Το νεύμα του τόπου

Κόκκινος, Αλέξανδρος; Kokkinos, Alexandros

dc.contributor.author	Κόκκινος, Αλέξανδρος	el
dc.contributor.author	Kokkinos, Alexandros	en
dc.date.accessioned	2021-12-20T09:59:30Z
dc.date.available	2021-12-20T09:59:30Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54207
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.21905
dc.rights	Default License
dc.subject	Ιερό	el
dc.subject	Φρεατοπάσσαλοι	el
dc.subject	Όρυγμα	el
dc.subject	Υπέδαφος	el
dc.subject	Πυρήνας	el
dc.subject	Urban sanctuary	en
dc.subject	Reinforced concrete	en
dc.subject	Urban sanctuary	en
dc.subject	Φρεατοπάσσαλοι	el
dc.subject	Subsoil	en
dc.subject	Αστικό ιερό	el
dc.title	Το νεύμα του τόπου	el
dc.title	The beckoning earth	en
dc.contributor.department	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.type	bachelorThesis
heal.generalDescription	Υπόσκαφη αρχιτεκτονική πρόταση για την εξερεύνηση τόπων και τοπίων, η οποία προϋποθέτει την ρήξη της επιφάνειας	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2016-03-04
heal.abstract	Το Νεύμα του Τόπου είναι το σιωπηλό κάλεσμα της Γης που εκπέμπεται κάτω από την αδιαπέραστη κρούστα της πόλης. Το project ενώ καταγράφει την χρόνια αμηχανία, επικεντρώνεται τελικά στην απόφαση ρήξης της απολιθωμένης επιφάνειας. Περιγράφει τον θρήνο της στειρότητας μαζί και την χαρά της αποκάλυψης της γόνιμης Γης. Την απόφαση πορείας προς τον πυρήνα. Την απεραντοσύνη της νέας πραγματικότητας. Καταγράφει την ύπαρξη υπόγειων υδάτων και ποταμών. Ψηλαφεί την θηλυκότητα της φύσης. Κατεβαίνει στο σώμα της Γης έχοντας ως προορισμό τον Ήλιο. Εδώ δεν επιτυγχάνεται κάποιος φουτουριστικός χώρος, μόνο η προσέγγιση του πυρήνα με την γλυπτική αφαίρεση όγκου Γης ως το θεμέλιο όρυγμα για ένα νέο κτίσμα.	el
heal.abstract	‘The beckoning Earth’ refers to the silent summons of the Earth, issuing from beneath the impenetrable encrustation of the city. While this project documents a long-term state of unease, it is ultimately concerned with the decision to break through the solidified surface. It describes both the grief of barrenness and the joyful discovery of Earth’s fertility. It describes the decision to seek out the core, and the vastness of the new reality. It documents the existence of subterranean waters and rivers. It fingers the femininity of nature. It descends into the body of the Earth while retaining the Sun as its final destination. This is not the contrivance of some futuristic space, just the approach to the core through the sculptured removal of a quantity of Earth, in order to excavate the foundations for a new structure.	en
heal.advisorName	Παπαϊωάννου, Τάσης	el
heal.advisorName	Papaioannou, Tasis	en
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	25
heal.fullTextAvailability	false