Ο μύθος του ανέπαφου εσωτερικού

Παπαγγελόπουλος, Αντώνιος; Papaggelopoulos, Antonios

dc.contributor.author	Παπαγγελόπουλος, Αντώνιος	el
dc.contributor.author	Papaggelopoulos, Antonios	en
dc.date.accessioned	2021-01-09T08:10:17Z
dc.date.available	2021-01-09T08:10:17Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52757
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20455
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Διεπιστημονικό Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου, Κατ.Α1: Γνωσιολογία της Αρχιτεκτονικής.	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ανέπαφο	el
dc.subject	Εσωτερικός χώρος	el
dc.subject	Space in architecture	en
dc.subject	Privacy	en
dc.subject	Ιδιωτικότητα	el
dc.subject	Finctionless	en
dc.title	Ο μύθος του ανέπαφου εσωτερικού	el
dc.title	The myth of the frictionless interior	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός	el
heal.language	el
heal.access	campus
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2020-02-10
heal.abstract	Το οικιακό εσωτερικό, είναι μια επικράτεια επενδεδυμένη με συνδηλώσεις προστασίας, οικειότητας, ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Με τέτοιους όρους περιγράφεται τόσο στον καθημερινό λόγο, όσο και σε έργα και τεκμήρια από τις περιοχές της αρχιτεκτονικής, των οπτικών τεχνών και της θεωρίας. Η επινόηση του εσωτερικού, ως διακριτή κατηγορία συνεκτείνεται με την ίδρυση φυσικών και νοηματικών αφαιρέσεων, οι οποίες αφ’ενός οριοθετούν τη σχέση του με άλλες οντότητες, (κέλυφος, κτήριο, πόλη) και αφ’ετέρου ρυθμίζουν τις ιδιαίτερες αξίες που συμβάλλουν στη συγκρότησή του. Η παρούσα έρευνα θα επιχειρήσει στην επικράτεια του οικιακού εσωτερικού εξετάζοντας πρωτότυπα έργα και τεκμήρια, σε σύγκριση με τις κυρίαρχες έννοιες που αναδύονται από το σύγχρονό τους παραγωγικό περιβάλλον. αναπτύσσοντας μια παράλληλη ανάγνωση ανάμεσα στις δύο κατηγορίες. Κατά την κεντρική υπόθεση του παρόντος, πρότυπα οικιακού εσωτερικού και οικιακότητας φαίνεται να αρθρώνονται γύρω από τα αφαιρετικά σχήματα, νοηματικά κέντρα, και πρακτικές προτεραιότητες που αναδύονται από την επικράτεια του παραγωγικού μακρόκοσμου. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα μελετηθούν έργα και τεκμήρια από δύο ιστορικές φάσεις πύκνωσης των μετασχηματισμών στην οργάνωση του συμπλέγματος παραγωγή- εργασία. Κατά την περίοδο του μοντερνισμού το κέντρο βάρους των πρακτικών αφαίρεσης φαίνεται να αρθρώνεται γύρω από την ορθολογική διαχείριση του συμπλέγματος χρόνου-κίνησης. Αντίστοιχα, στις αρχές του 21ου αιώνα, νέα πλέγματα αφαιρέσεων φαίνεται να προκύπτουν γύρω από την έκθεση του καθημερινού χώρου σε ροές πληροφορίας. Τέτοιοι μετασχηματισμοί αντανακλώνται αφ’ενός στη εγκατάσταση παραγωγικών υποδομών εντός του οικιακού εσωτερικού και αφ’ετέρου στη μορφολογική εκφορά και την αισθητική πρόσληψή του. Σε αυτό το προγραμματικό πλαίσιο – κατά την υπόθεση εργασίας αυτού 8 