Σχεδιάζοντας με παιδιά: ουτοπία ή πραγματικότητα;

Αμανατίδη, Πολυξένη; Amanatidi, Polyxeni

dc.contributor.author	Αμανατίδη, Πολυξένη	el
dc.contributor.author	Amanatidi, Polyxeni	en
dc.date.accessioned	2021-10-06T13:13:40Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/53929
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21627
dc.rights	Default License
dc.subject	Συμμετοχικός σχεδιασμός	el
dc.subject	Συμμετοχή	el
dc.subject	Παιδιά	el
dc.subject	Πόλεις	el
dc.subject	Παιχνίδι	el
dc.subject	Εκπαίδευση	el
dc.subject	Περού	el
dc.subject	Ισπανία	el
dc.subject	Ελλάδα	el
dc.subject	Participatory design	en
dc.subject	Participation	en
dc.subject	Children	en
dc.subject	Play	en
dc.subject	Education	en
dc.subject	Peru	en
dc.subject	Spain	en
dc.subject	Greece	en
dc.title	Σχεδιάζοντας με παιδιά: ουτοπία ή πραγματικότητα;	el
dc.title	Designing with children: utopia or reality?	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture and children	en
heal.dateAvailable	2022-10-05T21:00:00Z
heal.language	el	el
heal.access	embargo	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-09-24
heal.abstract	Η παρούσα εργασία είναι μια προσπάθεια διερεύνησης των ποικίλων ζητημάτων που αφορούν τον συμμετοχικό σχεδιασμό με παιδιά, από το ιστορικό και νομικό πλαίσιο, τις διάφορες μεθοδολογίες, τα επίπεδα συμμετοχής και την θέση των ενηλίκων, κυρίως των αρχιτεκτόνων και των κέντρων λήψης αποφάσεων, καθώς επίσης την στάση των ίδιων των παιδιών. Από την δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα έχει αναπτυχθεί πληθώρα θεωριών, μεθοδολογιών και πρακτικών εφαρμογών για την συμμετοχή των παιδιών στον σχεδιασμό, ενώ συγχρόνως έχουν κατοχυρωθεί τα δικαιώματα τους σχετικά με την συμμετοχή στην λήψη αποφάσεων. Όμως, πόσο κοντά είναι αυτό στην πραγματικότητα των παιδιών σήμερα; Σύμφωνα με τις έρευνες των τελευταίων δεκαετιών, γίνεται εμφανές ότι τα παιδιά και κυρίως αυτά που ζουν στις πόλεις, δεν είναι ικανοποιημένα από το δομημένο περιβάλλον γύρω τους και από την συμμετοχή που έχουν στην διαμόρφωσή του. Με την ανάλυση παραδειγμάτων έρευνας και πρακτικής εφαρμογής από την διεθνή σκηνή, φαίνεται ότι στις περιπτώσεις που τα παιδιά πράγματι συμμετέχουν, υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις ως προς τις μεθοδολογίες, τους στόχους, τους εμπλεκόμενους και τους βαθμούς συμμετοχής. Παράλληλα, εντοπίζονται μέθοδοι για την εισαγωγή των παιδιών σε συμμετοχικά και χωρικά ζητήματα και γίνεται εστίαση σε τρία έργα συμμετοχικού σχεδιασμού με παιδιά σε τρεις διαφορετικούς τόπους: Περού, Ισπανία και Ελλάδα. Στην συνέχεια, γίνεται μια αναζήτηση σχετικά με τα οφέλη, τους περιορισμούς και τους κινδύνους που μπορεί να έχει ο συμμετοχικός σχεδιασμός με παιδιά, κυρίως ως προς τα ίδια, αλλά και ως προς το γενικότερο περιβάλλον και κοινωνικό πλαίσιο όπου εφαρμόζεται. Αυτό συμβαίνει ώστε η εργασία να εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα γύρω από το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να τοποθετηθεί εποικοδομητικά η συνεργασία μεταξύ των κέντρων λήψης αποφάσεων, των αρχιτεκτόνων και του κοινού-παιδιών για την βελτίωση των πόλεων.	el
heal.abstract	This research is an attempt to explore the various issues involved in participatory design with children. Over the last decades, research about children’s participation in design has intensified, while at the same time their rights regarding participation in decision-making have been secured. But how close is this to the reality of children today? According to research, children, especially those living in cities, are not satisfied with the built environment around them and their participation in transforming it. With an analysis of case studies from around the world we can identify the different methodologies for introducing children to participatory and spatial issues while focusing on three projects from different contexts: Peru, Spain and Greece. Finally, the paper investigates the benefits, limitations and risks that participatory design with children can have, mainly in terms of themselves, but also regarding the social context in which it is applied. This is done in order to draw useful conclusions about improving the cities through collaboration between decision-making centers, architects and the public-children.	en
heal.tableOfContents	Περιεχόμενα 4 Ευχαριστίες 7 Αφορμή 8 Αντικείμενο και Σκοπός Διάλεξης 9 Περίληψη 10 Abstract 11 Μέρος 1ο: Εισαγωγή 13 1.1 Έννοιες: Συμμετοχή, Συμμετοχικός Σχεδιασμός και Παιδιά 14 1.2 Χρονολόγιο: Αρχιτέκτονες, Χρήστες και Συμμετοχή 16 1.3 Τα στάδια της συμμετοχής 20 1.4 Στόχοι και Γενικές Μεθοδολογίες Συμμετοχικού Σχεδιασμού 22 1.5 Νομικό Πλαίσιο 25 1.5.1 Διεθνές επίπεδο 26 1.5.2 Ευρωπαϊκό επίπεδο 28 1.5.3 Πανελλαδικό επίπεδο 28 Μέρος 2ο: Πρακτικές Εφαρμογές 31 2.1 Εφαρμογές Συμμετοχικού Σχεδιασμού με παιδιά 32 2.1.1 Κατευθυντήριες μεθοδολογίες για την συμμετοχή των παιδιών 32 2.1.2 Μέθοδοι εισαγωγής σε χωρικά ζητήματα 34 2.1.3 Διαδικασίες συμμετοχικού σχεδιασμού με παιδιά 41 2.2 Τρία Παραδείγματα από τον κόσμο 49 2.2.1 «Νηπιαγωγείο και Δημοτικό στο Unión Alto Sanibeni» των Semillas (Περού) 50 2.2.2 «Σάββατο στην Plaça d’en Baró!» των EqualSaree (Ισπανία) 57 2.2.3 «7ο Δημοτικό Αγίας Παρασκευής» των CommonSpace (Ελλάδα) 63 Μέρος 3ο: Αξιολόγηση Συμμετοχικού Σχεδιασμού με Παιδιά 71 3.1 Οφέλη Συμμετοχικού Σχεδιασμού με παιδιά 72 3.1.1 Οφέλη για ενήλικες 72 3.1.2 Εκπαιδευτικός Χαρακτήρας Συμμετοχικού Σχεδιασμού με Παιδιά 77 3.2 Περιορισμοί και Κίνδυνοι Συμμετοχικού Σχεδιασμού με παιδιά 82 3.2.1 Κρατικοί Μηχανισμοί 83 3.2.2 Διαδικαστικά ζητήματα 84 3.2.3 Ηθικά ζητήματα 85 Μέρος 4ο: Συμπεράσματα 89 Επίλογος: Σκέψεις περί αρχιτεκτόνων και χρηστών 92 Βιβλιογραφία 94 Ξενόγλωσση 94 Ελληνόγλωσση 96 Διαδικτυακές Πηγές 97 Πηγές Εικόνων 98	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false