Μελέτη συστημάτων επεξεργασίας στραγγισμάτων στο ΧΥΤΑ της Αττικής

Καψιμάλη, Ιωάννα; Kapsimali, Ioanna

dc.contributor.author	Καψιμάλη, Ιωάννα	el
dc.contributor.author	Kapsimali, Ioanna	en
dc.date.accessioned	2022-03-15T08:57:37Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54973
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.22671
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων”	el
dc.rights	Default License
dc.subject	Στραγγίσματα	el
dc.subject	Επεξεργασία	el
dc.subject	Όσμωση	el
dc.subject	Χυτα	el
dc.subject	Βιοαντιδραστήρας μεμβράνης	el
dc.subject	Leachate	en
dc.subject	Treatment	en
dc.subject	Landfill	en
dc.subject	Osmosis	en
dc.subject	Membrane bioreactor	en
dc.title	Μελέτη συστημάτων επεξεργασίας στραγγισμάτων στο ΧΥΤΑ της Αττικής	el
heal.type	masterThesis
heal.secondaryTitle	Study of leachate treatment systems at the Attica landfill	en
heal.classification	Περιβάλλον	el
heal.classification	Environment	en
heal.dateAvailable	2023-03-14T22:00:00Z
heal.language	el
heal.access	embargo
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2021-11-02
heal.abstract	Σκοπός αυτής της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας ήταν η μελέτη των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών των στραγγισμάτων υγειονομικής ταφής στις αντίστοιχες μονάδες του ΧΥΤΑ Περιφέρειας Αττικής (Άνω Λιοσίων, Φυλής), καθώς και η αξιολόγηση των μεθόδων επεξεργασίας αυτών. Η διαχείριση των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ) είναι ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα παγκοσμίως και υπόκειται σε πληθώρα νομοθετικών ρυθμιίσεων τόσο σε Ευρωπαϊκό, όσο κι σε Εθνικό επίπεδο. Η διαχείρηση των ΑΣΑ μπορεί να γίνει με τρεις κυρίως τρόπους, τη Βιολογική Επεξεργασία, τη Θερμική Επεξεργασία και την Υγειονομική Ταφή. Οι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) είναι ειδικά σχεδιασμένοι ώστε να ελαχιστοποιείται η περιβαλλοντική ρύπανση. Η βιολογική αποσύνθεση των απορριμμάττων όμως οδηγεί στην παραγωγή βιοαερίου και στραγγισμάτων. Τα στραγγίσματα εμπεριέχουν ποικιλία οργανικών και ανόργανων συστατικών και η σύστασή τους εξαρτάται από το περιεχόμενο και την ηλικία ταφής των απορριμμάτων, αλλά και τη βροχόπτωση. Το ρυπαντικό φορτίο των στραγγισμάτων αντανακλάται κυρίως από τον λόγο COD5/BOD με βάση τον οποίο χαρακτηρίζονται ως «φρέσκα» με υψηλό ρυπαντικό φορτίο, «ενδιάμεσα» και «ώριμα». Η δειγματοληψία στη παρούσα μελέτη έγινε στην είσοδο των Μονάδων Επεξεργασίας Στραγγισμάτων (ΜΕΣ) του ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων, ο οποίος είναι αποκατεστημένος καθώς και του ΧΥΤΑ Φυλής ο οποίος εμπεριέχει και ενεργα κύτταρα όπου γίνεται εναπόθεση ΑΣΑ. Η ανάλυση επικεντρώθηκε σε κρίσιμες παραμέτρους, όπως ο λόγος BOD5/COD, τα αμμωνιακά ιόντα, η αγωγιμότητα, τα ολικά διαλελυμένα στερεά και τα βαρέα μέταλα. Η ποιοτική ανάλυση υποδηλώνει παρουσία «ώριμου» στραγγίσματος στο ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων και «φρέσκου» στραγγίσματος στο ΧΥΤΑ Φυλής αντικατοπτρίζοντας την ηλικία και την λειτουργική κατάσταση των δυο ΧΥΤΑ. Σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις δύο ΜΕΣ εμφάνισαν τα αμμωνιακά ιόντα και η αγωγιμότητα. Αντίστοιχα, ο δείκτης ρύπανσης των στραγγισμάτων (LPI) είναι υψηλότερος στη ΜΕΣ Φυλής. Όμως, η διάκριση της ηλικίας του στραγγίσματος δεν είναι σαφής λόγω της επαναλειτουργίας τμημάτων του ΧΥΤΑ Φυλής αλλά και ανάμειξης των στραγγισμάτων από τη ΜΕΣ Φυλής με τη ΜΕΣ Ανω Λιοσίων. Επίσης, η ποσότητα του παραγομένου στραγγίσματος είναι μεγαλύτερη στον ΧΥΤΑ Φυλής και επηρεάζεται κυρίως από τη βροχόπτωση. Η διαχείριση των στραγγισμάτων είναι καθοριστικής σημασίας για να αποφευχθεί πιθανή ρύπανση του περιβάλλοντος χώρου ή/και του υδροφόρου ορίζοντα. Υπάρχει ποικιλία τεχνικών για την επεξεργασία των στραγγισμάτων αλλά στους ΧΥΤΑ της Αττικής χρησιμοποιείται κυρίως η φυσικοχημική επεξεργασία μέσω της Αντίστροφης Οσμωσης (ΑΟ). Ο βασικός περιορισμός για την τεχνική αυτή είναι οι υψηλές τιμές αγωγιμότητας που στη ΜΕΣ Φυλής συχνά υπερβαίνουν τα αποδεκτά όρια. Επιπρόσθετα, η παραγόμενη ποσότητα του στραγγίσματος μπορεί να υπερβαίνει την μέγιστη ημερήσια δυναμικότητα της κάθε ΜΕΣ. Τα προβλήματα αυτά αντιμετωπίζονταν με μεταφορά στραγγίσματος από τη ΜΕΣ Φυλής στη ΜΕΣ Λιοσίων για βελτίωση των φυσικοχημικών παραμέτρων μέσω της ανάμειξης αλλά και μεταφοράς της περίσσειας του μη επεξεργάσιμου στραγγίσματος σε Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ). Η προσθήκη νέων κυττάρων στον ΧΥΤΑ Φυλής την τελευταία διετία επιβάρυνε ακόμη περισσότερο το ρυπαντικό φορτίο των στραγγισμάτων με αποτέλεσμα την αδυναμία διαχείρησής τους από τις υπάρχουσες εγκταστάσεις και κατά συνέπεια τη μεταφορά σημαντικών ποσοτήτων σε ΚΕΛ. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, το 2020 τέθηκε σε λειτουργία μία ενδιάμεση βαθμίδα βιολογικής επεξεργασίας (Βιοαντιδραστήρας Μεμβρανών - MBR) στη ΜΕΣ Φυλής. Η επεξεργασία αυτή μείωσε σημαντικά τις τιμές των κρίσιμων παραμέτρων και ιδιαίτερα των αμμωνιακών ιόντων και της αγωγιμότητας, με αποτέλεσμα να είναι εφικτή η περαιτέρω απορρύπανση μέσω της ΑΟ και περιορίζοντας δραστικά τη ποσότητα του στραγγίσματος που μεταφέρθηκε σε ΚΕΛ. Δυστυχώς όμως, για τεχνικούς λόγους, η λειτουργία του MBR διακόπηκε τον Νοέμβριο 2020. Συμπερασματικά, το πρόβλημα της διαχείρησης των στραγγισμάτων στην ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής συνεχίζεται αυξανόμενο και κρίνεται επιβεβλημένη μια ευρύτερη περιφερειακή στρατηγική για τη συνολική διαχείριση των ΑΣΑ.	el
heal.abstract	The subject of this thesis was the characterization as well as the methods of treatment of landfill leachate produced from the two municipal landfills of the Region of Attica (Ano Liosia, Fyli). Municipal Solid Waste (MSW) management is a serious environmental issue worldwide and is regulated through complex legislature both at the European Union (EU) as well as at the National level. MSW management can be achieved mainly through three types of treatment: Biological, Thermal and Sanitary Landfill. Sanitary Landfill Sites (SLS) are designed so that environmental pollution is minimized. However, the biological decomposition of the MSW produces biogas as well as leachate. Leachate contains a variety of organic and inorganic components and its composition depends on the content and time of burial of the waste, as well as rainfall. The pollutant load of the leachate is reflected mainly by the ratio BOD5/COD, based on which it is characterized as “fresh” with a high pollutant load, “intermediate” and “ripe”. For the present study, samples were taken at the entrance of the Leachate Treatment Units (LTU) of the Ano Liosia and Fyli Landfill Sites. The former is resored whereas the latter contains active cells where MSW is being deposited. The analysis was focused on specific critical parameters, including BOD5/COD ratio, ammonium ions, conductivity, total soluble solids and heavy metals. Qualitative analysis revealed the presence of “ripe” leachate at Ano Liosia SLS and “fresh” at Fyli SLS reflecting the age and the functional status of the two Landfill Sites. Significant differences between the two LTU were detected for the ammonium ions and conductivity. Correspondingly, the Leachate Pollution Index (LPI) is higher at the Fyli LTU. However, the distinction regarding the leachate maturation status is not clear because several -formerly restored- sections at the Fyli site were re-activated and, in addition, leachate from the Fyli LTU was being transferred to the Ano Liosia LTU. There are also quantitave differences in the produced leachate, with higher volumes produced at the Fyli site, which are affected significantly by the amount of rainfall. Leachate management is of critical importance to prevent possile pollution of the surrounding area and/or the aquifer. There are several methods for the treatment of leachate, but at the SLS of Attica treatment is primarily achieved through Reverse Osmosis (RO). The main limitation for this methodology is the high conductivity values, which at the Fyli LTU often exceed acceptable limits. In addition, the quantity of the produced leachate can exceed the maximum daily capacity of each LTU. These problems were countered by tranxfering leachate from Fyli LTU to Ano Liosia LTU, thus improving the physicochemical parameters through mixing, but also by transferring the surplus non-treatable leachate to a Sewage Treatment Plant (STP). The addition of new active cells at the Ffyli SLS over the past two years increased futher the pollutant load of the leachate, resulting in the inability to be treated by the existing plants and therefore the transfer of significant amounts of leachate to STPs. In order to ameliorate the situation, an intermediate biological treatment level was added in 2020 at the Fyli SLS, namely Membrane Bioreactor (MBR). This type of treatment resulted in the significant reduction of several critical parameters, most importantly ammonium ions and conductivity, allowing the subsequent -effectively complete- removal of pollutants via RO, thus drastically limiting the amount of leachate that had to be transferred to STPs. Unfortunately, due to technical problems, the MBR unit was discontinued in November 2020. In conclusion, the problem of leachate treatment in the Attica Region SLS will continue to intensify and an overall MSW treatment strategy needs to be instituted.	en
heal.advisorName	Μαμάης, Δανιήλ	el
heal.committeeMemberName	Παπακωνσταντής, Ηλίας	el
heal.committeeMemberName	Νουτσόπουλος, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Μαμάης, Δανιήλ	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Πολιτικών Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	167 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false