Πολεοδομικός σχεδιασμός και χρήσεις γης. Πράξη εφαρμογής μια αέναη διαδικασία τελμάτωσης: μελέτη περίπτωσης εμπορικού ακινήτου εις τα Μεσόγεια Αττικής

Ανδριοπούλου, Αγγελική; Andriopoulou, Angeliki

dc.contributor.author	Ανδριοπούλου, Αγγελική	el
dc.contributor.author	Andriopoulou, Angeliki	en
dc.date.accessioned	2022-03-14T10:33:56Z
dc.date.available	2022-03-14T10:33:56Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54967
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.22665
dc.rights	Default License
dc.subject	Πολεοδομικός σχεδιασμός	el
dc.subject	Χρήσεις γης	el
dc.subject	Πολεοδομικά σχέδια εφαρμογής	el
dc.subject	Πράξεις εφαρμογής	el
dc.subject	Ελληνική νομοθεσία σχεδιασμού	el
dc.subject	Αγγλική νομοθεσία σχεδιασμού	el
dc.subject	Urban planning	en
dc.subject	Land uses	en
dc.subject	Implementation Acts	en
dc.subject	Greek planning system	en
dc.subject	English planning system	en
dc.title	Πολεοδομικός σχεδιασμός και χρήσεις γης. Πράξη εφαρμογής μια αέναη διαδικασία τελμάτωσης: μελέτη περίπτωσης εμπορικού ακινήτου εις τα Μεσόγεια Αττικής	el
dc.title	Urban planning and land uses. Implementation act a perpetual stagnation process: case study of a commercial property in Mesogeia of Attica	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Πολεοδομία	el
heal.classification	City planning -- Greece -- Attikē	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2022
heal.abstract	Η έννοια της Πολεοδομίας δηλώνει τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό των πόλεων. Ουσιαστικά είθισται να αναφέρεται σε ένα συνδυασμό που έχει σχέση με την παρέμβαση στο χώρο και την οικονομική και πολιτική ανάπτυξη. Με την Πολεοδομία επιτυγχάνεται η τεχνική επέμβαση της εκάστοτε πολιτείας μέσω του Πολεοδομικού Σχεδιασμού εντός προκαθορισμένου γεωγραφικού χώρου, η οποία στοχεύει, στην κατασκευή μίας πόλης που προσλαμβάνει τα βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης, τα οποία αναδύουν τον άνθρωπο ως «ζώον κοινωνικών» δηλαδή ον που επιζητεί τη συνοίκηση με τους όμοιους του. Η δημιουργία μίας πόλης είναι συνέπεια κοινωνικών αναγκών που συνδιαλέγονται και είναι αλληλοεξαρτώμενες με τις ψυχοσωματικές, οικονομικές, πνευματικές και θρησκευτικές ανάγκες κάθε πολίτη που ζει σε αυτή. Οι ανθρώπινες ανάγκες διαφοροποιούνται με το πέρασμα του χρόνου, η αστικοποίηση εξελίσσεται, το παραγωγικό μοντέλο τροποποιείται, οι διαθέσιμοι πόροι μεταβάλλονται, πόλεις και αστικά κέντρα μεταλλάσσονται. Δεδομένης αυτής της συνεχόμενης μετάλλαξης που επιφέρει ο χρόνος και της ευμεταβλητότητας των ελληνικών πόλεων, ο Πολεοδομικός Σχεδιασμός χρειάζεται να προσαρμόζεται σε κάθε νέο δεδομένο στη στιγμή που πραγματοποιείται και όχι να κινείται με νωθρότητα οδηγώντας όλο το σύστημα του Σχεδιασμού σε υπολειτουργία και πλήρης αδράνεια. Κάθε οικονομική αλλαγή δημιουργεί ποικίλες επιπτώσεις σε τόπους και κοινωνικές ομάδες. Η δημοσιονομική κρίση από το 2009 και η ένταξη της χώρας στο μηχανισμό στήριξης ενθάρρυνε την αναπτυξιακή προοπτική της σε σύμπνοια με τη δημοσιονομική εξυγίανση. Κάτω από αυτό το πρίσμα ο χωρικός σχεδιασμός αναδείχτηκε σε χρήσιμο μέσο υποστηρίζοντας ένα νέο εθνικό μοντέλο ανάπτυξης με στόχο τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και τη διευκόλυνση της προσέλκυσης επενδύσεων. Μέσω της πρόσφατης νομοθεσίας (Ν. 4269/2014 και 4447/2016 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 99 Ν. 4685/2020) πραγματοποιείται η διάρθρωση ενός νέου πλαισίου Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού, η οποία αντιμετωπίζει αρκετές δυσλειτουργίες που είχε προξενήσει το σύστημα σχεδιασμού έως σήμερα, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία και προσοχή στην εξασφάλιση δυνατοτήτων μίας όσο είναι δυνατό «ευέλικτης» χωροθέτησης οικονομικών, παραγωγικών και εν γένει επενδυτικών δραστηριοτήτων. Παρά την προσπάθεια του εκσυγχρονισμού του χωρικού σχεδιασμού δεν έχει δοθεί ακόμα λύση στο μεταβατικό στάδιο της κύρωσης της Πράξης Εφαρμογής, το οποίο λειτουργεί κάτω από ένα παρωχημένο νόμο του 20ου αιώνα. Η απουσία νεώτερης ρυθμιστικής διάταξης για περιοχές που βρίσκονται προ κύρωσης Πράξης Εφαρμογής, δημιουργεί σοβαρά εμπόδια στην αξιοποίηση επαγγελματικών ακινήτων οδηγώντας τα εις απραξία για αρκετά έτη.	el
heal.abstract	The concept of Urban Planning indicates the planning and program adopted by cities. In essence, it refers to a combination related to space intervention along with economic and political development. Via Urban Planning, each state may achieve any sort of technical intervention desired within a predetermined geographical area, aiming at the construction of a city assuming the basic characteristics ruling human nature, which declare man as a "sociable animal" that is, a being seeking coexistence with other people. The creation of a city is a consequence of social needs that are interrelated and interdependent with the psychosomatic, economic, spiritual and religious needs of every citizen who lives in it. Human needs change over time, urbanization evolves, the productive model is modified, the available resources change, cities and urban centers change. Given this perpetual alteration brought about by time and the variability of Greek cities, urban planning needs to be adapted to each new data at the time in which it takes place, and not to move sluggishly leading the whole planning system to malfunction and complete inertia. Economic change has various impacts on places and social groups. The fiscal crisis that commenced in 2009 and the country's accession to the support mechanism have encouraged its growth prospects in line with fiscal consolidation. In this light, spatial planning has become a useful tool in supporting a new national development model aimed at improving the business environment and facilitating investor’s attraction. Through the recent legislation (Laws 4269/2014 and 4447/2016 as amended by article 99 Law 4685/2020) the structure of a new Spatial and Urban Planning framework is carried out, addressing several malfunctions caused by the planning system until today, giving special importance and attention to ensuring the possibilities of a "flexible" location of economic, productive and investment activities in general. Despite the effort to update the planning system, no solution has yet been found in the transitional stage of ratification of the Implementing Act, which operates under an outdated law enacted in the 20th century. The absence of a newer regulatory provision for areas that are before the ratification of an Implementing Act, creates serious obstacles and obstructions to the development of commercial real estate, leading them to inactivity for several years.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας	el
heal.fullTextAvailability	false