heal.abstract |
Στην παρούσα εργασία πραγματοποιείται μελέτη συγκολλημένων δοκιμίων υπερκράματος νικελίου με τεχνικές ηλεκτρονικής μικροσκοπίας με σκοπό την σύγκριση και την συσχέτιση των παραγόμενων μικροδομών, με τις αντίστοιχες μηχανικές ιδιότητες που λαμβάνονται από τα δοκίμια, ύστερα από δοκιμές σκληρομετρήσεων.
Το Haynes 282 είναι ένα νέο υπερκράμα νικελίου, σκληρυνόμενο μέσω κατακρήμνισης της γ΄ φάσης, το οποίο αναπτύχθηκε για εφαρμογές στις οποίες είναι επιθυμητή η αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες, όπως είναι οι κινητήρες που χρησιμοποιούνται στην αεροναυπηγική βιομηχανία. Ο συνδυασμός αντοχής σε ερπυσμό, θερμικής σταθερότητας, συγκολλησιμότητας και κατεργασιμότητας είναι μοναδικός και δεν συναντάται στα διαθέσιμα εμπορικά κράματα. Η αντοχή στον ερπυσμό, σε θερμοκρασίες από 650 έως 9300C, ξεπερνά αυτές του Waspaloy και πλησιάζει σε ικανοποιητικό βαθμό αυτές του Rene-41.
Βασικό ζητούμενο της παρούσα μελέτης είναι ο προσδιορισμός των βέλτιστων παραμέτρων συγκόλλησης του Haynes 282, όπως η ένταση ρεύματος και η χρήση filler metal. Ο προσδιορισμός των παραμέτρων αυτών, επιτυγχάνεται έπειτα από την πραγματοποίηση πειραμάτων συγκολλήσεων που αποσκοπούν στο χαρακτηρισμό της αναπτυσσόμενης μικροδομής των συγκολλημένων δοκιμίων με τη συνεισφορά τεχνικών Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας Σάρωσης (SEM) και Διερχόμενης Δέσμης (TEM). Επιπρόσθετα και με στόχο την πληρέστερη μελέτη των εξεταζόμενων δοκιμίων, αξιολογήθηκε η μηχανική τους συμπεριφορά μέσω σκληρομέτρησης τους κατά Vickers, με σκοπό τη συσχέτιση αυτής με τη μικρογραφική δομή τους, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τον θερμικό κύκλο και το τασικό πεδίο κάθε συγκόλλησης. |
el |