Τόποι αρχαίου δράματος: αναζητώντας τον ''χαμένο'' χώρο

Νικητοπούλου, Μαρίνα; Nikitopoulou, Marina

dc.contributor.author	Νικητοπούλου, Μαρίνα	el
dc.contributor.author	Nikitopoulou, Marina	en
dc.date.accessioned	2021-07-19T10:33:25Z
dc.date.available	2021-07-19T10:33:25Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53649
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21347
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Αρχαίο δράμα	el
dc.subject	Τόπος	el
dc.subject	Αναπαράσταση	el
dc.subject	Αναβίωση	el
dc.subject	Space	en
dc.subject	Ancient drama	en
dc.title	Τόποι αρχαίου δράματος: αναζητώντας τον ''χαμένο'' χώρο	el
dc.title	Spaces of ancient drama: in search of lost space	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Theater architecture	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-07-01
heal.abstract	Η παρούσα διάλεξη επιχειρεί να ερευνήσει τη σχέση των παραστάσεων του αρχαίου δράματος με το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται – το θεατρικό κτίσμα, το τοπίο, την πόλη- τόσο κατά την αρχαιότητα όσο την σύγχρονη εποχή. Ειδικότερα μας ενδιαφέρει ο θεατρικός χώρος ως η πρώτη αναπαραστατική κατηγορία χώρου, και το πώς συνδιαλέγεται με τα στοιχεία του περιβάλλοντος που τον υποδέχεται. Αφορμή της έρευνας αυτής στάθηκε μια καλοκαιρινή επίσκεψη στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου για την παρακολούθηση παράστασης αρχαίου δράματος, όπου αναρωτήθηκα για το πως θα μπορούσε να παρασταθεί το ίδιο έργο σε έναν κλειστό, κτιριακό χώρο. Διαπιστώνουμε πως οι περισσότερες παραστάσεις του αρχαίου δράματος υλοποιούνται σε υπαίθρια θέατρα. Ποια η σημασία του υπαίθριου χώρου για την παραστασιμότητα των δραματικών αυτών κειμένων κατά τους αρχαίους χρόνους και ποια στην σύγχρονη εποχή? Η επιλογή αυτή εξακολουθεί να συνδέεται με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του ανοικτού υπαίθριου θεατρικού χώρου? Αφετηρία της εργασίας αποτελεί η αναζήτηση της καταγωγής του αρχαίου δράματος, το πως αυτό γεννήθηκε, σε τι κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, που, ποιες ανάγκες εξυπηρετούσε αλλά κυρίως ποιοι ήταν οι λόγοι τότε που κατέστησαν τον τύπο του υπαίθριου θεάτρου τον ιδανικό θεατρικό τόπο. Δεδοµένου ότι δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αρχαιολογικά ευρήματα καθώς η θεατρική τέχνη είναι εφήμερη, η έρευνά βασίζεται αποκλειστικά σε κείμενα μελετητών, που βασίστηκαν στην μελέτη κειμένων όπως για παράδειγμα του Ευριπίδη, όπου αξιοποίησαν για τη χρήση του χώρου, για την κίνηση των υποκριτών αλλά και του χορού. Στην συνέχεια, διερευνάται ο χώρος ως εμπειρία και μνήμη, ως δίπολο στιγμής και διάρκειας και το πως εν τέλει το αρχαίο δράμα αποτελεί την πρώτη αναπαράσταση χώρου. Θα ακολουθήσει το μέρος της διάλεξης που αναφέρεται στην εποχή αναγέννησης της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας -αφού για κάποιους αιώνες παρατηρείται εγκατάλειψη του είδους- καθώς και στην αναβίωση της παραστασιμότητας του είδους από τον Μεσαίωνα μέχρι και την σύγχρονη εποχή. Στο σημείο αυτό θα εξετάσουμε χωροχρονικά δίπολα εστιάζοντας στο ανοιχτό - κλειστό, και το πως η επιλογή του υπαίθριου θέατρου για την παραστασιμότητα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας εξακολουθεί να είναι η ιδανικότερη μέχρι και σήμερα.	el
heal.abstract	This lecture attempts to investigate the relationship between the ancient drama performances and the broader context in which they are included in antiquity as well as in modern times. In particular, we are interested in the theatrical space as the first reenacting category of space, and how it communicates with the elements of the environment that surrounds it. Most performances of ancient drama take place in open-air theaters. What is the significance of the open space for the reenactment of these dramatic texts in ancient times and what in modern times? Is this choice still associated with the features and properties of open-air theater? The origin of ancient drama is researched , as well as the sociopolitical context it was born, what needs it served but mainly what were the reasons at the time they made the type of openair theater the ideal theatrical space. Then, space is explored as an experience and memory, as a dipole of moment and duration and how in the end the ancient drama is the first reenactment of space. This will be followed by the part of the lecture that refers to the rebirth of ancient Greek tragedy - since for some centuries there has been an abandonment of the genres - as well as the revival of the reenactment of the species from the Middle Ages to the modern era. At this point the research is concluded with space-time dipoles and specifically the open-close, and how the choice of open-air theater for the reenactment of ancient Greek tragedy is still the most ideal.	en
heal.tableOfContents	1. Εισαγωγή 2. Καταγωγικά του Θεάτρου 3. Το πλαίσιο του αρχαίου δράματος 3.1 Η έννοια του κέντρου 3.2 Οι συνθήκες της Αρχαίας Πόλης και η ύπαιθρος 3.3 Οι γιορτές και οι δραματικοί αγώνες 4. Η θεατρική αναπαράσταση τον 5ο αιώνα π.Χ. 5. Το αρχαίο θέατρο του Διονύσου ως πρότυπο θέατρο 6. Το αρχαίο δράμα ως η πρώτη χωρική αναπαράσταση 7. Τα δίπολα 8. Η αναβίωση του είδους 8.1 Η αναγέννηση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας 8.2 Η αναβίωση του είδους στην Ελλάδα 8.3 Η ιστορικότητα του παρελθόντος 8.4 Επαναλειτουργία αρχαίων ελληνικών θεάτρων 8.5 Η ανάμνηση του βιώματος και χώρος 9. Ο κοινός παρονομαστής μέσα στον χωροχρόνο 10. Συμπεράσματα	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false