Διερεύνηση των συνθηκών ευστάθειας των τειχών του Χάνδακα με την εφαρμογή αριθμητικών επιλύσεων

Αντωνιάδης, Νικόλαος; Antoniadis, Nikolaos

dc.contributor.author	Αντωνιάδης, Νικόλαος	el
dc.contributor.author	Antoniadis, Nikolaos	en
dc.date.accessioned	2021-10-01T06:35:15Z
dc.date.available	2021-10-01T06:35:15Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53914
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21612
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Αποκατάσταση μνημείων	el
dc.subject	Ιστορική κατασκευή τοιχοποιίας	el
dc.subject	Χάνδακας	el
dc.subject	Παραμετρικές αναλύσεις	el
dc.subject	Monument restoration	en
dc.subject	Historic Masonry wall	en
dc.subject	Chandakas	en
dc.subject	Parametric simulations	en
dc.subject	Plaxis	en
dc.title	Διερεύνηση των συνθηκών ευστάθειας των τειχών του Χάνδακα με την εφαρμογή αριθμητικών επιλύσεων	el
dc.title	Parametric simulations on the stability conditions of the masonry wall of Chandakas	en
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Γεωτεχνική Μηχανική	el
heal.classification	Geotechnical Engineering	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-07-26
heal.abstract	Η παρούσα εργασία διερευνά, μέσω παραμετρικών αναλύσεων, τις συνθήκες ευστάθειας του τείχους του Χάνδακα στην πόλη του Ηρακλείου, στην Κρήτη, Ελλάδα και προτείνει μεθόδους αντιστήριξης και επιδιόρθωσης του ευθύγραμμου τμήματος Μπέμπο-Αγ. Φραγκίσκου. Η κατασκευή της ενετικής οχύρωσης ξεκίνησε το 1462 από τους Βενετούς, πέρασε πολλές φάσεις και προσαρμογές και διήρκεσε περισσότερο από δύο (2) αιώνες μέχρι να ολοκληρωθεί το 1642. Χτίστηκε με βάση το σύστημα οχύρωσης με προμαχώνες, με συνολικά επτά προμαχώνες συνδεδεμένους μεταξύ τους με ευθύγραμμα τμήματα. Το έτος 1982 σημειώθηκαν καθιζήσεις στο πεζοδρόμιο και στο δρόμο πίσω από το ευθύγραμμο τμήμα Μπέμπο-Αγ.Φραγκίσκου, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν τόσο κάθετες όσο και οριζόντιες ρωγμές πάνω σε αυτό, να παραμορφωθεί και να διογκωθεί. Οι περισσότερες από τις ζημιέ εμφανίζονται στην οθωμανική κατασκευαστική φάση, όπου το κονίαμα είναι εξαλλοιωμένο και εντοπίζονται εκτεταμένες ρωγμές. Το τείχος λειτουργεί ως τοίχος βαρύτητας λόγω της ύπαρξης υλικού πλήρωσης πίσω από αυτό. Οι αναλύσεις λαμβάνουν υπόψη τα διαφορετικά υλικά και διαστάσεις για το κονίαμα και τα λιθοσώματα της τοιχοποιίας, που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις διάφορες φάσεις κατασκευής του τείχους. Το ευθύγραμμο τμήμα Μπέμπο-Αγ.Φραγκίσκου έχει σταδιακά αυξανόμενο ύψος από 10,75μ. έως 19,6μ. και συνολικό μήκος 240μ.. Το κατώτερο τμήμα του ευθυγράμμου τμήματος αποτελείται από μεγάλους ορθογώνιους λίθους ασβεστιτικού ψαμμίτη και απολιθωματοφόρου ασβεστόλιθου, που συνδέονται με λεπτές στρώσεις ισχυρού ασβεστοκονιάματος (Ενετική φάση). Το ανώτερο τμήμα αποτελείται κυρίως από μικρούς λίθους δολομιτιωμένου ασβεστόλιθου που συνδέονται με παχιές στρώσεις κονιάματος (Οθωμανική φάση). Χρησιμοποιήθηκαν διάφορες μέθοδοι και μοντέλα για την ομογενοποίηση του τοίχου και τον υπολογισμό του μέτρου ελαστικότητας, όπως ο Eurocode 6 (1996), Brooks (2014), D.M. Farshchi et al. (2008) και άλλα. Τα αποτελέσματα τοποθετήθηκαν στο πρόγραμμα πεπερασμένων στοιχείων Plaxis 2D, όπου η συνολική ευστάθεια του τείχους θεωρείται οριακά επαρκής λόγω των υπολογιζόμενων χαμηλών τιμών συντελεστή ασφαλείας (1,173). Ο κύριος παράγοντας, που προκάλεσε τις παραμορφώσεις, πιστεύεται ότι είναι η αδυναμία της οθωμανικής κατασκευαστικής φάσης να δεχθεί ωθήσεις γαιών λόγω της κατώτερης ποιότητας του υλικού κονιάματος, καθώς και του γεγονότος ότι αυτή η φάση κατασκευάστηκε με παχιές στρώσεις κονιάματος και μικρότερους λίθους. Τέλος, προτείνονται πέντε (5) μέθοδοι αντιστήριξης, οι οποίες περιλαμβάνουν μία σειράς από πασσάλους με ή χωρίς αγκύρια στον κεφαλόδεσμό τους. Οι πέντε μέθοδοι διαφέρουν ως προς τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των πασσάλων και την ύπαρξη ή όχι προέντασης του αγκυρίου. Εφαρμόζοντας τις μεθόδους αυτές, ο συντελεστής ασφάλειας αυξάνεται έως και 1,74.	el
