heal.abstract |
Η ταχύτατη τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη που παρατηρείται παγκοσμίως, έχει φέρει ως αποτέλεσμα το αυξημένο ενδιαφέρον πολλών χωρών στον κόσμο, για την πυρηνική ενέργεια ως τρόπο ηλεκτροπαραγωγής. Συγχρόνως ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με πολλές πηγές ραδιενέργειας η οποία μπορεί να προκύπτει από διάφορες καθημερινές δραστηριότητες, καθώς τα ραδιενεργά υλικά συναντώνται σε πληθώρα εφαρμογών, (π.χ. εφαρμογές της πυρηνικής ιατρικής, αλεξικέραυνα κ.α.). Ωστόσο, όταν τα υλικά αυτά δεν είναι πλέον χρήσιμα, μετατρέπονται σε ραδιενεργά απόβλητα, τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης αφού μπορούν να αποβούν βλαβερά για την υγεία των ζωντανών οργανισμών που έρχονται σε επαφή είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Η Ελλάδα ως μία μη πυρηνική χώρα, έχει στην κατοχή της κάποιο όγκο ραδιενεργών αποβλήτων των οποίων η προέλευση είναι κυρίως από συμβατικές εφαρμογές. Κάποια από αυτά τα υλικά μπορούν να ανακυκλωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν, ενώ τα υπόλοιπα πρέπει να αποτεθούν οριστικά, έργα τα οποία πρέπει να πραγματωθούν σύμ-φωνα με του παγκόσμιου οργανισμού ατομικής ενέργειας αλλά και με βάση τη δημο-σιευμένη Ευρωπαϊκή οδηγία.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία, εξετάζονται οι ραδιολογικές επιτώσεις λόγω της διάθεσης αντιπροσωπευτικών ραδιενεργών αποβλήτων στη χώρα, λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις του Εθνικού Προγράμματος για τη Διάθεση Ραδιενεργών Αποβλήτων. Εξετάζεται μία ρεαλιστική προσέγγιση ως σενάριο έκθεσης από μία τέτοια εγκατάσταση και εκτιμώνται οι κίνδυνοι που μπορούν να προκύψουν ύστερα από το κλείσιμο αυτής. Για την εκτίμηση της έκθεσης του πληθυσμού, θα χρησιμοποιηθεί το πρόγραμμα RESRAD-OFFSITE, μέσω του οποίου θα γίνει ανάλυση για την επίδραση κάθε ραδιονουκλιδίου, ενώ θα εξεταστούν και διαφορετικά μοντέλα, ώστε να διαπιστωθεί πλήρως η επίδραση που έχουν οι διάφοροι παράμετροι στον ραδιολογικό αντίκτυπο. |
el |