heal.abstract |
Η περπατησιμότητα (Walkability) και η προσβασιμότητα (Spatial Accessibility) αποτελούν χαρακτηριστικά του δημόσιου χώρου που περιγράφουν την ελκυστικότητα και τη δυνατότητα αντίστοιχα του πεζού να κινηθεί σε αυτόν και κατά βάση προκύπτουν από τον ίδιο τον σχεδιασμό του. Είναι μάλλον κοινά αποδεκτό πως δεν έχουν όλοι οι χρήστες του δημόσιου χώρου την ίδια πρόσβαση σε κάθε του πτυχή, αναλόγως πολλών παραγόντων. Μερικοί από αυτούς παράγοντες που καθορίζουν τα υποκείμενα μπορεί να είναι το φύλο, η ηλικία, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η εθνικότητα, η οικονομική κατάσταση, η αναπηρία κ.α. Η παρούσα εργασία θα προσεγγίσει τα ζητήματα της περπατησιμότητας και της προσβασιμότητας υπό το πρίσμα του δομημένου περιβάλλοντος. Μέσα από την μεθοδολογική αξιολόγησή του θα δημιουργήσει δείκτες που περιγράφουν τόσο την περπατησιμότητα όσο και την προσβασιμότητα σε δύο περιοχές μελέτης. Από τις κοινωνικές ομάδες που αναφέρθηκαν παραπάνω, εκείνη στην οποία εικάζεται πως υπάρχει η πιο ευθεία αναλογία ανάμεσα στην αντίληψη της ομάδας για την περπατησιμότητα και την προσβασιμότητα μιας περιοχής και στο δομημένο περιβάλλον αυτής, είναι τα άτομα με αναπηρία. Συγκεκριμένα επιλέγονται οι χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου ως ομάδα για την οποία θα αξιολογηθεί το κατά πόσο ο δημόσιος χώρος είναι ελκυστικός και προσβάσιμος. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στα κέντρα των πόλεων του Βελιγραδίου και της Κατάνια. Αρχικά ακολουθήθηκε μεθοδολογικό πλαίσιο αξιολόγησης οδικής υποδομής κίνησης πεζή (Street audit tool) και συγκεκριμένα το Microscale Audit of Pedestrian Streetscapes (MAPS) – Έκδοση Mini, ώστε να συλλεχθούν τα απαραίτητα δεδομένα που θα περιγράφουν το δομημένο περιβάλλον, σε επίπεδο πεζοδρομίων και των μεταξύ τους συνδέσεων. Αξιολογήθηκαν 19 συν 1 μεταβλητές για 6.944 τμήματα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μελέτη προσβασιμότητας προς τρεις επιλεγμένους προορισμούς (πληθυσμός, πάρκα /πλατείες και στάσεις ΜΜΜ) σε δύο διαφορετικά δίκτυα, ένα για τους πεζούς και ένα για τους χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου. Τέλος, πραγματοποιήθηκε χωρική ανάλυση με χρήση των δεικτών χωρικής αυτοσυσχέτισης Global και Local Moran’s I, με σκοπό τον εντοπισμό και την διερεύνηση χωρικών προτύπων ελκυστικότητας και προσβασιμότητας στα δύο δίκτυα μετακίνησης. Από την ανάλυση προέκυψε πως η πόλη του Βελιγραδίου προσφέρει καλύτερα επίπεδα προσβασιμότητας και ελκυστικής μετακίνησης τόσο στους πεζούς χρήστες του δικτύου, όσο και στους χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου. Στην Κατάνια διαπιστώθηκε μεγάλη χωρική ανισότητα στην προσβασιμότητα για τους χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου. |
el |