heal.abstract |
Τα πλωτά αιολικά πάρκα ολοένα και πληθαίνουν κυρίως στην Ευρώπη, αλλά και παγκοσμίως. Τα βάθη στα οποία τοποθετούνται είναι συνεχώς μεγαλύτερα, πετυχαίνοντας έτσι αφενός καλύτερες ανεμολογικές συνθήκες, και αφετέρου μικρότερη οπτική όχληση κοντά στις ακτές.
Στις πλωτές ανεμογεννήτριες ένα μεγάλο κόστος αφορά την θεμελίωση των αγκυρών, έτσι ώστε η κατασκευή να είναι ασφαλής έναντι των περιβαλλοντικών φορτίσεων. Είναι δεδομένο λοιπόν, ότι για να γίνει όσο το δυνατόν ασφαλέστερη η κατασκευή με το μικρότερο δυνατό κόστος, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μνεία στην θεμελίωσή τους, που εξ’ αρχής, το έδαφος σαν υλικό έχει τεράστια αβεβαιότητα για τον μελετητή.
Είναι επιτακτική, λοιπόν η ανάγκη μελέτης των πλωτών αιολικών πάρκων, καθώς και του τρόπου αγκύρωσής τους. Πιο συγκεκριμένα, στην παρούσα εργασία, εξετάζονται μέθοδοι και λύσεις αγκύρωσης πλωτών ανεμογεννητριών και γίνεται η μελέτη της αγκύρωσης μιας πλωτής ανεμογεννήτριας, μέσω πασσάλων στον πυθμένα της θάλασσας.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία, στόχος είναι να συγκριθούν οι αναλυτικοί με τους αριθμητικούς υπολογισμούς (καθώς και με πειραματικές δοκιμές), προκειμένου να καταστεί σαφές ότι τα αποτελέσματα που λαμβάνονται από τα προγράμματα πεπερασμένων στοιχείων είναι αξιόπιστα και με δικαιολογημένες αποκλίσεις από τους αναλυτικούς υπολογισμούς με την μέχρι στιγμής θεωρία περί πασσάλων, ανάλογα βέβαια και με αβεβαιότητα του κάθε προβλήματος. Τα προβλήματα που τίθενται υπό διερεύνηση στην παρούσα εργασία, είναι η καταπόνηση πασσάλων τόσο σε κατακόρυφη φόρτιση, δηλαδή αντοχή σε εξόλκευση, όσο και σε οριζόντια φόρτιση, μέχρι την αστοχία του εδάφους. Στο τέλος γίνεται η μελέτη για την εγκατάσταση πλωτής ανεμογεννήτριας και θεμελίωση της τελευταίας μέσω πασσάλων στο έδαφος προκειμένου να αντισταθμίζονται οι περιβαλλοντικές φορτίσεις. |
el |