heal.abstract |
Η παρούσα διπλωματική εξετάζει την επίδραση των περιβαλλοντικών μέτρων του ΙΜΟ, και πιο συγκεκριμένα του σχεδιαστικού δείκτη EEDI, κατά την πρώιμη σχεδίαση των νέων πλοίων, αλλά και το σχεδιαστικό πρόβλημα που προκύπτει από τη ταυτόχρονη ανάγκη για μείωση της ισχύος των κύριων μηχανών των πλοίων και για ελάχιστη απαραίτητη ισχύ για ασφαλή πλεύση σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Αρχικά, αναπτύσσεται το κανονιστικό πλαίσιο των μέτρων του ΙΜΟ, αναλύοντας λεπτομερώς τις παραμέτρους που διαμορφώνουν το πλαίσιο εφαρμογής του δείκτη EEDI. Έπειτα, περιγράφεται η αλληλεπίδραση μεταξύ επιλογής κύριας μηχανής και συστήματος πρόωσης του πλοίου γάστρα – έλικα – μηχανή, καθώς και τα κριτήρια που είναι απαραίτητο να πληρούνται, προκειμένου να είναι αξιόπιστη η λειτουργία τους. Ακολούθως, πραγματεύονται οι επιλογές των σχεδιαστών για την επίτευξη των τρεχόντων φάσεων του EEDI, ενώ περιγράφεται και η διαδικασία πρόβλεψης της απαραίτητης μείωσης της εγκατεστημένης ισχύος του υπό μελέτη πλοίου για την επίτευξη κάθε φάσης. Στη συνέχεια, γίνεται μελέτη βάση των οδηγιών του ΙΜΟ για την ελάχιστη απαραίτητη εγκατεστημένη ισχύς του υπό μελέτη πλοίου μέσω δύο επιπέδων ελέγχου. Στο πλαίσιο αυτό, για την πρόβλεψη της αντίστασης του πλοίου σε μετωπικούς κυματισμούς γίνεται χρήση μίας ήμι - εμπειρικής μεθοδολογίας της βιβλιογραφίας, ενώ γίνεται και μελέτη της επίδρασης της ρύπανσης σε γάστρα και έλικα μέσω διαδικασιών της IITC, ώστε ο έλεγχος της ελάχιστης ισχύος να πραγματοποιηθεί για τις ρεαλιστικές συνθήκες λειτουργίας του πλοίου. Όλη η διαδικασία της σχεδίασης και του ελέγχου επαναλαμβάνεται και για μειωμένο βήμα έλικας σε σχέση με το βέλτιστο, ώστε να ελεγχθεί η επίδραση ενός αυξημένου περιθωρίου στροφών LRM στην ασφάλεια του πλοίου κατά τις δυσμενείς συνθήκες λειτουργίας του. |
el |