HEAL DSpace

Μελέτη βουλκανισμού τριπολυμερούς αιθυλενίου-προπυλενίου-διενίου (EPDM) με διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης και χαρακτηρισμός των συνθέτων του με νανοσωλήνες άνθρακα

Αποθετήριο DSpace/Manakin

Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.author Κετίκης, Ιωάννης el
dc.contributor.author Ketikis, Ioannis en
dc.date.accessioned 2021-07-28T07:34:47Z
dc.date.available 2021-07-28T07:34:47Z
dc.identifier.uri https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53710
dc.identifier.uri http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21408
dc.description Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Επιστήμη και Τεχνολογία Υλικών” el
dc.rights Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα *
dc.rights.uri http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ *
dc.subject EPDM en
dc.subject MWCNTs en
dc.subject Elastomers en
dc.subject Vulcanization en
dc.subject Peroxide en
dc.subject Βουλκανισμός el
dc.subject Τριπολυμερές αιθυλενίου-προπυλενίου-διενίου el
dc.subject Πολυφλοιικοί νανοσωλήνες άνθρακα el
dc.subject Υπεροξείδια el
dc.subject Ελαστομερή el
dc.title Μελέτη βουλκανισμού τριπολυμερούς αιθυλενίου-προπυλενίου-διενίου (EPDM) με διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης και χαρακτηρισμός των συνθέτων του με νανοσωλήνες άνθρακα el
heal.type masterThesis
heal.classification μελέτη βουλκανισμού el
heal.classification ελαστομερή el
heal.language el
heal.access free
heal.recordProvider ntua el
heal.publicationDate 2021-07-09
heal.abstract Σκοπός της μεταπτυχιακής αυτής εργασίας ήταν η μελέτης της επίδρασης της ενσωμάτωσης νανοσωλήνων άνθρακα στην αντίδραση βουλκανισμού του τριπολυμερούς αιθυλενίου-προπυλενίου-διενίου (EPDM) και ο χαρακτηρισμός των συνθέτων τους. Το EPDM είναι ένα συνθετικό ελαστομερές με ποικίλες εφαρμογές στη βιομηχανία αυτοκινήτων αλλά και ως μονωτικό σε διάφορες μηχανολογικές εγκαταστάσεις. Οι μηχανικές του ιδιότητες συνδυάζονται με την αντοχή του σε περιβάλλον όζοντος, ενώ δύναται να τροποποιηθεί με κατάλληλα πρόσθετα (πυριτικά, άνθρακα) τα οποία βελτιώνουν ποικιλοτρόπως τις ιδιότητές του. Ταυτόχρονα υπάρχει η δυνατότητα τροποποίησης κατά την παραγωγή του, μέσω της ρύθμισης της αναλογίας αιθυλενίου-προπυλενίου-διενίου, ενώ τα ποικίλα είδη διενίου τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν, επεκτείνουν ακόμη περισσότερο το εύρος των εφαρμογών του. Καθοριστικής σημασίας στα ελαστομερή είναι η διαδικασία βουλκανισμού τους, δηλαδή η αντίδραση που οδηγεί στη δημιουργία δικτύου διασταυρώσεων μεταξύ των πολυμερικών τους αλυσίδων. Το EPDM δύναται να βουλκανιστεί τόσο με τη χρήση θείου όσο και με τη χρήση υπεροξειδίων. Η χρήση υπεροξειδίων δημιουργεί δίκτυο σταυροδεσμών μέσω της δημιουργίας δεσμών άνθρακα-άνθρακα ανάμεσα στις πολυμερικές αλυσίδες, ενώ η παραδοσιακά χρησιμοποιούμενη χρήση θείου βασίζεται στη δημιουργία μονοσουλφιδικών ή/και πολυσουλφιδικών δεσμών ανάμεσα στις αλυσίδες. Η αντίδραση βουλκανισμού με τη χρήση υπεροξειδίων ενισχύεται και συμπληρώνεται με τη χρήση συνεργηστικών προσθέτων. Τα μέσα ενίσχυσης γραφιτικής δομής ενισχύουν τις μηχανικές και θερμικές ιδιότητες και επηρεάζουν την αντίδραση βουλκανισμού. Οι αναλογίες υπεροξειδίου και συνεργηστικού προσθέτου αποτελούν επίσης πεδίο μελέτης επί της αντίδρασης βουλκανισμού. Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε ανάμιξη του EPDM με διένιο το ethylene norbornene-ENB με δικουμυλ-υπεροξείδιο (DCP). Το συνεργηστικό πρόσθετο το οποίο χρησιμοποιήθηκε ήταν το κυανουρικό τριαλλύλιο (TAC). Χρησιμοποιήθηκε επίσης αντιοξειδωτικό πρόσθετο το οποίο συνεισφέρει στην αντοχή στην οξείδωση και δρα βοηθητικά στην κατεργασία, μέσω της εσωτερικής λίπανσης του μίγματος. Το αλλοτροπικής μορφής άνθρακα έγκλεισμα που χρησιμοποιήθηκε ήταν οι πολυφλοιικοί νανοσωλήνες άνθρακα (MWCNTs). Η ανάμιξη πραγματοποιήθηκε σε δικόχλιο εσωτερικό αναμικτήρα τύπου Banbury εργαστηριακής κλίμακας. Η θερμοκρασία μαστιχοποίησης του EPDM ήταν οι 90 °C, ενώ στη συνέχεια ο βουλκανισμός ολοκληρωνόταν σε θερμοπρέσσα στους 170 °C. Για τη μελέτη του βουλκανισμού χρησιμοποιήθηκε τεχνική DSC και καταγράφηκαν τα θερμικά μεγέθη της αντίδρασης βουλκανισμού. Το πρώτο κομμάτι της μελέτης περιελάμβανε ισοθερμοκρασιακά πειράματα στους 160, 170, 180, 190 °C για διαφορετικές ποσότητες DCP (2, 5, 8 phr). Παρατηρήθηκε ότι η αυξημένη ποσότητα DCP, αυξάνει τις τιμές της ενθαλπίας βουλκανισμού και με τη χρήση της εξίσωσης Arrhenius διαπιστώθηκε ότι η ενέργεια ενεργοποίησης εμφάνισε σημαντική πτώση. Στο δεύτερο κομμάτι της κινητικής μελέτης έγιναν μη-ισοθερμοκρασιακά πειράματα για ρυθμούς θέρμανσης 5, 10, 25, 50 °C/min και διαπιστώθηκαν αυξημένες τιμές ενθαλπίας σε χαμηλούς ρυθμούς θέρμανσης και σε υψηλές περιεκτικότητες σε DCP, γεγονός που αποδίδεται στο μεγαλύτερο αριθμό σταυροδεσμών στο ελαστομερικό δίκτυο. Ο αυξημένος ρυθμός θέρμανσης συνοδεύτηκε από μειωμένο χρόνο ολοκλήρωσης της αντίδρασης, ενώ η θερμοκρασία μέγιστου ρυθμού αντίδρασης μετατοπίστηκε σε χαμηλότερες τιμές. Μέσω των μεθόδων Kissinger και Ozawa υπολογίστηκε η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης, η οποία δεν παρουσίασε σημαντική διαφοροποίηση με την αύξηση της περιεκτικότητας του DCP. Στη συνέχεια μελετήθηκε η επίδραση του συνεργηστικού προσθέτου (κυανουρικό τριαλλύλλιο, TAC) στο βουλκανισμό. Οι εξεταζόμενες συγκεντρώσεις του TAC στο σύστημα ήταν 2, 4, 6 phr. Διαπιστώθηκε πως δεν υπάρχει εμφανής επίδραση στο χρόνο ολοκλήρωσης της αντίδρασης, ενώ η ενθαλπία αυξανόταν όσο αυξανόταν η συγκέντρωση του TAC. Μέσω της προσαρμογής του αυτοκαταλυόμενου μοντέλου και της εξίσωσης Arrhenius στα πειραματικά δεδομένα υπολογίστηκε η ενέργειας ενεργοποίησης, η οποία παρουσίασε αύξηση με την αύξηση της περιεκτικότητας σε TAC, αποδεικνύοντας πως η αντίδραση δεν ευνοείται παρουσία αυξημένων ποσοτήτων του προσθέτου αυτού στο σύστημα βουλκανισμού. Τα μη-ισοθερμοκρασιακά πειράματα έδειξαν ότι η μεταβολή της περιεκτικότητας σε TAC δεν έχει ουσιαστική επίδραση στην αντίδραση βουλκανισμού, ενώ τη μικρότερη τιμή της ενέργειας ενεργοποίησης την έδωσε το σύστημα με 4 phr σε TAC. Από την παραπάνω μελέτη επιλέχθηκε η συγκέντρωση των 5 phr σε DCP και 4 phr σε TAC για την παρασκευή των συνθέτων του EPDM με CNTs. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μελέτη της επίδρασης της ενσωμάτωσης των νανοσωλήνων άνθρακα (5, 8 και 10 phr MWCNTs) στο βουλκανισμό του EPDM και ο χαρακτηρισμός των νανοσυνθέτων για περιεκτικότητες 0.5 – 10 phr MWCNTs/EPDM με DSC, TGA, φασματοσκοπία RAMAN, δοκιμή εφελκυσμού, διόγκωση με εμβάπτιση σε βενζόλιο, διηλεκτρική φασματοσκοπία και μετρήσεις ηλεκτρικής αγωγιμότητας. Στα ισοθερμοκρασιακά πειράματα DSC, οι χρόνοι ολοκλήρωσης της αντίδρασης δεν επηρεάζονται από την αύξηση της συγκέντρωσης του εγκλείσματος. Τα σύνθετα με υψηλή περιεκτικότητα σε CNTs (8 & 10 phr) παρουσίασαν υψηλότερες τιμές στην ενθαλπία της αντίδρασης βουλκανισμού. Υπολογίστηκαν οι τιμές της ενέργειας ενεργοποίησης και διαπιστώθηκε ότι αυξάνονται με την αύξηση της παρουσίας του εγκλείσματος στην ελαστομερική μήτρα. Στα μη ισοθερμοκρασιακά πειράματα παρατηρήθηκε τάση αύξησης της ενθαλπίας βουλκανισμού για τα σύνθετα με υψηλές συγκεντρώσεις εγκλείσματος. Αντιθέτως η θερμοκρασία μέγιστου ρυθμού βουλκανισμού και ο χρόνος ολοκλήρωσης της αντίδρασης δεν επηρεάστηκαν από την ενσωμάτωση των νανοσωλήνων άνθρακα. Η εφαρμογή των κινητικών μοντέλων ήρθε σε συμφωνία με τα αποτελέσματα από τα ισοθερμοκρασιακά πειράματα, αναδεικνύοντας και πάλι ότι η παρουσία των νανοεγκλεισμάτων αυξάνει την ενέργεια ενεργοποίησης, σε αντίθεση με τα ευρήματα της βιβλιογραφίας τα οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις αναφέρουν μείωση της ενέργειας ενεργοποίησης. Ωστόσο τα αποτελέσματα αυτά ήρθαν να επιβεβαιώσουν το γεγονός ότι τα παραδοσιακά όξινα πρόσθετα (πηλοί, carbon black) μειώνουν την απόδοση των συστημάτων βουλκανισμού. Η εργασία συνεχίστηκε με χαρακτηρισμό των δειγμάτων τα οποία βουλκανίστηκαν και μορφοποιήθηκαν σε θερμόπρεσσα. Με τη χρήση της φασματοσκοπίας Raman υπολογίστηκε ο λόγος ID/IG για τους CNTs ο οποίος ήταν υψηλός, αναδεικνύοντας την ύπαρξη ατελειών σε όλα τα δείγματα. Η διαδικασία ενσωμάτωσης των νανοσωλήνων άνθρακα στην ελαστομερική μήτρα δεν επηρέασε εμφανώς το λόγο ID/IG. Ο χαρακτηρισμός με DSC έδειξε μικρή τάση μετατόπισης του σημείου υαλώδους μετάπτωσης σε υψηλότερες θερμοκρασίες για τα συστήματα με χαμηλές συγκεντρώσεις νανοσωλήνων άνθρακα (0.5-4 phr). Μέσω της ανάλυσης με TGA παρατηρήθηκε ότι η θερμοκρασία έναρξης της θερμικής αποδόμησης δεν επηρεάστηκε, ενώ βελτίωση αποτυπώθηκε στη θερμοκρασία μέγιστου ρυθμού θερμικής αποδόμησης και στη θερμοκρασία απώλειας του 5% της αρχικής μάζας. Η δοκιμή εφελκυσμού έδειξε βελτίωση της αντοχής των συνθέτων, αυξάνοντάς την ιδιαίτερα στις υψηλότερες εξεταζόμενες συγκεντρώσεις (5-10 phr) MWCNTs. Το μέτρο ελαστικότητας αυξήθηκε σημαντικά, με την αύξηση της περιεκτικότητας του εγκλείσματος, ιδιαίτερα για τις συγκεντρώσεις 8 & 10 phr. Η μελέτη της διόγκωσης σε δοκίμια των νανοσυνθέτων CNTs/EPDM μετά από εμβάπτιση σε βενζόλιο, ανέδειξε μία ακόμη ιδιότητα των CNTs, αυτή της δημιουργίας φυσικού φραγμού που επιφέρει αντίσταση στην είσοδο του διαλύτη στη μάζα του ελαστομερούς. Από τα αποτελέσματα της διόγκωσης προσδιορίστηκε και διαπιστώθηκε μείωση του μοριακού βάρους των αλυσίδων μεταξύ των σταυροδεσμών (Mc), χαρακτηριστικό το οποίο συνδέθηκε με τη συμμετοχή των CNTs στη διαμόρφωση σταυροδεσμών μέσω των αλληλεπιδράσεών τους με τις πολυμερικές αλυσίδες του EPDM. Η διηλεκτρική φασματοσκοπία έδωσε χρήσιμα στοιχεία σχετικά με την ηλεκτρική επιδεκτικότητα και την αγωγιμότητα των συνθέτων. Παρατηρήθηκε ότι οι αυξημένες συγκεντρώσεις νανοσωλήνων άνθρακα αυξάνουν την ηλεκτρική επιδεκτικότητα στις χαμηλές συχνότητες, συγκεκριμένα για τα σύνθετα με συγκεντρώσεις άνω των 3 phr. Η αγωγιμότητα εμφάνισε όριο διαφυγής ανάμεσα στα 2 και 3 phr MWCNTs, όπου το σύστημα εμφάνισε αγώγιμη συμπεριφορά λόγω της αυξημένης σύνδεσης του δικτύου νανοσωλήνων άνθρακα στην ελαστομερική μήτρα. Οι υψηλές τιμές αγωγιμότητας επιβεβαιώθηκαν μέσω μετρήσεων με τεχνική μέτρησης του resistivity (μέτρο αντίστασης). Συνοψίζοντας, οι αυξημένες ποσότητες DCP αυξάνουν την ενθαλπία βουλκανισμού και μειώνουν την ενέργεια ενεργοποίησης σε ισοθερμοκρασιακές συνθήκες. Οι αυξημένες ποσότητες TAC πέρα από τα 4 phr δεν μειώνουν την ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης. Η παρουσία νανοσωλήνων άνθρακα οδήγησε σε αύξηση της ενέργειας ενεργοποίησης, ενώ το σημείο υαλώδους μετάπτωσης μετακινήθηκε σε υψηλότερες θερμοκρασίες για μικρές συγκεντρώσεις εγκλείσματος. Μικρή βελτίωση παρατηρήθηκε στη θερμική σταθερότητα των συνθέτων, ενώ για μεγάλες συγκεντρώσεις νανοσωλήνων άνθρακα παρατηρήθηκε αύξηση του μέτρου