Σχεδιάζοντας το νέο... φυσικό; :  βιο - λογική στη σύγχρονη αρχιτεκτονική έκφραση: μήπως πλέον εμείς είμαστε οι δημιουργοί της νέας φύσης;

Χαντζάκου, Δήμητρα; Chantzakou, Dimitra

dc.contributor.author	Χαντζάκου, Δήμητρα	el
dc.contributor.author	Chantzakou, Dimitra	en
dc.date.accessioned	2021-11-18T13:01:57Z
dc.date.available	2021-11-18T13:01:57Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54071
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21769
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Φύση	el
dc.subject	Βιο-σχεδιασμός	el
dc.subject	Βιομίμηση	el
dc.subject	Βιομορφισμός	el
dc.subject	Υλικότητα	el
dc.subject	Υπολογιστικός σχεδιασμός	el
dc.subject	Ψηφιακός σχεδιασμός	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Φυσική αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Nature	en
dc.subject	Natural architecture	en
dc.subject	Biomimicry	en
dc.subject	Bio-design	en
dc.subject	Biomorphism	en
dc.subject	Materiality	en
dc.subject	Computational design	en
dc.subject	Digital fabrication	en
dc.subject	Material computation	en
dc.subject	Architecture	en
dc.subject	Biology	en
dc.subject	Βιολογία	el
dc.title	Σχεδιάζοντας το νέο... φυσικό; : βιο - λογική στη σύγχρονη αρχιτεκτονική έκφραση: μήπως πλέον εμείς είμαστε οι δημιουργοί της νέας φύσης;	el
dc.title	Creating the new… natural? : bio-logic in contemporary architectural expression: are we becoming the ψreators of a new nature?	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture and biology	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-09-21
heal.abstract	Η σύγχρονη παραμετρική αρχιτεκτονική πολλές φορές παραπέμπει σε φυσικά αντικείμενα, είτε εσκεμένα είτε όχι. Σήμερα όμως η βιολογικότητα ή η φυσικότητα που εκπέμπουν οι αρχιτεκτονικές μορφές είναι περισσότερο τεκμηριωμένη, αφού βασίζεται σε θεωρίες όπως ο Βιομιμιτισμός και κατ’ επέκταση ο Βιομορφισμός. Ακόμη, ο παραμετρικός σχεδιασμός και το μαθηματικό υπόβαθρο που εμπεριέχει δίνει ακόμα ένα σημαντικό τεκμήριο στην βιολογική όψη, εφόσον η μαθηματικότητα των μορφών αυτών, προκύπτει από αλγοριθμικό σχεδιασμό που αναπτύχθηκε από τη μελέτη φυσικών μορφών και μοτίβων. Οι μορφές αυτές όμως προκαλούν διαφωνίες στην αρχιτεκτονική κοινότητα σχετικά με την ουσία ύπαρξής τους, αφού οι λεγόμενοι αρχιτέκτονες των “κουτιών” τις χαρακτηρίζουν επιφανειακές και ασύνδετες με το κτισμένο περιβάλλον. Οι υποστηρικτές των οργανικών μορφών συγρκίνουν τις μορφές τους με τα “κουτιά” σε σχέση με τις σχεδιαστικές δυνατότητες που προκύπτουν καθώς και για θέματα ένταξης, υποστηρίζοντας πως η οργανικότητα υπερτερεί. Τα κτίριά τους όμως μοιάζουν εξίσου “τεχνικά” και ασύνδετα με το οργανικό περιβάλλον όσο και τα κουτιά. Διαπιστώνεται λοιπόν μέσω κολλάζ πως αν τα οργανικά κτίρια αποκτήσουν οργανική υλικότητα θα έχουν όντως τον χαρακτήρα που θέλουν να πρεσβεύουν. Επομένως, η υλικότητα είναι αυτή που καθορίζει το πόσο κοντά στη φύση θα μοιάζει όντως ένα αρχιτεκτόνημα. Οι νέες τάσεις για σχεδιασμό της υλικότητας και την ουσιαστική χρήση των βιο-επιστημών στην αρχιτεκτονική μοιάζουν να προσπαθούν να καλύψουν αυτό το κενό στον βιομορφικό σχεδιασμό. Ο σχεδιασμός της υλικότητας εμπεριέχει διαφορετικές προσεγγίσεις ανάλογα με το πόσο έχει διεισδύσει η βιολογία στο σχεδιασμό της και άρα παράγει διαφορετικά αποτελέσματα, πάντα με τον ίδιο σκοπό. Κατά πόσο όμως τα αρχιτεκτονικά έργα που έχουμε συσχετίσει με τη φύση και τη βιολογία γίνονται αντιληπτά ως τέτοια στο ευρύ κοινό; Μέσω ερωτηματολογίου διαπιστώνουμε πως όντως η υλικότητα και σε δεύτερη θέση η μορφή είναι αυτές που επηρεάζουν την φυσική ή βιολογική εικόνα. Βασικότερο χαρακτηριστικό για την φυσικότητα των κτιρίων είναι η ένταξη στο περιβάλλον, η οποία προφανώς προκύπτει μέσω του υλικού και της μορφής. Καταλήγουμε, επομένως, πως για την ουσιαστική επαναφορά της αρχιτεκτονικής κοντά στη φύση οι νέες τακτικές του βιο-σχεδιασμού για τα υλικά, συνδυαζόμενες με τον βιομμορφισμό και τις τακτικές της βιομίμησης οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο. Η αρχιτεκτονική πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ώστε να εξυπηρετεί τον άνθρωπο συνυπάρχοντας με το φυσικό περιβάλλον.	el
heal.abstract	Modern parametric architecture often resembles natural objects, either intentionally or not. Today, however, the biologicality or naturality expressed by architectural forms is more justified, as it is based on theories such as Biomimicry and by extension Biomorphism. Moreover, parametric design with the mathematical background it contains justifies the biological appearance of its products even more, since its mathematics result from an algorithmic design developed from the study of physical forms and patterns. However, these forms are quite controversial in the architectural community regarding the necessity of their existence, since the so-called architects of “boxes” characterize them as superficial and unconnected with the built environment. Proponents of organic forms compare their forms with the “boxes” in relation to the design possibilities that arise, as well as for integration issues, arguing that organicity prevails. Paradoxically their buildings look just as “technical” and unconnected to the organic environment as the boxes. It is thus established through certain collages that if the organic buildings acquire organic materiality they will indeed have the character they want to represent. Hence, it is materiality that determines how close to nature an architecture will actually look like. New trends in material design and the essential use of biosciences in architecture seem to be trying to fill this gap in biomorphic design. The design of materiality, or material computation, involves different approaches depending on how much biology has penetrated into its design strategies and accordingly produces different results, always with the same purpose. But to what extent are the architectural works we have associated with nature and biology perceived as such by the general public? Through a questionnaire we find that indeed firstly materiality, and secondly form are the ones that affect the physical or biological image. The most important feature for the naturality of a building is its integration in its environment, which obviously results through material and form. We conclude, therefore, that in order to achieve a substantial restoration of the relationship architecture has with nature, the new bio-design tactics for materials, combined with biomorphism and biomimicry, must be the center of focus. Architecture must be redefined in order to serve humans, while coexisting with the natural environment.	en
heal.tableOfContents	Εισαγωγή............ 2 2. Φορμαλιστική Οργανικότητα.......... 8 2. Ορισμός βασικών εννοιών............ 18 Ι. Φύση + Μαθηματικά............... 18 ΙΙ. ΒΙΟΜΙΜΗΣΗ............. 22 a. Κατηγοριοποίηση........... 28 b. Αρχιτεκτονική + Βιομίμηση......... 32 c. Βιοέμπνευση.......... 35 d. Βιομιμητισμός VS Βιομορφισμός............. 36 ΙΙΙ. Παραμετρισμός + Μορφογένεση 39 a. Παραμετρισμός.......... 39 b. Ψηφιακή μορφογένεση......... 42 3. Blobs VS Boxes............. 47 a. Τεκτονισμός.............. 53 b. Ένα πείραμα.........54 Υλική Έκφραση............. 60 Ένθετο: Υλικό και Άνρθωπος - Ιστορικά.............. 62 5. Σχεδιάζοντας την Υλικότητα................. 74 a. Material Computation _ Achim Menges..................... 75 b. Programming matter Neri Oxman................... 81 c. Bio-receptive architecture Marcos Cruz 89 d. Bio-computation – David Benjamin................ 94 Ένθετο: Έμπνευση από τη φύση, με τεχνική όψη................ 98 6. Φυσικότητα στην αρχιτεκτονική – έρευνα / ερωτηματολόγιο....106 Συμπεράσματα............ 120 Παράρτημα .............133 Α. Ιστορικά Στοιχεία .............34 Β. Αποτελέσματα Ερωτηματολογίου.............162 Βιβλιογραφία............172	el
heal.sponsor	Επιβλέποντες: Αθηνά Σταυρίδου _ Νίκος Κουρνιάτης	el
heal.sponsor	Supervisors: Athina Stavridou _ Nikos Kourniatis	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Συνθέσεων Τεχνολογικής Αιχμής	el
heal.fullTextAvailability	false