Πολιτιστική μνημειακότητα: κυρίαρχες πρακτικές και αναπαραστάσεις στη δημόσια σφαίρα

Χαρχαλάκη, Μαρία; Charchalaki, Maria

dc.contributor.author	Χαρχαλάκη, Μαρία	el
dc.contributor.author	Charchalaki, Maria	en
dc.date.accessioned	2021-12-08T08:43:16Z
dc.date.available	2021-12-08T08:43:16Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54148
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21846
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός, Κατ. Α: Γνωσιολογία της Αρχιτεκτονικής	el
dc.rights	Default License
dc.subject	Μνημειακότητα	el
dc.subject	Monumentality	en
dc.subject	Κοινωνικές πρακτικές	el
dc.subject	Social practices	en
dc.subject	Αναπαραστατικά μέσα	el
dc.subject	Representational media	en
dc.subject	Ολοκληρωτικά καθεστώτα	el
dc.subject	Totalitarian regimes	en
dc.subject	Προπαγάνδα	el
dc.subject	Propaganda	en
dc.title	Πολιτιστική μνημειακότητα: κυρίαρχες πρακτικές και αναπαραστάσεις στη δημόσια σφαίρα	el
dc.title	Cultural monumentality: dominant practices and representations in the public sphere	en
dc.contributor.department	Δ.Π.Μ.Σ.: Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του χώρου «Έρευνα στην Αρχιτεκτονική: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός» Κατεύθυνση Α1: «Γνωσιολογία της Αρχιτεκτονικής»	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture	en
heal.language	el
heal.access	campus
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-10-27
heal.abstract	Σε αυτήν τη διπλωματική διερευνάται η μνημειακότητα όπως σχηματίζεται μέσα από κυρίαρχες πρακτικές στο πολιτιστικό πεδίο. Επιχειρώντας αρχικά μια εννοιολογική μετατόπιση από τον αρχιτεκτονικό ορισμό της μνημειακότητας, όπως εξωτερικεύεται δομικά και συμβολικά στο δημόσιο χώρο, επιδιώκεται μια διαθεματική προσέγγιση της μέσα από την ‘επιτελεστική’ και κοινωνική διάστασή της. Η ιδιότητα του μνημειακού παραγόμενη στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο, είναι άμεσα συνυφασμένη με την ανακατασκευή της συλλογικής μνήμης και της ιστορίας του αντίστοιχου κοινωνικού συνόλου και τόπου. Σε χωρικό και σε συμβολικό επίπεδο, διαχρονικά οι φορείς εξουσίας αναπαράγουν και αφηγούνται το ιστορικό παρελθόν εξυπηρετώντας τα ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά τους συμφέροντα στα διάφορα πεδία, παράγοντας παράλληλα τις κυρίαρχες αναπαραστάσεις και πρακτικές. Εδραιώνεται μια συμβολική εξουσία η οποία αρθρώνει το λόγο και τα μέσα της, μνημονεύοντας το παρελθόν, ανακατασκευάζοντας μερικώς την πραγματικότητα και παράγοντας την επιδιωκόμενη ιστορική συνέχεια, κοινή ταυτότητα και ενιαία κουλτούρα της κοινωνίας και του τόπου. Η παραπάνω προσέγγιση διερευνάται μέσα από τις επιλεχθείσες περιπτώσεις μελέτης υπό το ιδεολογικό πρίσμα και τις πρακτικές που υιοθετούνται κατά τη διάρκεια ολοκληρωτικών καθεστώτων, ενώ δίνεται έμφαση στην μεταπολεμική και μετεμφυλιακή περίοδο στην Ελλάδα, όπου μετά από μια συνεχή συνθήκη κρίσης, διεθνών και εγχώριων μεταβολών και αναταραχών, επιβάλλεται η επταετής Δικτατορία των Συνταγματαρχών κατά τα έτη 1967-1974. Σε αυτό το ιστορικό συγκείμενο επιχειρείται να αναδειχθούν αναπαραστατικά μέσα και πρακτικές που συντέλεσαν στην διαμόρφωση της κυρίαρχης γλώσσας, αισθητικής και μαζικής κουλτούρας της περιόδου, καθώς και να αναδειχθούν οι ευρωπαϊκές και οι εγχώριες καθεστωτικές επιρροές από το Γ’ Ράιχ της Ναζιστικής Γερμανίας και της Δικτατορίας του Μεταξά αντίστοιχα. Συγκεκριμένα, άξονες ανάλυσης αποτελούν οι πρακτικές μνημόνευσης όπως συναντώνται ως χωρικές επανεγγραφές της συλλογικής μνήμης σε επίσημες κρατικές επιτελέσεις και τελετές στο δημόσιο χώρο, ενώ επίσης εξετάζονται γλωσσικά και οπτικοακουστικά μέσα που λειτουργούν ως μηχανισμοί λογοκρισίας σκηνοθετώντας το καθεστώς και την ιστορία. Τέλος οι προαναφερθέντες άξονες επιχειρείται να αναπλαισιωθούν στο πλαίσιο μιας εθνοκεντρικής ρητορικής εντός δημοκρατικού κελύφους, όπου σύγχρονες πολιτιστικές πρακτικές στοιχειοθετούνται υπό την αιγίδα κρατικών φορέων και θεσμών μέσα από εφάμιλλες κατευθύνσεις αναφορικά με τη συγκρότηση της ιστορικής συνέχειας, της ενιαίας κουλτούρας και εθνικής ταυτότητας σήμερα. Η προσέγγιση αυτή πραγματοποιείται μέσα από την χωροταξική και την χωρική εκ-δίπλωση επιτελέσεων σε συμβολικά σημεία του δημόσιο χώρου, τη συγκρότηση του κυρίαρχου λόγου και των αντίστοιχων αναπαραστατικών παραδόσεων στη δημόσια σφαίρα καθώς και το βαθμό αλληλεξάρτησής τους μέσα από την εμπλοκή των πεδίων της αισθητικής, της μνήμης και της εξουσίας.	el
heal.abstract	This thesis explores monumentality as it is formed through dominant practices in the cultural field. Attempting initially a conceptual shift from the architectural definition of monumentality as it is structurally and symbolically externalized in public space, a cross-disciplinary approach is aimed through its ‘performative’ and social dimension. The status of the monumental, produced in the respective social context, is directly interwoven with the reconstruction of the collective memory and history of the social group and place respectively. On a spatial and symbolic level, the authorities over time reproduce and narrate the historical past, serving their ideological, political and economic interests in various fields, while producing the dominant representations and practices. A symbolic power is established, which articulates its discourse and media, commemorating the past, partially reconstructing reality and producing the desired historical continuity, common identity and unified culture of society and place. The above approach is explored through the selected case studies under the ideological prism and the practices adopted during totalitarian regimes, while emphasis is placed on the post-war and post-civil war period in Greece, where after a continuous condition of crisis, international and domestic changes and unrest, the seven-year long dictatorship of the Colonels (Junta) was imposed in 1967-1974. In this historical context, an attempt is made to highlight the representational media and practices which contributed to the formation of the dominant language, aesthetics and mass culture of the period, as well as to highlight the European and domestic regime influences from the Third Reich of Nazi Germany and Metaxas’ dictatorship respectively. Specifically, the axes of analysis are the practices of commemoration as they occur as spatial rewritings of collective memory in formal state performances and ceremonies in public space, while also examining linguistic and audiovisual media that function as mechanisms of censorship by staging the regime and history. Finally, the aforementioned axes are attempted to be reframed in the context of an ethnocentric rhetoric within a democratic framework, where contemporary cultural practices are constituted under the auspices of governmental authorties and institutions through similar directions regarding the constitution of historical continuity and the formation of unified culture and national identity today. This approach takes place through the spatial unfolding of performances in symbolic places of public space, the constitution of the dominant discourse and the corresponding representational traditions in the public sphere, as well as the degree of their interdependence through the involvement of the fields of aesthetics, memory and power.	en
heal.advisorName	Σεβαστάκης, Δημήτριος	el
heal.advisorName	Sevastakis, Dimitris	en
heal.committeeMemberName	Γρηγοριάδης, Ιωάννης	el
heal.committeeMemberName	Γυπαράκης, Γεώργιος	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	124
heal.fullTextAvailability	false