Ίδιο αλλά διαφορετικό: τυποποίηση, κέλυφος και κατοίκηση

Μαστρογιαννοπούλου, Δέσποινα; Mastrogiannopoulou, Despoina

dc.contributor.author	Μαστρογιαννοπούλου, Δέσποινα	el
dc.contributor.author	Mastrogiannopoulou, Despoina	en
dc.date.accessioned	2021-05-05T06:18:58Z
dc.date.available	2021-05-05T06:18:58Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53379
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21077
dc.rights	Default License
dc.subject	Τυποποίηση	el
dc.subject	Κελύφη	el
dc.subject	Κατοίκηση	el
dc.subject	Οικειοποίηση	el
dc.subject	Standardization	en
dc.subject	Shells	en
dc.subject	Dwellings	en
dc.subject	Appropriation	en
dc.subject	Inhabitation	en
dc.subject	Polykatoikia	en
dc.subject	Πολυκατοικία	el
dc.title	Ίδιο αλλά διαφορετικό: τυποποίηση, κέλυφος και κατοίκηση	el
dc.title	Same but different: typicality, architectural shell and dwelling	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture -- Social aspects	en
heal.classification	Architecture -- Composition, proportion, etc.	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2020-02-11
heal.abstract	Η εργασία διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι οικειοποιούνται ένα προϋπάρχον τυποποιημένο κτηριακό κέλυφος, καθώς συγκροτούν το σπίτι τους. Κεντρικό επιχείρημα αποτελεί η θέση ότι μέσω της διαδικασίας της οικειοποίησης και της κατοίκησης του χώρου, τα ίδια και τυπικά κελύφη καταλήγουν να είναι διαφορετικά. Μεθοδολογικά, το θέμα προσεγγίζεται κατ’ αρχήν θεωρητικά διερευνώντας τις έννοιες του σπιτιού, του κελύφους, της κατοίκησης και της οικειοποίησης. Αναλυτικότερα, η έννοια της κατοίκησης μελετάται μέσα από το δοκίμιο του Martin Heidegger, ‘Κτίζειν, Κατοικείν, Σκέπτεσθαι’ όπου υποστηρίζεται ότι η κατοίκηση είναι μια ευρεία έννοια που αφορά τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος υφίσταται και ενεργεί πάνω στη Γη. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τη θεωρία του Jonathan Hill, ότι ένας αρχιτέκτονας σχεδιάζει ανάλογα με το αν αντιλαμβάνεται τον χρήστη ως παθητικό, ενεργητικό ή δημιουργικό, αναλύονται αντίστοιχα υλοποιημένα παραδείγματα συλλογικών κατοικιών στα οποία αποκαλύπτεται η ενεργή παρουσία των κατοίκων. Στη συνέχεια, προκειμένου να εμβαθύνουμε στη διαδικασία της οικειοποίησης από μια πιο πρακτική σκοπιά, μελετάται ο τρόπος που αναπτύσσεται η κατοίκηση σε τέσσερα τυπικά και πανομοιότυπα κελύφη-διαμερίσματα μιας κοινής μεσοαστικής Αθηναϊκής πολυκατοικίας που δεν έχει σχεδιαστεί από αρχιτέκτονα. Κατόπιν έρευνας που πραγματοποιήθηκε μέσω συνεντεύξεων των κατοίκων αλλά και επιτόπιας καταγραφής και σύγκρισης των παραδειγμάτων, παρείχθησαν λεπτομερειακά αρχιτεκτονικά σχέδια που παρουσιάζουν μια σειρά από «στρώσεις οικειοποίησης». Τέλος, αφού παρατηρείται ότι κέλυφος και χρήστης αναπτύσσουν μία σχέση συνεχούς αλληλεπίδρασης, επιχειρείται να γίνουν κατανοητές οι δυνάμεις που ωθούν ένα άτομο να οικειοποιηθεί ένα κέλυφος με διαφορετικό τρόπο από ότι ένα άλλο, έχοντας ως αποτέλεσμα τα κελύφη να είναι ίδια αλλά διαφορετικά.	el
heal.abstract	This study examines the way that people inhabit pre-existing typical building shells, in order to create their home. The main argument is that the process of inhabitation makes typical architectural shells that are ‘the same,’ to become different. Methodologically, in the first part the research sets up a theoretical framework, that explores the concepts of home, shell, dwelling and inhabitation. More specifically, the concept of dwelling is examined through Heidegger's essay, ‘Building, Dwelling, Thinking’ where the philosopher argues that dwelling is a wide concept that describes the way man exists on Earth. Furthermore the research presents Jonathan Hill's argument that distinguishes three architectural design approaches in their understanding of users, describing them as passive, active or creative, and the study offers examples of collective housing describing these approaches. In the second part, the research adopts a more practical stance, examining the way people have actually inhabited four typical and identical shells-floors of a common middle-class apartment-building (polykatoikia), in Athens, Greece, that have not been designed by architects. By executing a detailed documentation and comparison of the four examples through interviews and on-site observations, the study created a set of detailed drawings that distinguish a series of "layers of inhabitation". Finally, after finding that users interact constantly with the shells that they inhabit, and it examines the forces that guide different users to dwell the same shell in a different way, making thus the same to become different.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false