Ιχνηλατώντας θραύσματα στις παρυφές του Φιλοπάππου:
Μουσείο προσφυγικών αφηγήσεων στην πολυκατοικία του ασύρματου.

Καλλίτση, Πηνελόπη; Kallitsi, Pinelopi

dc.contributor.author	Καλλίτση, Πηνελόπη	el
dc.contributor.author	Kallitsi, Pinelopi	en
dc.date.accessioned	2021-02-25T13:11:23Z
dc.date.available	2021-02-25T13:11:23Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52922
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20620
dc.rights	Default License
dc.subject	Λόφος Φιλοπάππου	el
dc.subject	Philopappos hill	en
dc.subject	Πολυκατοικία ασυρμάτου	el
dc.subject	Προσφυγικές αφηγήσεις	el
dc.subject	Διαχείριση παλίμψηστου	el
dc.subject	Ιχνηλάτηση ιχνών	el
dc.subject	Apartment building of Asyrmatos	en
dc.subject	Refugee narratives	en
dc.subject	Design in terms of the palimpsest	en
dc.subject	Tracing fragments	en
dc.title	Ιχνηλατώντας θραύσματα στις παρυφές του Φιλοπάππου: Μουσείο προσφυγικών αφηγήσεων στην πολυκατοικία του ασύρματου.	el
dc.title	Tracing fragments in the margins of Philopappos Hill: Museum of refugee narratives in the Asyrmatos Apartment building	en
dc.contributor.department	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-02-15
heal.abstract	Η παρούσα διπλωματική στοχεύει στην αναζήτηση μίας μουσειακής συνθήκης που προάγει την διαλεκτική σχέση μεταξύ ιστορικού και κοινωνικού αφηγήματος, αλλά και την διαλεκτική σχέση μεταξύ μουσείου τόπου και μνήμης. Αφετηρία της μελέτης είναι η ανάγνωση της εμβέλειας του εθνικού αφηγήματος στην Αθήνα, ως απόρροια της διαχείρισης του το 19ο αι, με μία εμφαντική διάθεση στην περίοδο της αρχαιότητας ως ένα μεγάλο προκαθορισμένο και μοναδικό αφήγημα. Στον αντίποδα του παραπάνω, η σύγχρονη μουσειολογία, και η μετανεωτερική οπτική, αναζητούν μικρά αφηγήματα που ερμηνεύονται προσωπικά και απορρέουν από το βίωμα και την εμπειρία. Το ενδιαφέρον της μελέτης μετατοπίζεται στον Λόφο του Φιλοπάππου, η σημασία του οποίου είναι μεγάλη από την αρχαιότητα και αποτελεί σήμερα ένα δοχείο της ανθρώπινης δραστηριότητας με όψεις αφημένες στην λήθη και στον χρόνο. Στον λόφο εντοπίζεται ένας νοητός άξονας, που ορίζει την εμβέλεια του εθνικού αφηγήματος και διέρχεται απ τα μνημεία το λόφου (Αστεροσκοπείο, Πνύκα, Διαμόρφωση Πικιώνη, Μνημείο Φιλοπάππου). Από την άλλη πλευρά βλέπουμε μνημεία προσφυγικής κατοίκησης (αρχαίες κατοικίες κοίλης, Ατταλειώτικα, Πέτρινα, Ασύρματος) που εκφράζουν την διαλεκτική σχέση μεταξύ εθνικού κοινωνικού αφηγήματος. Για την διαχείριση των παραπάνω επιδιώκεται μία προσέγγιση μεθοδολογίας, όπου διακρίνονται οι αφηγηματικές ενότητες του τόπου και το περιεχόμενο τους, κατόπιν τα όρια αυτών των ενοτήτων και τέλος επιδιώκεται η όσμωση και η αλληλεπίδραση αυτού του περιεχομένου σε μία αφηγηματική ενότητα. Κόμβος της αφηγηματικής περιοχής τίθεται η πολυκατοικία του Ασύρματου, της αρχιτέκτονα Έλλη Βασιλικιώτη, ένα εμβληματικό κτήριο Προσφυγικής Κατοίκησης, εκφραστής του μοντέρνου κινήματος που μετασκευάζεται σε ένα διαμπερές διαμεσολαβητικό φίλτρο. Ο Δομικός σκελετός του κτηρίου απογυμνώνεται ώστε να αναδείξει τις μοντερνιστικές του καταβολές και να αποτελέσει ένας χωρικό καμβά που θα ενσωματώσει στα επίπεδα του, την διαστρωμάτωση του τόπου. Ο χαρακτηριστικός κάναβος του κτηρίου, γεννά ένα νέον οργανισμό χωροκανάβου, που διαχέεται στην πόλη και στον λόφο, με σκοπό να οργανώσει και να ενοποιήσει τα θραύσματα του χρόνου και το αρχείο του. Έτσι ο μουσειακός κόμβος του Ασύρματου έρχεται σε συνομιλία, με ένα σύνολο ιχνών, θραυσμάτων και ερειπίων, αλλά και με την διαχείριση ενός απωθημένου κείμενου καθώς όπως αναφέρει ο Eisenman, ένα παλίμψηστο μπορεί να περιέχει όχι μόνο παρουσίες, αλλά μνήμη προηγούμενων παρουσιών και επιπτώσεις μίας πιθανής παρουσίας, φέρνοντας στο φως κάποια ίχνη που έχουν χαθεί.	el
heal.abstract	The aim of the diploma project seeks to investigate possibilities of a new museum form that promotes the dialectical relationship between historical and social narratives, and in addition the dialectical relationship between the museum, the place and the memory. The study starts with the conceptual framework of the national narrative in Athens, as a result of its political and social administration in the 19th century, that tends to emphasize in the period of ancient greek antiquity as a memorial of a unique narrative with a great historical value. In contrast the modern museology and the postmodern perspective examinates the subjective narratives that can be interpreted through the lens of personal aspects and derive from human experiences. The interest of the study locates on the Hill of Philopappos, an area with great importance since the ancient greek times, that preserves the remains of the human history through this day, with parts ,however, that are left to oblivion and time. On the surface of hill an imaginary axis has been formed through the time. The axis defines a part consisting the geographical range of the national narrative, which “entangles” monuments as the Observatory, the Pnyx, the Pikioni Formation and the Philopappo’s monument in addition with another area that is referring to the memorial of refugee residence , which includes ancient hollow dwellings, Attaleiotika houses, Petrina houses, and the builing of Asyrmatos. The axis expresses the dialectical relationship between national and social narrative. In the present volume, my field of examination follows a methodical approach, where the narrative sections caring stored memorials and their topographical boundaries are being distinguished. The design leads to osmosis and promotes the interaction of these contents creating a new structure complex where the narrative sections emerge from space and time united. The interplay of the relations and the no-relations of these different narratives is the apartment building of Asyrmatos, designed by the architect Elli Vasilikioti. Asyrmatos carries the meaning of a memorial for refugee housing and a monument of modern architecture, that is being reformed into an open mediating filter. The structural frame of the building is revived by removing the shell to highlight its modernistic origins and to work as a spatial canvas that will incorporate in it’s levels the stratification of the area. The characteristic grid of the building, creates a new form of space grid, which diffuses in the city and on the hill, in order to re-organize and unify the fragments of time and its archive. Thus the museum of Asyrmatos comes into relation, with a set of traces, fragments and ruins. The design of the museum follows the essence of reviving memories and identities lost through the time. According to Eisenman, a palimpsest can contain not only presences, but also memories of previous presences and effects of a possible presence. The architecture brings to light the palimpest, temporalities that have been lost through time.	en
heal.advisorName	Τερζόγλου, Νικόλαος Ίων	el
heal.advisorName	Terzoglou, Nikolaos Ion	en
heal.committeeMemberName	Καρβουντζή, Κωνσταντίνα - Βαλεντίνη	el
heal.committeeMemberName	Karvountzi, Konstantina-Valentini	en
heal.committeeMemberName	Μίχα, Ειρήνη	el
heal.committeeMemberName	Micha, Irene	en
heal.committeeMemberName	Σταυρίδης, Σταύρος	el
heal.committeeMemberName	Stavrides, Stavros	en
heal.committeeMemberName	Τσακανίκα, Ελευθερία	el
heal.committeeMemberName	Tsakanika, Eleftheria	en
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.fullTextAvailability	false