dc.contributor.author | Χατζάκη, Κλειώ-Γεωργία | el |
dc.contributor.author | Chatzaki, Clio-Georgia | en |
dc.date.accessioned | 2021-10-27T07:22:11Z | |
dc.date.available | 2021-10-27T07:22:11Z | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54001 | en |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21699 | |
dc.description | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου : Πολεοδομία - Χωροταξία (Κατ. Β')" | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Εγκαταλελειμμένα λατομεία | el |
dc.subject | Λόφος στην Αθήνα | el |
dc.subject | Γαλάτσι | el |
dc.subject | Ψυχικό | el |
dc.subject | Τουρκοβούνια | el |
dc.subject | Αστική ανάπλαση | el |
dc.subject | Ανάπλαση λόφου | el |
dc.subject | Πρώην βιομηχανικά τοπία | el |
dc.subject | ΛΑΤΟ | el |
dc.subject | Κέκροψ | el |
dc.subject | Abandoned quarries | en |
dc.subject | Hill in Athens | en |
dc.subject | Psychiko | el |
dc.subject | Turkovounia | en |
dc.subject | Urban regeneration | en |
dc.subject | Hill regeneration | en |
dc.subject | Inactive industrial zones | en |
dc.subject | Kekrops | en |
dc.subject | Lato | en |
dc.subject | Galatsi | en |
dc.title | Δυνατότητες παρέμβασης και αξιοποίησης ανενεργών λατομείων εντός αστικών περιοχών. Η περίπτωση των ΛΑΤΟ & ΚΕΚΡOΨ στο λόφο Τουρκοβουνίων. | el |
dc.title | Potential interventions and exploitations of inactive quarries within urban areas. The case of Lato & Kekrops on the central hill of Tourkovounia. | en |
heal.type | masterThesis | |
heal.classification | Πολεοδομία | el |
heal.classification | Αστικός σχεδιασμός | el |
heal.classification | Urban Design | en |
heal.language | el | |
heal.access | campus | |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2021-12-07 | |
heal.abstract | Tα αδρανή υλικά είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των υποδομών μιας πόλης καθώς αποτελούν συστατικά στοιχεία πολλών δομικών υλικών και μία από τις περισσότερο χρησιμοποιούμενες πρώτες ύλες στον πλανήτη μας, μετά τον αέρα και το νερό1 . Η εκμετάλλευσή τους συνεπώς επηρεάζει σημαντικά το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες καθώς είναι απαραίτητα για την ύπαρξη και την εξέλιξη αυτών. Ωστόσο η άντλησή τους από το έδαφος συνεπάγεται την διάνοιξη λατομείων. Κατ’ επέκταση, η δημιουργία και λειτουργία των οργανωμένων αυτών εξορυκτικών τόπων, εξ’ ορισμού μεταβάλλει το φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας εμφανή αποτυπώματα σ’ αυτό, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν και μετά το πέρας των εξορυκτικών εργασιών, χωρίς να επιχειρείται η αποκατάσταση του τόπου.2 Tα σημεία που επιλέγονται για εξορύξεις αδρανών αποτελούν συνήθως περιοχές στις οποίες εντοπίζονται μεγάλα αποθέματα αυτών, όπως είναι συνήθως ορεινοί όγκοι και λόφοι που βρίσκονται κατά το δυνατόν εγγύτερα στα υλοποιούμενα έργα. Ωστόσο, λόγω του θεσμικού πλαισίου, τις τελευταίες δεκαετίες τα λατομεία διανοίγονται σε απόσταση από τα όρια κατοικημένων εκτάσεων. Οι κοινωνικοπολιτικές ζυμώσεις όμως των περασμένων αιώνων οδήγησαν σε μια υπέρμετρη εξάπλωση κάποιων πόλεων, όπως η Αθήνα, με αποτέλεσμα λόγω αυτού του φαινομένου να εγκλωβίζονται εντός τους παλιά λατομεία, δημιουργώντας ένα δίκτυο αστικών κενών. Ως εκ τούτου, στην σύγχρονη εποχή ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι τα ανενεργά λατομεία.3 Παρ’ όλα αυτά , σε πολλές περιπτώσεις η ύπαρξη αυτών των ασυνεχειών στον πολεοδομικό ιστό συχνά αντιμετωπίζεται ως μια ευκαιρία για τοπιακές, πολιτιστικές και κοινωνικές αναδιαμορφώσεις, οι οποίες μετατρέπουν αυτούς τους ασαφείς και ανενεργούς αδόμητους χώρους σε γενεσιουργό αιτία για αστικές αναβαθμίσεις. Παρ’ όλα αυτά, μελετώντας τον κομβικό ρόλο που παίζουν τα λατομεία στην εξέλιξη της κοινωνίας μας από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, γίνεται αντιληπτό ότι παρά τις χωρικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους, η ύπαρξή τους κρίνεται απαραίτητη, γεγονός που προσδίδει αξία στα κατάλοιπα αυτής της δραστηριότητας και δημιουργεί την ανάγκη διατήρησης της βιομηχανικής κληρονομιάς μας. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στην αξιοποίηση και αποκατάσταση των εγκαταλελειμμένων αυτών λατομικών χώρων, τόσο σε θεωρητικό επίπεδο, όσο και σε μια πιο πραγματιστική βάση, μέσα από την μελέτη περίπτωσης του μεσαίου λόφου των Τουρκοβουνίων. Εκτός από το γνωστικό υπόβαθρο, το ιστορικό και νομοθετικό πλαίσιο, τα οποία προσδιορίζονται μέσω της ερευνητικής διαδικασίας, μελετώνται επίσης οι συνήθεις τρόποι και μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για την αξιοποίηση τέτοιων χώρων γενικότερα, οι οποίες γίνονται περισσότερο αντιληπτές μέσα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα αποκατάστασης τους από τον Ελλαδικό και διεθνή χώρο. Σε επόμενο στάδιο, τα αποτελέσματα αυτών αξιολογούνται σε μια