dc.contributor.author |
Παπαδημούλη, Νεφέλη Μαρία
|
el |
dc.contributor.author |
Papadimouli, Nefeli-Maria
|
en |
dc.date.accessioned |
2022-03-21T08:28:09Z |
|
dc.date.available |
2022-03-21T08:28:09Z |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/54990 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.22688 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Ενδιάμεσος χώρος |
el |
dc.subject |
Ενσώματος χώρος |
el |
dc.subject |
Ύφασμα |
el |
dc.subject |
Ραφή |
el |
dc.subject |
Συλλογικό ρούχο |
el |
dc.subject |
Common space |
en |
dc.subject |
Spatial configuration |
en |
dc.subject |
Potential cartography |
en |
dc.subject |
Collective clothing |
en |
dc.subject |
Performative objects |
en |
dc.title |
Κοινές ραφές: ο ενδιάμεσος ενσώματος χώρος |
el |
dc.title |
Common seams: the in-between embodied space |
en |
dc.contributor.department |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού |
el |
heal.type |
bachelorThesis |
|
heal.secondaryTitle |
Ο ενδιάμεσος και ενσώματος χώρος |
el |
heal.classification |
Αρχιτεκτονική |
el |
heal.language |
el |
|
heal.access |
campus |
|
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2022-02-17 |
|
heal.abstract |
Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετάμε διαφορετικές ερμηνείες της έννοιας του χώρου όπως αυτός ορίζεται μέσα από την σχέση δύο η περισσοτέρων ανθρώπινων σωμάτων. Μέσα από την εφαρμογή τριών επιμέρους εργασιών εφαρμόζουμε ποιητικές μεθόδους οπτικοποίσης και εξερευνούμε διαφορετικούς ορισμούς του ενδιάμεσου και ρευστού χώρου όπως αυτός διαφαίνεται μέσα στην πολυπλοκότητα των διατομικών ενσώματων σχέσεων.
Μέσα από μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της τέχνης του 20ου αιώνα και δανειζόμενες τις προβληματικές πρωτοπόρων καλλιτεχνών (όπως Lygia Clark, Oscar Schlemmer, Rudolf Laban, Charlotte Posenenske, Franz Erhard Walter, Lucy Orta) συναντάμε και χειριζόμαστε τεχνικά και θεωρητικά εργαλεία όπως οπτικές χορογραφικές μεθόδους, συλλογικά ρούχα, αρθρωτά γλυπτά, επιτελεστικές εγκαταστάσεις κ.ά.
Στην πρώτη εργασία, Espacentres (objects to connect) μελετάμε τον «κενό» χώρο που διαφαίνεται ενδιάμεσα δύο ανθρωπίνων σωμάτων τα οποία έρχονται σε επαφή. Ακινητοποιώντας και διακόπτοντας την ροή αυτής της συνεχώς μεταβαλλόμενης σωματικής σχέσης σε χωρικές στιγμές, εστιάζουμε σε ίχνη τα οποία μορφώνονται από τις ρευστές ενσώματες συναντήσεις : τόσες πιθανές μορφές όσες πιθανές στιγμές, πιθανές επαφές και πραγματικά σώματα. Κάποια τυχαία απομονωνόμενα αποτυπώματα, αρνητικοί χώροι, μετατρέπονται σε θετικοί, υλοποιούνται ως γλυπτικά αντικείμενα τα οποία προσφέρονται να ενεργοποιηθούν και παρατηρούμε τους τρόπους που προτείνουν νέες επανα-επισκέψιμες διαπραγματεύσιμες σχέσεις.
Στην δεύτερη εφαρμογή Skinscapes μέσα από την δημιουργία τριών διαφορετικών συλλογικών ενδυμάτων εξετάζουμε τους τρόπους με τους οποίους το συλλογικό σώμα δημιουργεί και ορίζει τις χωρικές συνθήκες. Οι φορετές και φορητές κάθετες επιφάνειες γίνονται μαλακή, σαρκώδης και αναπνέουσα αρχιτεκτονική, επεμβαίνουν στον χώρο και μέσω μιας συγχρονισμένης και σκηνοθετημένης κινητικής ροής επανορίζουν τη χωρική διάταξη και μεταμορφώνουν συνεχώς τον τρόπο χρήσης της δεδομένης αρχιτεκτονικής στην οποία δρουν για τους υπόλοιπους χρήστες της.
Η τρίτη εφαρμογή Etre Forets επιδιώκει μια πιθανή χαρτογράφηση του συνεχώς μεταβαλλόμενου σχεσιακού τοπίου. Μέσα από την δημιουργία ενός αρθρωτού συστήματος σχεδιασμένου από ύφασμα και την δυνατότητα του να συνδέεται και αποσυνδέεται με δέκα επιμέρους απομονωμένα κουστούμια επιδιώκεται μια μεταφορική χωρική οπτικοποίηση της πολυπλοκότητας και της ρευστότητας των διατομικών ενσώματων συσχετισμών. To αρθρωτό σύστημα επιτρέπει στο συλλογικό κουστούμι να «ελαστικοποιεί» των ενδιάμεσο χώρο καθώς δημιουργεί ποικίλους και μεταλλάξιμους τρόπους σύνδεσης, πλέγματα ή δίκτυα. Η εφαρμογή και καταγραφή της συγκεκριμένης μελέτης σε φυσικό -δασικό τοπίο επιδιώκει να συμπεριλάβει στην έρευνα της έννοιας και της διαμόρφωσης του ενδιάμεσου χώρου και πέρα-από-ανθρώπινα υλικά σώματα. |
el |
heal.abstract |
In the present project we study different interpretations
of the concept of space as it is defined and formed
inside the relationship of two or more human bodies.
Through the studies of three separate works , we apply
poetic methods of visualization and explore different
definitions of the intermediate and fluid space as it
appears in the complexity of interpersonal embodied
relations.
Through a brief review of the art history of the 20th
century and borrowing the problematic s and strategies
of pioneering artists, we learn and borrow technical and
theoretical tools such as : visual choreographic methods,
collective clothes, modular sculptures, executive
installations, etc.
In the first work, Espacentres (objects to connect) we study the "empty" space that appears between two
human bodies that come in contact. By immobilizing and
interrupting the flow of this ever-changing physical
relationship in spatial moments, we focus on traces
formed by fluid embodied encounters. Some randomly
isolated imprints, negative spaces, are turned into
positive ones, been realized as sculptural objects t hat
offer to be activated. We observe the ways that suggest
new re-visitable negotiable relationships.
In the second application Skinscapes, through the
creation of three different collective clothes, we
examine the ways in which the collective body cre ates
and defines spatial conditions. Those wearable and
portable vertical surfaces become soft, fleshy and
breathable architecture, they intervene in space and
through a synchronized and directed kinetic flow they
redesign the spatial arrangement and constantly
transform the way that given architecture is used and
lived and acted from the rest of its users.
The third application Etre Forets seeks a possible
mapping of the ever-changing relational landscape.
Through the creation of a modular system designed from
fabric and its ability to be connected and disconnected
with ten individual isolated suits, a metaphorical spatial
visualization of the complexity and fluidity of the
diatomic embodiments is sought. The modular system
allows the collective suit to "elasticize" the intermediate
space as it creates various and mutable ways of
connection, grids or networks. The application and
recording of this study in a natural -forest landscape
seeks to include in the research of the concept and the
configuration of the intermediate space and more thanhuman material bodies. |
en |
heal.advisorName |
Ντάφλος, Κωνσταντίνος |
el |
heal.advisorName |
Daflos, Konstantinos |
en |
heal.committeeMemberName |
Τερζόγλου, Νικόλαος - Ίων Τερζόγλου |
el |
heal.committeeMemberName |
Μπελαβίλας, Μπελαβίλας Νικόλαος |
el |
heal.committeeMemberName |
Τσιαμπάος, Κωνσταντίνος |
el |
heal.committeeMemberName |
Μπουγατιώτη, Φλώρα-Μαρία |
el |
heal.academicPublisher |
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών |
el |
heal.academicPublisherID |
ntua |
|
heal.numberOfPages |
32 |
|
heal.fullTextAvailability |
false |
|