Η αναβίωση του βιομηχανικού πολιτισμού: και δύο περιπτώσεις στην Ελλάδα

Σταθογιαννάκη, Όλγα; Γεωργιάδης, Βασίλειος; Georgiadis, Vasileios; Stathogiannaki, Olga

dc.contributor.author	Σταθογιαννάκη, Όλγα	el
dc.contributor.author	Γεωργιάδης, Βασίλειος	el
dc.contributor.author	Georgiadis, Vasileios	en
dc.contributor.author	Stathogiannaki, Olga	en
dc.date.accessioned	2021-03-11T09:29:07Z
dc.date.available	2021-03-11T09:29:07Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53028
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20726
dc.rights	Default License
dc.subject	Βιομηχανική κληρονομιά	el
dc.subject	Μνημεία	el
dc.subject	Πολιτισμός	el
dc.subject	Τεχνόπολη	el
dc.subject	Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου ΥΦΑΝΕΤ	el
dc.subject	Industrial heritage	en
dc.subject	Factories	en
dc.subject	Culture memory	en
dc.subject	Monuments	en
dc.subject	Technopolis	en
dc.subject	Lavrion Technological Cultural Park	en
dc.title	Η αναβίωση του βιομηχανικού πολιτισμού: και δύο περιπτώσεις στην Ελλάδα	el
dc.title	The revival of industrial culture: two cases in Greece	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture -- Conservation and restoration	en
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-02-10
heal.abstract	Η αντίληψη των βιομηχανικών καταλοίπων, ως ιστορικά αγαθά που χρήζουν προστασίας, αποτελεί ένα σύγχρονο ζήτημα, το οποίο απασχολεί έντονα την επιστημονική κοινότητα, τα τελευταία χρόνια. Η αλλαγή της αντίληψης και κατά συνέπεια, της πρακτικής της απομάκρυνσης και καταστροφής των βιομηχανικών εγκαταστάσεων από τις πόλεις, είναι απόρροια μιας επίπονης επιστημονικής έρευνας, η οποία πρωτοεμφανίστηκε σε μια εποχή μεγάλων κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων. Η στρατηγική της διάσωσης, επανάχρησης και αναβίωσης αυτών των καταλοίπων, έρχεται να συνδιαλλαγεί με τις συνολικές προσπάθειες των πόλεων για βιωσιμότητα και εκμετάλλευση του κτηριακού δυναμικού. Ωστόσο, η επανάχρηση ενός βιομηχανικού κτηρίου, δεν αποσκοπεί μόνο στην οικονομία, αλλά κυρίως, στη διατήρηση των πολιτιστικών αξιών που αυτό φέρει, αφού το σύνολο της βιομηχανικής κληρονομιάς, αξιολογείται ως φορέας σημαντικών ιστορικών και τεχνικών γνώσεων της περιόδου της βιομηχανικής επανάστασης. Αποτελεί κατάλοιπο μιας άλλης εποχής, συμπυκνώνοντας, όλες εκείνες τις καινοτομίες, τις δομές, τις αρχιτεκτονικές τυπολογίες, τις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και χωρικές συνθήκες και τις πολιτιστικές αξίες, που διαμόρφωσαν την σημερινή εικόνα της πόλης. Ένα σημείο αναφοράς σε αυτή, ένα ακόμα επίπεδο στην στρωματογραφία της. Η παρούσα εργασία εστιάζει σε θέματα που αφορούν στη διάσωση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, μέσω της επανάχρησης. Οι στρατηγικές επανάχρησης και προστασίας των μνημείων αυτών, ποικίλουν, ανάλογα την περίπτωση, την κλίμακα, τις χωρικές συνθήκες αλλά και την πρόοδο της έρευνας την εκάστοτε χρονική στιγμή. Ωστόσο, οι πολιτιστική αξία των εγκαταστάσεων, αποτελεί μια σταθερή παράμετρο αξιολόγησης. Σκοπό της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των ευρύτερων ζητημάτων της προστασίας της βιομηχανικής κληρονομιάς αλλά και των δυνατοτήτων βελτίωσης της, στη χώρα μας.	el
heal.abstract	The current study is subjective on factors that concern the rescue of the industrial facilities in Greece through the reuse of those premises. The strategies for reusage and protection of those sites may be diverse in relation to its scale, the territorial conditions, and the progress of research at any given time period. Nevertheless, the cultural value of the premises constitutes a constant parameter for its evaluation. The scope of the study is to investigate greater matters regarding the protection of the industrial heritage and the potential for improvements in our country. The perception of the industrial remnants as a historical commodity calling for protection, constitutes a modern affair that is greatly concerning the scientific community over the last years. The alternation of that perception and subsequently, the alienation activity and the urban destruction of industrial facilities, is an outcome of an intensive scientific research that was firstly introduced during a period of great social, political, and economic reclassification. The strategic rescuing, rehab, and reuse of those remnants comes as a reconciliation act alongside urban endeavors for sustainability and utilization of the current building complexes. However, the reuse of an industrial property is not only aiming towards a financial prosperity but also towards a cultural perseverance of the property on its own. Nowadays, the aggregate industrial heritage is being evaluated as a carrier of significant historical and technical knowledge from the industrial revolution time.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false