προσπάθεια καθορισμού των βέλτιστων πρακτικών ανάπλασης τέτοιων εκτάσεων. Παρ’ όλα αυτά για την πληρέστερη προσέγγιση του ζητήματος, η ερευνητική εργασία επικεντρώνεται σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή των δύο ανενεργών λατομικών χώρων (ΛΑΤΟ & Κέκροψ) στα Τουρκοβούνια. Ακολούθως, η συλλογή στοιχείων που απαιτούνται για την ανάλυση της περιοχής και η μεθοδολογική οργάνωση αυτών συμβάλλει στην δημιουργία μιας ολοκληρωμένης πρότασης ανάπλασης η οποία καλείται να ανταποκριθεί όσο το δυνατόν καλύτερα στις συνεχώς μεταλλασσόμενες ανάγκες της πόλης. Απόρροια όλης της παραπάνω προσπάθειας είναι η εξαγωγή βασικών συμπερασμάτων που αφορούν την διαχείριση πρώην λατομικών εκτάσεων εντός αστικών περιοχών και ιδιαίτερα της Αττικής. | el |
heal.abstract | Aggregates are essential for the development of infrastructure of a city as they are contained in many building materials and accounted for one of the most used commodities on our planet, after air and water. Therefore, their exploitation affects significantly the environment and the local communities, as they are necessary for their existence and development, but their extraction from the earth entails usually a quarry drilling. Αs a consequence, the creation and operation of these organized mining sites, by definition changes the natural environment, creating obvious imprints in it, which in many cases remain after the completion of mining process, because of the negligence of restoring the sites used for this purpose. The locations chosen for mining aggregates are usually either on mountain masses or hills that are found as close as possible to the imple mented projects but also some meters far from the cities and their boundaries since the last decades. However, the social and political changes of the past centuries led to an excessive urban sprawl for some cities, such as Athens, resulting today in the existence of many abandoned quarries trapped within them, creating a network of urban and territorial gaps. Therefore, in modern times one of the most crucial environmental problem is the dereliction of inactive quarries. Nevertheless, in many cases the existence of these discontinuities in the urban environment is often seen as an opportunity for local, cultural and social configurations, which will turn these inactive and deserted spaces into a vital parts of the city bringing about urban and environmental upgrades. However, realizing the significant role that quarries play in the evolution of our society from ancient times until today, it is obvious that despite their spatial, social and environmental impacts, their existence is considered necessary, which gives a special value to the remains of this activity and creates the need to preserve our industrial heritage. This thesis focuses on the exploitation and restoration of these abandoned quarries, both on a theoretical basis and on a more pragmatic approach through the case study of the middle hill of Tourkovounia. Apart from the knowledge base, the historical background and the legislative framework, specified through the research process, the common methods and practices used for the exploitation of such sites in general, are also studied. The above are more perceivable through the extensive reference to typical examples of inactive quarries’ restoration located in Greece and globally. At the next stage of the study, the results of these analyses are evaluated, contributing to the attempt to determine the best practices for redevelopment of such areas. Nevertheless, reaching a more holistic approach of the issue, the research effort, as mentioned above focuses on a specific case study, that of the two inactive quarries (Lato & Kekrops) in Tourkovounia. Subsequently, the collection of data required for the analysis of the area and their methodological organization contributes to the creation of an integrated redevelopment proposal which has to meet the constantly changing needs of the city as efficiently as possible. The results of all the above research are the conclusions drawn concerning the management of old quarries in urban areas and especially in Athens. | en |
heal.advisorName | Mpakoyannis, Efthimis | en |
heal.advisorName | Μπακογιάννης, Ευθύμης | el |
heal.committeeMemberName | Μπακογιάννης, Ευθύμης | el |
heal.committeeMemberName | Παγώνης, Αθανάσιος | el |
heal.committeeMemberName | Pagonis, Athanasios | en |
heal.committeeMemberName | Klampatsea, Eirini | en |
heal.committeeMemberName | Mpakoyannis, Efthimis | en |
heal.committeeMemberName | Pagonis, Athanasios | en |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών | el |
heal.academicPublisherID | ntua | |
heal.numberOfPages | 89 | |
heal.fullTextAvailability | false |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: