Προστατευόμενο τοπίο και υποδομή:
μια ζωτική διεπαφή φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.

Τζουνίδου, Zωή; Tzounidou, Zoe

dc.contributor.author	Τζουνίδου, Zωή	el
dc.contributor.author	Tzounidou, Zoe	en
dc.date.accessioned	2021-12-14T15:09:21Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54174
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21872
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός, Κατ. Α	el
dc.rights	Default License
dc.subject	Τοπίο	el
dc.subject	Υποδομή	el
dc.subject	Προστατευόμενο τοπίο	el
dc.subject	Πεδίο υποδομών	el
dc.subject	Landscape	en
dc.subject	Infrastructure	en
dc.subject	Cultural heritage	en
dc.subject	Πολιτιστική κληρονομιά	el
dc.subject	Natural heritage	en
dc.subject	UNESCO	en
dc.title	Προστατευόμενο τοπίο και υποδομή: μια ζωτική διεπαφή φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Σχεδιασμός	el
heal.dateAvailable	2022-12-13T22:00:00Z
heal.language	el
heal.access	embargo
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-10-27
heal.abstract	The current dissertation explores the physical and conceptual interface of protected landscape and infrastructure, through three methodological axes: the legal framework and relative conventions with a central focus on the European Landscape Convention (2000), the decoding of the latent dimensions of the interface, and the integration of architectural design as a mean of re-framing the interface. The landscape is recognized as an entity of cultural heritage as well as a field, in which natural and human factors interact and can be studied as a component of miscellaneous dimensions. Infrastructure is interpreted as an anthropogenic materialized landscape, an integral part of cultural development, which can be a field for potential spatial actions, vital for the management and the continuation of the protected landscape. Within the interface of protected landscape and infrastructure, multiple iconological, functional, and intentional splices can be found and be described by a three-dimensional methodological tool. This aims to visualize the emerging methodological model of interface analysis and act as a backdrop for potential design and management intentions within the interface system. The selected study cases are the Corinth Canal and the new-built Kalloni – Sigri road that intersects the Petrified Forest of Lesvos. The first, as an infrastructure landscape that contains a geocultural palimpsest and seeks its place in the current era. The second, as infrastructure in a UNESCO Global Geopark, contains sets of existing and emerging interfaces, and thus opening the discussion of their management in the context of the latest theoretical and epistemological perceptions.	en
heal.abstract	Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη διεπαφή του προστατευόμενου τοπίου και της υποδομής, μέσα από τρεις μεθοδολογικούς άξονες: τη θεσμική πλαισίωση του σημείου με κεντρικό άξονα την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (European Landscape Convention, 2000), την αποκωδικοποίηση των λανθανόντων διαστάσεων του σημείου και την ενσωμάτωση του σχεδιασμού ως μέσο αναπλαισίωσης του σημείου. Το τοπίο αναγνωρίζεται ως φορέας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και ως πεδίο, στο οποίο επενεργούν φυσικοί και ανθρώπινοι παράγοντες και μπορεί να μελετηθεί ως συνισταμένη πολλών διαστάσεων. Η υποδομή γίνεται αναγνώσιμη ως ανθρωπογενές υλο-ποιημένο τοπίο και αναπόσπαστο κομμάτι πολιτιστικής εξέλιξης, που μπορεί να αποτελέσει πεδίο νέων επανεγγραφών, ζωτικών για τη διαχείριση και τη συνέχεια του προστατευόμενου τοπίου. Στην διεπαφή προστατευόμενου τοπίου και υποδομής βρίσκονται συζεύξεις εικονογραφιών, λειτουργιών και κινήσεων που δύναται να περιγραφούν από ένα εργαλείο ανάγνωσης τριών συν μίας διάστασης. Το σύστημα αυτό στοχεύει να οπτικοποιήσει το αναδυόμενο μεθοδολογικό μοντέλο ανάλυσης της διεπαφής, και να λειτουργήσει ως υπόβαθρο ενδεχομενικών σχεδιαστικών προθέσων διαχείρισης του σημείου. Ως περιπτώσεις διεπαφής αλλά και εφαρμογής του εργαλείου επιλέγονται η Διώρυγα της Κορίνθου και ο οδικός άξονας Καλλονής - Σιγρίου που τέμνει το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου. Η πρώτη, ως τοπίο υποδομής που αναδεικνύει ένα γεωπολιτιστικό παλίμψηστο στα σημεία διεπαφής και αναζητά την θέση του στον σύγχρονο κόσμο. Η δεύτερη ως ένα Παγκόσμιο Γεωπάρκο UNESCO, που συμπεριλαμβάνει σύνολα υφιστάμενων και αναδυόμενων σημείων, ανοίγοντας της συζήτηση περί διαχείρισή τους στο πλαίσιο των σύγχρονων αντιλήψεων	el
heal.advisorName	Λάββα, Σταυρούλα	el
heal.advisorName	Lavva, Stavroula	en
heal.committeeMemberName	Μάρδα, Νέλλη	el
heal.committeeMemberName	Παρμενίδης, Γιώργος	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	125
heal.fullTextAvailability	false