ελαστικότητας. Η παρουσία εγκλείσματος επίσης δημιούργησε φυσικό φραγμό στην είσοδο διαλύτη και μείωσε τη διόγκωση του συνθέτου μετά από εμβάπτιση σε βενζόλιο. Από τη διηλεκτρική φασματοσκοπία εξάγεται το συμπέρασμα ότι σε συγκεντρώσεις άνω των 3 phr το σύνθετο εμφανίζει αγώγιμη συμπεριφορά. Τέλος, προτείνεται η χρήση τροποποιημένων νανοσωλήνων άνθρακα με θειούχες ομάδες, ώστε να μελετηθεί η επίδρασή τους στο βουλκανισμό του ελαστομερούς αλλά και η δοκιμή διαφορετικών υπεροξειδίων και συνεργηστικών προσθέτων. Διαφορετικές μέθοδοι ανάμιξης μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερη διασπορά των εγκλεισμάτων. Επίσης αντικείμενο μελέτης αποτελεί η ενσωμάτωση διαφορετικών τύπων αλλοτροπικών μορφών άνθρακα όπως το γραφένιο, το οξείδιο του γραφενίου αλλά και υβριδικές εκδοχές οι οποίες περιέχουν περισσότερους από έναν τύπους γραφιτικού υλικού. Ζητούμενο αποτελεί η περαιτέρω βελτίωση της θερμικής σταθερότητας του EPDM και η αντοχή του σε θερμομηχανική κόπωση για εφαρμογές σε ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως στην αεροδιαστημική. el
heal.abstract The goal of this thesis was to study the effect of the incorporation of carbon nanotubes on the vulcanization of ethylene-propylene-diene monomer (EPDM) and the characterization of their composites. EPDM is a synthetic elastomer with various applications in the automotive industry. It is also widely used as an insulating material in mechanic installations. Its mechanical properties are combined with its resistance to ozone. It can also be modified in many ways using suitable additives (silicon or carbon based), which improve its properties. At the same time it is possible to modify it at the production stage by modifying the ethylene:propylene:diene ratio. Also, various diene types can be used in order for its applications to be further expanded. It is of great importance for the elastomers to undergo the vulcanization reaction, which is a reaction creating crosslink networks between the polymeric chains, which finally leads to a three-dimensional network. EPDM can be vulcanized by using sulphur and peroxides. The use of peroxides creates crosslinks through carbon-carbon bonds. Sulphur vulcanization is a more traditional method, which creates single-sulphur or multi-sulphur bonds between the chains. The vulcanization reaction is enhanced and complemented through the use of co-agents. The carbon based addons enhance the mechanical and thermal properties, whereas they also affect the vulcanization reaction. It is also a part of this study to examine the effect of peroxide and co-agent ratio. In the current study EPDM containing ENB diene was mixed with dicumyl peroxide (DCP). The co-agent used was triallyl cyanurate (TAC). An antioxidant was also used to boost the oxidation resistance and facilitate the mixing procedure. The carbon based materials used were the multi-walled carbon nanotubes (MWCNTs). The mixing was conducted using a lab scale double-screw internal mixer (Banbury mixer). The mastication temperature was 90 °C and vulcanization took place in a heat press at 170 °C. DSC experiments were performed in order to study the vulcanization reaction. Through this method the thermal characteristics were recorded. In the first part the study, isothermal experiments were conducted at 160, 170, 180, 190 °C for different amounts of DCP (2, 5, 8 phr). It was observed that higher amounts of DCP lead to higher vulcanization enthalpies’ levels. Using the Arrhenius equation, it was found that the activation energy showed a significant decrease