Η αδύνατη οχύρωση στο κινηματογραφικό σύμπαν του Michael Haneke

Μηλιώνη, Αμαλία; Milioni, Amalia

dc.contributor.author	Μηλιώνη, Αμαλία	el
dc.contributor.author	Milioni, Amalia	en
dc.date.accessioned	2022-05-26T08:03:21Z
dc.date.available	2022-05-26T08:03:21Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/55220
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.22918
dc.rights	Default License
dc.subject	Οχύρωση	el
dc.subject	Ιδιωτικότητα	el
dc.subject	Ασφάλεια	el
dc.subject	Κινηματογράφος	el
dc.subject	Ιδιωτικοί χώροι	el
dc.subject	Δημόσιοι χώροι	el
dc.subject	Εισβολή	el
dc.subject	Θεάματα	el
dc.subject	Θεατές	el
dc.subject	Μίχαελ Χάνεκε	el
dc.subject	Fortifications	en
dc.subject	Privacy	en
dc.subject	Safety	en
dc.subject	Private spaces	en
dc.subject	Public spaces	en
dc.subject	Intrusion	en
dc.subject	Cinema	en
dc.subject	Spectacles	en
dc.subject	Spectator	en
dc.subject	Michael Haneke	en
dc.title	Η αδύνατη οχύρωση στο κινηματογραφικό σύμπαν του Michael Haneke	el
dc.title	The unattainable fortification in Michael Haneke’s cinematic universe	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture in motion pictures	en
heal.classification	Κινηματογράφος	el
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2022-02-11
heal.abstract	Οι κινηματογραφικές ταινίες του Αυστριακού σκηνοθέτη Michael Haneke, θέτουν προβληματισμούς σχετικά με την οχύρωση και τη χωρική και συναισθηματική απομόνωση του σύγχρονου ανθρώπου των δυτικών κοινωνιών. Ο σκηνοθέτης μέσω των ταινιών του, απεικονίζει την κλιμακώδη μεταμόρφωση του αστικού χώρου την εποχή της μετανάστευσης και των οικονομικών κρίσεων, κατά την οποία ο ιδιωτικός χώρος αντιμετωπίζεται ως ένα αμυντικό κέλυφος, ένα «ιδιωτικό οχυρό» απέναντι στον έξω κόσμο. Παράλληλα, ο δημόσιος χώρος μοιάζει να συρρικνώνεται σε χώρο μοναδιαίων περασμάτων από τη μία ιδιωτική κυριαρχία στην άλλη, με αποτέλεσμα η κάθε πιθανή διαπολιτισμική συνάντηση ή συναναστροφή να καταλήγει σε σύγκρουση. Ο Haneke, παράλληλα καταρρίπτει μέσω του ίδιου του κινηματογράφου του, το «καταφύγιο του θεάματος» - την ανώδυνη, διαμεσολαβημένη κρυψώνα από την εμπειρική πραγματικότητα, που προσφέρει το τηλεοπτικό και κινηματογραφικό θέαμα. Πάνω σε αυτούς τους τρεις άξονες – Ιδιωτικός Χώρος, Δημόσιος Χώρος, Θεατής & Θέαμα – δομείται η εργασία αυτή, αντλώντας υλικό από τις ταινίες του σκηνοθέτη: Benny’s Video (1993), Funny Games (1997), Code Inconnu (2000), Caché (2005). Η οχύρωση – χωρική ή συναισθηματική – είναι επιλογή, έχει συνέπειες και ίσως τελικά είναι αδύνατη, όσο κι αν προσπαθούμε.	el
heal.abstract	The films of Austrian director Michael Haneke, raise concern about the fortification and the spatial and emotional isolation of the modern citizen of western societies. Through his films, the director depicts the gradual transformation of the urban space in the era of migration and economic crises, in which the private space is treated as a defensive shell, a "private fortress" against the outside world. At the same time, public space is reduced into a space of solitary passages from one private realm to another, and consequently any possible intercultural encounter or intercourse, ends up as a conflict. Haneke, at the same time, demolishes through his own cinema, the "refuge of the spectacle" - the painless, mediated hiding place from the experienced reality offered by TV and the cinematic spectacle. This study is built on these three axes - Private Space, Public Space, Spectator & Spectacle - drawing material from the director's films: Benny's Video (1993), Funny Games (1997), Code Inconnu (2000), Caché (2005). Fortification – either it's spatial or emotional - is a choice, it has consequences and it may be unattainable, no matter how hard we try.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας	el
heal.fullTextAvailability	false