Η ναοδομία του Δεσποτάτου της Ηπείρου και η ακτινοβολία της

Καρπάνου, Χρυσάνθη; Karpanou, Chrysanthi

dc.contributor.author	Καρπάνου, Χρυσάνθη	el
dc.contributor.author	Karpanou, Chrysanthi	en
dc.date.accessioned	2022-01-18T12:41:13Z
dc.date.available	2022-01-18T12:41:13Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54351
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.22049
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Δεσποτάτο της Ηπείρου	el
dc.subject	Βυζαντινή ναοδομία	el
dc.subject	Βυζαντινοί ναοί Αλβανίας	el
dc.subject	Άρτα	el
dc.subject	Σερβική ναοδομία	el
dc.subject	Despotate of Epirus	en
dc.subject	Byzantine church architecture	el
dc.subject	Byzantine churches in Albania	el
dc.subject	Arta	el
dc.subject	Serbian medieval church architecture	el
dc.title	Η ναοδομία του Δεσποτάτου της Ηπείρου και η ακτινοβολία της	el
dc.title	The church architecture of the Despotate of Epirus and its influence	en
dc.contributor.department	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.type	doctoralThesis	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-12-22
heal.abstract	Το Δεσποτάτο της Ηπείρου υπήρξε ένα ανεξάρτητο βυζαντινό κρατίδιο που δημιουργήθηκε στις αρχές του 13ου αιώνα στην περιοχή της Ηπείρου, και η μοναδική περιοχή που παρέμεινε εκτός λατινικής κυριαρχίας στον Ελλαδικό χώρο, μετά την Τέταρτη Σταυροφορία. Η νέα αυτή πολιτική και διοικητική δομή είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ξεχωριστής αρχιτεκτονικής έκφρασης στη ναοδομία, με πολλαπλές συνιστώσες, που ενσωμάτωσε στοιχεία της προϋπάρχουσας παράδοσης, επινόησε νέα χαρακτηριστικά και αφομοίωσε δημιουργικά πολλαπλές επιδράσεις, δημιουργώντας παράλληλα ένα ευρύ πεδίο ακτινοβολίας. Η έρευνα στο πλαίσιο της παρούσας διατριβής οδήγησε στη σαφή οριοθέτηση του παραπάνω φαινομένου, τόσο ως προς το χρονικό και ιστορικό του πλαίσιο, όσο και ως προς τη γεωγραφική του εξάπλωση και το πολιτικό καθεστώς: Η ακτινοβολία του Δεσποτάτου στα τέλη του 13ου και στις αρχές του 14ου αιώνα απλώθηκε στη Θεσσαλία, στα βορειοδυτικά τμήματα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά μήκος της Εγνατίας και των οδών επικοινωνίας με τη Μακεδονία και τη Σερβία, με έναν κοινό χαρακτήρα ο οποίος δάνεισε στοιχεία ακόμα και σε δύο παραδείγματα της επίσημης ναοδομίας του Σερβικού κράτους. Τα μνημεία της ακτινοβολίας του Δεσποτάτου, τα οποία έως τώρα μελετώνταν αποσπασματικά, εξετάστηκαν σε άμεση συσχέτιση με τους ναούς του Δεσποτάτου αλλά και μεταξύ τους. Με βαση την In situ ερευνα στους ναούς και τη βιβλιογραφία, έγινε διερεύνηση των οικοδομικών φάσεών τους, επισήμανση των πολλαπλών επιρροών τους, καθώς και ακριβέστερη χρονολόγηση για ορισμένους από αυτούς. Τα κοινά στοιχεία που εντοπίζονται, κυρίως τυπολογικά και μορφολογικά, η διάδοση των οποίων οφείλεται εν πολλοίς στην εμβέλεια της μετακίνησης των οικοδομικών συνεργείων που ξεπερνούν τα γεωγραφικά και πολιτικά όρια, διαμορφώνουν την αναγνωρίσιμη εικόνα των μνημείων του Δεσποτάτου.	el
heal.abstract	The Despotate of Epirus was an independent Byzantine state established in the aftermath of the Fourth Crusade in the region of Epirus and the only area that remained independent from the Latin dominance in Greek territory. This new political and administrative establishment, created a distinct architectural expression with multiple aspects in the church architecture, incorporating elements of the pre-existing tradition, inventing unique architectural characteristics, and creatively absorbing multiple impacts, while gradually establishing a wide sphere of influence. The research conducted for this dissertation led to the precise definition of the above phenomenon, both in terms of its chronological and historical context, as well as in terms of its geographical range and political status: the influence of the Despotate in the late 13th and early 14th centuries spread in Thessaly, in the northwestern parts of the Byzantine Empire along the Via Egnatia and the major routes towards Macedonia and Serbia, with a unified character which even left a clear imprint in two examples of the official church architecture of the Serbian State. The churches under the influence of the Despotate, which were being studied so far only independently, were examined in direct correlation with each other and with the Despotate’s churches. Based on in-situ research in the churches and existing bibliography, the churches’ construction phases were investigated, their multiple influences were identified, and a more accurate dating was suggested for some of them. The identified common characteristics, mainly typological and morphological, the spread of which was essentially due to the extensive mobility of construction crews that exceeded geographical and political boundaries, form the distinct identity of the monuments of the Despotate.	en
heal.advisorName	Μαρίνου, Γεωργία	el
heal.advisorName	Marinou, Georgia	en
heal.committeeMemberName	Μαρίνου, Γεωργία	el
heal.committeeMemberName	Εμμανουήλ, Μελίτα	el
heal.committeeMemberName	Πρέπης, Αλκιβιάδης	el
heal.committeeMemberName	Τουρνικιώτης, Παναγιώτης	el
heal.committeeMemberName	Μονιούδη-Γαβαλά, Θεοδώρα	el
heal.committeeMemberName	Συγκέλλου, Ευστρατία	el
heal.committeeMemberName	Τάντσης, Αναστάσιος	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	660	el
heal.fullTextAvailability	false