the autumn (2.9 % and 0.5%, and 2.1 % and 0.4 %, accordingly). Regarding, the year of harvest, which was examined with variety B, it was found that the percentage of the rosemary essential oil on the year 2017 was decreased compared to the year 2019. Further analysis of the samples of the essential oil, with the use of the GC-MS method, showed that variety A belongs to the 1,8-cineole chemotype, variety B to the a-pinene chemotype and variety C to the chemotype with same amounts of 1,8-cineole, camphor and a-pinene. Subsequently it was observed that, in the essential oil of both varieties (B and C), the quantity of 1,8-cineole does not show changes between spring and autumn. On contrary, changes are showed in the quantity of a-pinene, but they are not similar in all varieties. Specifically, variety C has a lower quantity of a-pinene in autumn, while variety B has similar amounts of a-pinene during the seasons. Meanwhile, camphor shows changes to its quantity in variety C, with the lowest amount displayed in spring. Variety A has the lowest percentage of camphor (0.4%) and at same time it has the highest amount of 1,8-cineole, which are very important qualities for the essential oil regarding the perfume industry. On regard, of the number of constituents of the essential oil, the least components were identified in variety A (21) and the most in variety B (33). To study the effect of the variety and the season of harvest on the phenolic content and the antioxidant activity of rosemary, a series of extractions of deoiled and ground rosemary of each variety and harvest, were performed, first with acetone, as solvent, and then with water, to separate the polar from the non-polar constituents, and make them easier to identify. The total phenolic content of the extracts was measured by the Folin-Ciocalteau method and was expressed in gallic acid equivalents (GAE) and their antioxidant activity was measured by the scavenging of the free radical DPPH and was expressed in 6-Hydroxy-2,5,7,8-tetramethylchromane-2-carboxylic acid equivalents (Trolox equivalent (TE)). Aqueous extracts recovered higher concentrations of phenolic compounds, on average, (42323±5418 mg GAE/kg of dried plant weight (DW)) compare to acetone extracts (19035±2691 mg GAE/kg DW) and showed higher antioxidant properties, on average (67812±11900 mg ΤΕ/kg DW and 38352±14676 mg ΤΕ/kg DW accordingly), in all varieties. On regard of seasonal harvests, in all the varieties, the October harvest displays an increase in average antioxidant activity (117634 mg ΤΕ/kg DW) and phenolic content (70880mg GAE/kg DW), compared to the May harvest (97455 mg ΤΕ/kg DW and 62198 mg GAE/kg DW, accordingly). In terms of the phenolic content, for variety B, spring of 2017 was less efficient than spring of 2019 (59194±3524 and 67205±889 mg GAE/kg DW), but shows similar antioxidant activity (113513±5370 and 108960±5844 mg ΤΕ/kg DW). Variety B shows on average a stronger overall antioxidant activity (111925 mg ΤΕ/kg DW) and a higher concentration of total phenolic components (67852 mg GAE/kg DW) than variety C (103163 mg ΤΕ/kg DW and 65226 mg GAE/kg DW), but regarding the sample, the highest antioxidant activity and concentration of phenolic compounds is similar to both varieties. (120377±7790 and 114890±9189 mg ΤΕ/kg DW and 73260±2606 and 68499±4923 mg GAE/kg DW, accordingly). In addition, variety B, compared to variety A in the samples of 2017, displays similar concentrations of phenolic components (59194±3524 mg GAE/kg DW) and antioxidant properties (113513±5370 mg ΤΕ/kg DW) with that of variety A (62440±4272 mg GAE/kg DW and 115103±4881 mg ΤΕ/kg DW). Regarding the selectivity of the extraction (percentage of extracted phenolic constituents relative to the total extracted solids), the aqueous extractions were more selective in average (17.23%) than the acetone extracts. The HPLC-DAD method was used to evaluate the composition of the varieties and the effect of seasonal harvest on it. The results of the method show that, in rosemary extracts the main phenolic constituents are phenolic acids, phenolic diterpenes and flavonoids. In this thesis seven (7) phenolic acids, eleven (11) flavonoids and four (4) phenolic diterpenes were detected. Also, with the use of the HPCL-DAD method and by comparing the retention times and UV spectra of literature, six (6) flavonoids, nepitrin, isoscutellarein, cirsimaritin, salvigenin, genkwanin and ladanein, were identified, as well as two (2) phenolic acids, caffeic