heal.abstract	The current research investigates, by means of parametric simulations, the stability conditions of the masonry wall of Chandakas in the city of Heraklion, Crete, Greece and proposes methods of support and repairs for the line-segment Bembo-Saint Francis. The construction of the walls began in 1462, by the Venice Candia, went through many phases and lasted more than two centuries before its completion (1642). It was built based on the Bastion fortification system, with a total of seven bastions connected with line-segments (cortine). In the year of 1982, sedimentations in the sidewalk and road behind the line-segment Bembo-Saint Francis happened, causing both vertical and horizontal cracks to appear in the wall, as well as causing it to deform and swell. Most of the damages are located in the Ottoman construction phase, where the mortar has deteriorated and extensive cracks have been identified. The wall acts as a gravity retaining wall, due to the existence of backfilling material. The analysis take into consideration the different materials and dimensions for the mortar and the units of the masonry that were used during the several construction phases of the wall. The cortina Bembo-Saint Francis has progressively increasing height from 10.75m up to 19.6m and a total length of 240m. The lower segment of the cortina is composed of large rectangular stones of calcareous sandstone and fossiliferous limestone, connected with thin layers of strong lime mortar (phase built the Venetians). The upper segment is mainly composed of small stones of dolomitized limestone connected with thick layers of mortar (phase built by the Ottomans). Various methods and models for the homogenization of the wall and the calculation of the Elastic modulus were used, such as Eurocode 6 (1996), Brooks (2014), D.M. Farshchi et al. (2008) and other. The results were implemented into the finite element program Plaxis 2D, where the overall stability of the wall is considered marginally sufficient due to the calculated low safety factor values (1,173). The main factor that caused the deformations is believed to be the inability of the Ottoman construction phase to receive earth pressures due to the inferior quality of mortar material, as well as the fact that this phase was built with thick layers of mortar and smaller stones. Finally, five (5) different methods of support are evaluated. A sheet piles wall and a sheet piles wall with the use of anchors were proposed. The five methods differed in the geometrical characteristics of the piles and the existence of pre-tension for the anchors. By applying these methods the safety factor increases up to 1,74.	en
heal.advisorName	Loupasakis, Constantinos	en
heal.advisorName	Λουπασάκης, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Αθανασάς, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Φραγκιαδάκης, Μιχαήλ	el
heal.committeeMemberName	Athanasas, Constantinos	en
heal.committeeMemberName	Fragiadakis, Michael	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών. Τομέας Γεωλογικών Επιστημών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	170 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false