Κτίριο και έδαφος: μια συνθετική συνομιλία

Στάμου, Σοφία; Τσιαλιαμάνη, Ευτυχία; Stamou, Sofia; Tsialiamani, Eftychia

dc.contributor.author	Στάμου, Σοφία	el
dc.contributor.author	Τσιαλιαμάνη, Ευτυχία	el
dc.contributor.author	Stamou, Sofia	en
dc.contributor.author	Tsialiamani, Eftychia	en
dc.date.accessioned	2021-09-24T08:13:46Z
dc.date.available	2021-09-24T08:13:46Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53887
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21585
dc.rights	Default License
dc.subject	Κτίρια	el
dc.subject	Εδάφη	el
dc.subject	Υπόσκαφα	el
dc.subject	Υπόσκαφη αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Βράχοι	el
dc.subject	Αναδίπλωση	el
dc.subject	Building	en
dc.subject	Land	en
dc.subject	Grounds	en
dc.subject	Underground	en
dc.subject	Underground architecture	en
dc.subject	Rocks	en
dc.subject	Folding	en
dc.title	Κτίριο και έδαφος: μια συνθετική συνομιλία	el
dc.title	Building and land: a synthetic conversation	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Underground architecture	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2020-02
heal.abstract	Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματεύεται τη διαχρονική συνθετική σχέση αρχιτεκτονήματος και εδάφους. Με τη συστηματική ανάλυση της τοποθέτησης του αρχιτεκτονήματος στο τοπίο και μέσα από διαφορετικές περιπτώσεις μελέτης βαθμονομούνται οι χειρισμοί του αρχιτέκτονα ως προς την τοποθέτηση του κτιρίου και το πώς αυτοί επηρεάζουν τις ποιότητες των χώρων που δημιουργούνται. Στην πορεία της μελέτης αυτής συναντώνται διαφορετικοί τύποι κτιρίων με διαφορετική σχέση με το έδαφος. Ξεκινάμε από το έδαφος ως μάζα που αποτελεί το υπόβαθρο στο οποίο αναπτύσσεται η υπόσκαφη αρχιτεκτονική με πληθώρα παραδειγμάτων ανώνυμης αρχιτεκτονικής, που δίνουν την αφορμή να προσεγγίσουμε την στενή σχέση κατοίκησης και εδάφους. Έπειτα προσδιορίζεται η παρά το έδαφος σχέση κτιρίου εδάφους με περιπτώσεις κτισμάτων που ακουμπούν πάνω στο έδαφος, συνήθως σε βράχο δίνοντας την εντύπωση της ανάδυσης από το τοπίο ή της ανάρτησης πάνω σε αυτό. Το αρχιτεκτόνημα με το τοπίο λειτουργούν ως ένα ενιαίο σύνολο. Στην εξέλιξη αυτής της σχέσης το κτίριο απομακρύνεται από το έδαφος και βρίσκεται πάνω από αυτό. Άλλοτε αιωρείται και άλλοτε στέκει δυναμικά, κάθετα πάνω στην γη, ενώ η απεδαφοποίηση δημιουργεί σενάρια μετακινούμενων πόλεων με ευφήμερη σχέση με τον τόπο. Η πορεία της σχέσης αυτής φτάνει στην σύγχρονη εποχή με την επιστροφή των αρχιτεκτονημάτων και της κατοίκησης κοντά στην γή. Αναπτύσσεται σύγχρονη υπόσκαφη αρχιτεκτονική με την δημιουργία νέων κατοικήσιμων χώρων που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από τις παραδοσιακές υπόσκαφες κατασκευές. Η επεξεργασία του εδάφους καταλήγει στην αξιοποίηση της επιφάνειας του εδάφους η οποία σχεδιάζεται και διαμορφώνεται μαζί με το αρχιτεκτόνημα το οποίο αγκαλιάζει.	el
heal.abstract	In the current work, the intertemporal relationship between architectural objects and the ground is being studied. A systematic approach is given, regarding placement of the architectural creation in a landscape. Through different case studies, one’s choices about different building placements and the quality of the created spaces are analysed. Beginning from the ground, as a mass that comprises the foundation on which the architecture excavation with various examples of anonymous architecture, motivation is given in order to approach the close connection between housing and the ground. Afterwards, the leave-out-the- ground relationship between ground and building, from cases of buildings laying on the ground, usually some rock, giving the impression of emersion or suspension of the building in the landscape. Both the architectural object and the landscape function as a single overall. Following the evolution of such a relationship, the building is drawn away from the ground and rests on it. Sometimes it is levitated and other once stands vigorously and perpendicular on the earth, while degroundisation creates scenarios of moving cities with ephemeral relationship to the area. The evolution of this relationship gets in the modern age through the return of architectures and living near the earth. Modern underground architecture is developed through creation of new habitable spaces having different characteristics rather than the traditional underground structures. Processing of the ground ends up in exploiting the surface of the ground, which in turn is designed and morphed along with the architecture object that it encapsulates.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false