του κειμένου- η απαίτηση για διευκόλυνση των παραγωγικών διαδικασιών, καθώς και η ανεμπόδιστη πρόσβαση στο ευρύτερο παραγωγικό περιβάλλον, είναι καταστατικής σημασίας παράγοντες στην ανάδειξη πρότυπων εσωτερικών διαμορφώσεων. Η επίτευξη αυτών των στόχων εντοπίζεται στην κυριολεκτική απαλοιφή των εμποδίων και των τριβών, όσο και στην μεταφορική παράσταση του εσωτερικού ως τόπο οξυμένων παραγωγικών δυνατοτήτων. Εκδοχές ενός μύθου με περιεχόμενο την απαλοιφή των τριβών, την αφαίρεση των εμποδίων, την αμεσότερη διεπαφή ανάμεσα στο υποκείμενο και το αντικείμενο της παραγωγής, εκφράζει αυτή την εφαρμοσμένη και μεταφορική συστοιχία πρακτικών. Αρχικά, θα εκτεθεί η συγκρότηση του εσωτερικού ως κίνηση αφαιρέσεων, φυσικής και νοηματικής τάξης, εντός των οποίων εντοπίζεται το πρόβλημα της διαπερατότητάς του από τεχνολογίες της μακροκλίμακας. Αυτή η νοηματική συναλλαγή κινείται αμφίδρομα, καθώς ακολουθώντας την παράδοση της ευρωπαϊκής επέκτασης με αποικιακούς και εμπορικούς όρους,σύγχρονα συστήματα διευθέτησης ροών τα οποία επιταχύνουν την μεταφορά ενέργειας, προϊόντων και ανθρώπων, κινητοποιούν περιγραφές του εξωτερικού ως ένα διευρυμένο και ενιαίο εσωτερικό. Στη συνέχεια παρατίθενται όψεις της προμηθεϊκής επιθυμίας προς την απομείωση των κόπων και τη μεγιστοποίηση του οφέλους των παραγωγικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα στον οικιακό χώρο. Γύρω από αυτούς τους άξονες αναπτύσσονται δύο δέσμες παραδειγμάτων που επεξεργάζονται ειδικότερα τις μεθόδους αφαίρεσης που διέπουν την κατασκευή του οικιακού εσωτερικού, σε συναρμογή με την παραγωγική του διάσταση. Καινοτόμες προτάσεις από την περίοδο του μοντερνισμού εξετάζονται υπό το πρίσμα της σύγχρονης σε αυτές στροφής του βλέμματος, στην πρακτική, χωρική και αισθητική διάσταση της βελτιστοποίησης, την αποτελεσματικότερη σύζευξη χρόνου και κίνησης. Αντίστοιχα η ιστορικά πρόσφατη στροφή προς την άυλη εργασία, και η διεύρυνση των τεχνικών συνδεσιμότητας, ωθούν προς εναλλακτικές συλλήψεις της εργασίας και 9 της παραγωγής. Σε αυτό το νέο καθεστώς, το οικιακό εσωτερικό γίνεται ορατό ως κατ’εξοχήν τόπος παραγωγής- υπερβαίνοντας την καθιερωμένη αναπαραγωγική του διάσταση, ενώ η εκούσια ή ακούσια μεταφορά πληροφορίας φαίνεται να προδιαγράφει νέες μορφές αφαίρεσης. Καταληκτικά, θα συζητηθούν κοινοί όροι και αποκλίσεις ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, ενώ προτείνεται ένα κοινό διάγραμμα κατανόησης της διαμόρφωσης του οικιακού εσωτερικού γύρω από τη χωρική φαντασία της απαλοιφής των τριβών και των εμποδίων. Η επιθυμία για μια ορθολογική συγκρότηση της καθημερινής ζωής και του υποκειμένου, καθώς και τα εκφραστικά εργαλεία που καθιστούν τέτοιας λογής χωρικές σχέσεις ορατές, είναι κάποια από τα συστατικά μέρη του μύθου του ανέπαφου, όπως εμφανίζεται στην περίπτωση του οικιακού εσωτερικού.	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	167
heal.fullTextAvailability	false