with DCP content. In the second part of the kinetic study, non-isothermal experiments were conducted at heating rates of 5, 10, 25, 50 °C/min. It was found that the enthalpy was higher for low heating rates and high DCP content. This fact was attributed to the higher amount of crosslinks in the elastomeric network. Higher heating rates lead to shorter times needed for the completion of the vulcanization reaction. The highest reaction rate temperature shifted to lower temperatures. The activation energy was calculated using the Kissinger and Ozawa methods, which did not differ using higher quantities of DCP. Subsequently, the effect of co-agents on the vulcanization reaction was studied. The content of TAC was 2, 4, 6 phr. It was found that there is no obvious impact on the vulcanization completion times, while the enthalpy got increased with increasing TAC content. By adapting the autocatalytic model and through the Arrhenius equation, the activation energy was calculated. The activation energy levels raised when using higher TAC concentrations, suggesting that the reaction is not assisted by using higher levels of this addon. The non-isothermal studies showed that changing the volumes of TAC does not affect the vulcanization reaction. The lower rate of the activation energy was achieved for the 4 phr TAC content. The conclusion of the above study was the selection of the system 5 phr DCP and 4 phr TAC for the preparation of EPDM/MWCNTs composites. Moving on, the effect of MWCNTs (5, 8, 10 phr) on the EPDM vulcanization was studied. The EPDM nanocomposites containing 0.5 – 10 MWCNTs were characterized via DSC, TGA, Raman Spectroscopy, strength testing, swelling tests in benzene, dielectric spectroscopy and electric conductivity measurements. Regarding the isothermal DSC experiments, the completion time of the reaction was not affected by the increase of the MWCNTs content. The composites containing higher concentration of MWCNTs (8 & 10 phr) showed higher enthalpies for the vulcanization reaction. The activation energy was calculated and it was shown that its values increase by increasing the MWCNTs content. The non-isothermal experiments showed that the vulcanization enthalpy tends to increase for the composites with high volumes of MWCNTs. On the contrary, the highest vulcanization rate temperature and the completion time of the reaction were not affected by the integration of the carbon-based reinforcement. Applying the kinetic models leads once again to the conclusion that the incorporation of nanotubes increases the activation energy. This fact is not consistent with the related literature data, which indicates that in most of the cases the activation energy is reduced. However, the findings come to an agreement with the fact that the traditional acidic addons (clays, carbon black) reduce the performance of vulcanization. The study continued with the characterization of the samples which were vulcanized and moulded in hot press. The ID/IG ratio was calculated using Raman spectroscopy. The ratio was high for the CNTs, which highlighted the fact that impurities were present in all the samples. The incorporation of the CNTs in the matrix did not affect the ID/IG ratio. DSC characterization showed a slight tendency of the glass transition point to shift towards higher temperatures, for the systems with low CNTs content (0.5-4 phr). The TGA analysis showed that the temperature of initiation of thermal decomposition was not affected by the nanotubes. A slight improvement was observed at the temperature of the maximum rate of thermal decomposition, as well as at the temperature corresponding to the 5% loss of the initial mass. The tensile tests showed an improvement of the tensile strength of the composites by increasing the filler concentration, especially for the high concentrations (5-10 phr) of MWCNTs. The Young’s modulus was also increased significantly, especially for the higher concentrations of 8 and 10 phr. The swelling tests by the immersion of nanocomposite specimens in benzene revealed another important property of the CNTs; the physical barrier it can form, which blocks the ability of the solvent to enter in the mass of the elastomer. Processing of the results led to the determination of the average molecular weight between the crosslinks (Mc), which was reduced due to the fact that CNTs participate in the crosslink reaction via their interaction with the polymeric chains of EPDM. The dielectric spectroscopy offered useful data regarding the electrical susceptibility and the conductivity of the composites. It was shown that high concentration of carbon nanotubes contributes to higher electric susceptibility at lower frequencies, especially for the composites with MWCNTs content higher than 3 phr. Conductivity showed a percolation threshold in the range 2 to 3 phr MWCNTs. At this range, the system behaves as a conductor due to the agglomeration of carbon nanotubes in the polymer matrix. The high conductivity was confirmed via resistivity measurements. In conclusion, elevated concentrations of DCP increase the vulcanization enthalpy and reduce the activation energy in isothermal conditions. Increased amounts of TAC, beyond 4 phr, do not reduce the activation energy of the reaction. The addition of carbon nanotubes leads to an increase of the activation energy. The glass transition temperature shifted to higher temperatures for low concentrations of MWCNTs. A slight improvement was observed in the thermal stability of the composites. For high amounts of MWCNTs, the Young’s modulus was increased. The incorporation of nanotubes created a physical barrier against the specimens’ swelling in benzene. Dielectric spectroscopy showed that for concentrations higher than 3 phr MWCNTs, the composite shows conductive behavior. Lastly, using modified carbon nanotubes with sulphur compounds is suggested, in order to study their effect on the vulcanization reaction. Different types of peroxide and co-agent could also be tested. Different mixing techniques could offer a better dispersion of the MWCNTs. Another field of study could be to incorporate other types of carbon allotropes like graphene, graphene oxide and hybrid systems of allotropes, containing more than one type. It is desired to fabricate systems with better thermal stability and bigger resistance to thermomechanical stress, for applications in extreme environmental conditions, like the ones in aviation and spacecrafts. en
heal.advisorName Ταραντίλη, Πετρούλα el
heal.committeeMemberName Κυρίτσης, Απόστολος el
heal.committeeMemberName Κόλλια, Κωνσταντίνα el
heal.academicPublisher Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Χημικών Μηχανικών el
heal.academicPublisherID ntua
heal.numberOfPages 134 σ. el
heal.fullTextAvailability false


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο:

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στην ακόλουθη συλλογή(ές)

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα Εκτός από όπου ορίζεται κάτι διαφορετικό, αυτή η άδεια περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα