Συνδυαστική χωρική ανάλυση αστικής μορφολογίας, περπατησιμότητας (walkability) και μεταναστευτικής κατοικίας. Οι περιπτώσεις των κέντρων των πόλεων Μασσαλία, Μονπελιέ, Τορίνο και Παλέρμο

Νικολάου, Ελένη; Nikolaou, Eleni

dc.contributor.author	Νικολάου, Ελένη	el
dc.contributor.author	Nikolaou, Eleni	en
dc.date.accessioned	2021-04-01T07:47:14Z
dc.date.available	2021-04-01T07:47:14Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53239
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.20937
dc.rights	Default License
dc.subject	Περπατησιμότητα	el
dc.subject	Walkability	en
dc.title	Συνδυαστική χωρική ανάλυση αστικής μορφολογίας, περπατησιμότητας (walkability) και μεταναστευτικής κατοικίας. Οι περιπτώσεις των κέντρων των πόλεων Μασσαλία, Μονπελιέ, Τορίνο και Παλέρμο	el
dc.title	Combined spatial analysis of urban morphology, walkability and migrant communities The cases of the city centers of Marseille, Montpelier, Turin and Palermo	en
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Γεωγραφία και ανάλυση χώρου	el
heal.classification	Geography and analysis of space	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-03-12
heal.abstract	Έρευνες έχουν δείξει ότι ο ελκυστικός σχεδιασμός του δημόσιου χώρου μιας περιοχής για μετακίνηση πεζή (περπατησιμότητα ή walkability) μπορεί να δημιουργήσει πολλαπλά οφέλη στο περιβάλλον, την οικονομία, την ποιότητα ζωής αλλά και τα επίπεδα υγείας του πληθυσμού. Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί ότι η κατοικία στις περιοχές αυτές δεν είναι πάντα προσβάσιμη προς όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως οι αυξανόμενοι μεταναστευτικοί πληθυσμοί. Βασικός στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της επιρροής της περπατησιμότητας και της αστικής μορφολογίας στη χωρική κατανομή της μεταναστευτικής κατοικίας στα κέντρα τεσσάρων Ευρωπαϊκών πόλεων, όπως της Μασσαλίας, του Μονπελιέ, του Παλέρμο και του Τορίνο. Μέσω της αξιολόγησης χαρακτηριστικών της οδικής υποδομής και του περιβάλλοντος κίνησης πεζή είναι εφικτός ο προσδιορισμός της ύπαρξης ή όχι ανισοτήτων ως προς τη χωρική κατανομή της περπατησιμότητας συγκριτικά με την συγκέντρωση μεταναστών. Για τον σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε μια τροποποιημένη εκδοχή της σύντομης έκδοσης του εργαλείου ελέγχου Microscale Audit of Pedestrian Streetscapes (MAPS-Mini), με την οποία έγινε καταγραφή και αξιολόγηση μέσω της υπηρεσίας Street View της Google, 17 μεταβλητών. Συνολικά το εργαλείο εφαρμόστηκε σε 7382 (478,1 χλμ) τμήματα Οικοδομικών Τετραγώνων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το κέντρο του Τορίνο συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό περπατησιμότητας (44,91%), ενώ το Παλέρμο το χαμηλότερο (22,88%). Το Μονπελιέ συγκέντρωσε 43,26%, ενώ η Μασσαλία 41,05%. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ανάλυση συσχέτισης χρησιμοποιώντας το συντελεστή Pearson συνδυάζοντας το μέσο βαθμό περπατησιμότητας και τα πληθυσμιακά δεδομένα (D4I) υψηλής χωρικής ακρίβειας (100χ100μ) συγκέντρωσης μεταναστευτικών ομάδων. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης αυτής έδειξαν ότι εμφανίζεται θετική συσχέτιση στις τρεις από τις τέσσερις περιοχές, εκτός από το κέντρο του Τορίνο. Έπειτα χρησιμοποιήθηκαν οι δείκτες χωρικής αυτοσυσχέτισης Global και Local Moran’s I με σκοπό τον εντοπισμό και τη διερεύνηση χωρικών προτύπων περπατησιμότητας και ομάδων μεταναστευτικού πληθυσμού διαφορετικής ηπείρου προέλευσης, όπου προέκυψε υψηλό συγκεντρωτικό πρότυπο για τη Μασσαλία, το Μονπελιέ και το Παλέρμο και όχι για το Τορίνο. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συντακτική ανάλυση (space syntax) του δικτύου πεζοδρομίων του κάθε κέντρου με σκοπό την ανάδειξη των αναβαθμισμένων περιοχών που συνδυάζουν υψηλές τιμές περπατησιμότητας και γωνιακής ενσωμάτωσης (angular integration). Τέλος, χρησιμοποιήθηκε ο δείκτης χωρικής αυτοσυσχέτισης Local Moran’s I με σκοπό τον εντοπισμό χωρικών προτύπων των ομάδων πληθυσμού σε περιοχές υψηλής βαθμολογίας περπατησιμότητας και αστικής μορφολογίας. Τα ευρήματα από την σύνθετη αυτή προσέγγιση ανάλυσης του χώρου μπορούν να υποστηρίξουν λήπτες αποφάσεων στην καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων πολιτικών αναβάθμισης του δημόσιου χώρου σε πολύπλοκα κοινωνικά ζητήματα που χρήζουν συστηματική παρακολούθηση με χωρικά δεδομένα.	el
heal.abstract	Researches have shown that attractive design of public space for pedestrian movement can create multiple benefits to the environment, the economy, the quality of life and the health levels of the population. However, it has been observed that residence in these areas is not always accessible to all vulnerable social groups, such as the growing migrant populations. The aim of this thesis is the investigation of the impact of walkability and urban morphology on the spatial distribution of migrant communities in the centers of four European cities, such as Marseille, Montpellier, Palermo and Turin. With evaluation of deferent elements of the urban micro-scale environment and the pedestrian traffic environment, it is possible to provide insight into inequalities in walkability benefits due to spatial distribution. For this purpose, was utilized MAPS-Mini, the brief version of Microscale Audit of Pedestrian Streetscapes to record and assess, at the street level 17 walkability related items based on Google Street View service. The total sample consists of about 7382 (478,1 km) street segments/crossings. Results showed that Turin and Palermo had the highest (44,91%) and the lowest (22,88%) walkability scores. Montpellier had 43,26% and Marseille 41,05%. Correlation analysis was then performed using the Pearson correlation coefficient combining the mean walkability and population data (D4I) of high spatial accuracy (100x100m) concentration of migrant groups. The results of this analysis showed that there is a positive correlation in three of the four regions, except for the center of Turin. Additionally, spatial statistics tests were used (Global and Local Moran’s I) to identify global and local patterns of walkability and population. The results indicated a highly clustered pattern for Marseille, Montpellier and Palermo and not for Turin. Then, space syntax of sidewalk network of each center was performed in order to highlight the upgraded areas that combine high values of walkability and angular integration. Finally, the Local Moran’s I spatial autocorrelation index was used to identify spatial patterns of population groups in areas of high walkability and urban morphology. Findings from this complex spatial analysis approach can support decision makers in better understanding the implications of public space upgrade policies on complex social issues that require systematic monitoring with spatial data.	en
heal.advisorName	Φώτης, Γεώργιος	el
heal.committeeMemberName	Πηγάκη, Μαρία	el
heal.committeeMemberName	Στάμου, Δήμητρα	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών. Τομέας Γεωγραφίας και Περιφερειακού Σχεδιασμού	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	129 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false