acid and rosemarinic acid and three (3) phenolic diterpenes, carnosol, methyl carnosate and carnosic acid. Of the phenolic acids the main compound was rosmarinic acid and of the phenolic diterpenes the carnosic acid. In regard with the rosmarinic acid, variety C displays higher concentrations, on average (19565 mg/kg DW) than variety B (17244 mg/kg DW), as well as variety A, which is compared with variety B in 2017 (12937±400 mg/kg DW). During the spring, rosmarinic acid, on average is reduced in quantity (15313 mg/kg DW), in comparison with autumn (21496 mg/kg DW) and the year 2017 presents similar concentrations to the year 2019 (12937±400 and 13989±950 mg/kg DW). Regarding phenolic diterpenes, in the studied varieties, carnosic acid is the predominant compound. Variety B shows higher percentages of carnosic acid, in 2017, (28818±859 mg/kg DW) than in 2019 (25862±1359 mg/kg DW) and has similar concentrations with variety A (29798±430 mg/kg DW). Variety C presents a lower concentration of carnosic acid, on average (11014±190 mg/kg DW) than variety B (23866 mg/kg DW). It is, also, observed that carnosic acid has higher concentrations, on average, during the spring harvest (19111 mg/kg DW), in comparison with the autumn harvest (15770 mg/kg DW). Subsequently, the correlation of the phenolic compounds and the essential oil of the varieties, was investigated. During the autumn of 2019, the yield of the essential, for both the varieties (B and C), was reduced compared to the spring, while the phenolic content was increased. However, the percentage of the essential oil does not seem to correlate with the phenolic content of the different varieties. In addition to the correlation with the essential oil, the correlation of the phenolic constituents with each other was also studied. Specifically, emphasis was placed on carnosic acid and total phenolic diterpenes, flavonoids, rosmarinic acid and total phenolic acids. Carnosic acid shows an inverse correlation with rosmarinic acid, total phenolic acids and flavonoid aglycones, regarding the seasonal variation. In particular, the concentration of rosmarinic acid, was increased during the autumn, while the concentration of the carnosic acid and the glucoside nepitrin is reduced. The phenolic diterpenes, during the autumn, presents a stable concentration and maybe a slight decrease during the spring. In addition, in the present work the correlation of the antioxidant activity and the phenolic content of the rosemary extracts, was studied. The results show that the aqueous extracts have a moderate linear correlation (R2=0.76) of antioxidant activity and phenolic content, which is significantly due to rosmarinic acid, which has a very large positive correlation (R2=0.96) with the antioxidant properties of the extracts. On the other hand, carnosic acid presents a moderate correlation (R2=0.71) of its concentration and the antioxidant activity, as assessed by free radical scavenging. In conclusion, the formulation of bioactive compounds in nanoemulsions or microcapsules, has attracted interest, as it provides the possibility of better preservation of extracts, without losing the properties of bioactive constituents of plants, as well as the more convenient use in food and cosmetics. In this paper, the encapsulation of bioactive compounds found in rosemary in microcapsules, was studied. For the formulation of the phenolic compounds in microcapsules, the spray frying method was used in an aqueous extract of variety A, with maltodextrin as the encapsulation medium. The resulting powder, was analyzed and the active ingredients were quantified by HPLC-DAD. The results show that, the percentage of rosmarinic acid, encapsulated in the microcapsules, was particularly high (95.96 %). Phenolic acids and flavonoid glucosides showed similar results (94.05 % and 94.59% accordingly). In contrast, flavonoid aglycones presents a lower percentage (67.53%)	en
heal.advisorName	Ωραιοπούλου, Βασιλική	el
heal.advisorName	Oraiopoulou, Vasiliki	en
heal.committeeMemberName	Ζουμπουλάκης, Λουκάς	el
heal.committeeMemberName	Ταούκης, Πέτρος	el
heal.committeeMemberName	Taoukis, Petros	en
heal.committeeMemberName	Zoumpoulakis, Loukas	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Χημικών Μηχανικών. Τομέας Σύνθεσης και Ανάπτυξης Βιομηχανικών Διαδικασιών (IV). Εργαστήριο Χημείας και Τεχνολογίας Τροφίμων	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	99 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false