heal.abstract |
Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε η τεχνολογία Chemical Looping Combustion (CLC), με σκοπό την ανάπτυξη ενός υπολογιστικού μοντέλου μίας μονάδας CLC όπου χρησιμοποιείται στερεό ανακτηθέν καύσιμο SRF. Η μοντελοποίηση του συστήματος πραγματοποιήθηκε με το λογισμικό ASPEN PLUS. Η τεχνολογία Chemical Looping Combustion αποτελεί έναν πολλά υποσχόμενο τρόπο για παραγωγή θερμικής ενέργειας, καθώς περιλαμβάνει την ταυτόχρονη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται (CO2), αποφεύγοντας έτσι τις οικονομικές και ενεργειακές καταναλώσεις που συνοδεύουν τις υπόλοιπες υπάρχουσες τεχνολογίες δέσμευσης του CO2.
Η αξία αυτής της διπλωματικής εργασίας έγκειται στον συνδυασμό της τεχνολογίας CLC με τη χρήση των αστικών απορριμμάτων ως καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω ενός κυκλώματος νερού-ατμού, καθώς και στη μελέτη του τρόπου αποθήκευσης ή χρήσης του CO2 που παράγεται κατά την καύση. Τα στερεά απορρίμματα αποτελούν ένα ‘αναγκαίο κακό’ στην σύγχρονη υπερκαταναλωτική κοινωνία, αλλά και μία πηγή ενέργειας, η οποία μέχρι στιγμής έχει παραμείνει ουσιαστικά ανεκμετάλλευτη ιδιαίτερα στη χώρα μας, παρά τα κάποια εργοστάσια εκμετάλλευσης της στον Δυτικό Κόσμο. Για τον λόγο αυτό, στο πλαίσιο αυτής της εργασίας σχεδιάστηκε και μελετήθηκε μία μονάδα CLC ισχύος 50MWth, η οποία αξιοποιεί το ενεργειακό περιεχόμενο των στερεών αποβλήτων καίγοντας τα σε ειδικό αντιδραστήρα. Από την καύση αυτή, παράγονται θερμά αέρια ρεύματα, η θερμότητα των οποίων ανακτάται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε ένα κύκλωμα νερού-ατμού. Στη συνέχεια, το ένα από τα δύο ρεύματα καυσαερίων, αποτελούμενο κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, υφίσταται συνεχείς συμπιέσεις και συμπυκνώσεις ώστε να έρθει στις κατάλληλες συνθήκες για την αποθήκευση ή επαναχρησιμοποίησή του.
Η χρήση στερεών καυσίμων στην τεχνολογία CLC έχει αναπτυχθεί ευρέως τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με τα κύρια καύσιμα που χρησιμοποιούνται να είναι ο άνθρακας και η βιομάζα σε μικρότερο βαθμό. Η χρήση απορριμμάτων σε εφαρμογές CLC δεν έχει μελετηθεί ακόμα ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κάποια κενά στη βιβλιογραφία, τα οποία όμως καλύφθηκαν θεωρώντας την παραδοχή ότι εξαιτίας του βιογενούς τους περιεχομένου, θα προσομοιάζουν τη βιομάζα σε κάποιες χημικές αντιδράσεις.
Από τις υπολογιστικές προσομοιώσεις που πραγματοποιήθηκαν, προέκυψε το συμπέρασμα ότι ένα τέτοιο σύστημα παραγωγής ενέργειας σε συνδυασμό με μετέπειτα δέσμευση του παραγόμενου διοξειδίου του άνθρακα, μπορεί να σημειώσει αξιοσημείωτους βαθμούς απόδοσης, της τάξης του 25%. Το σημαντικό πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι εκμεταλλεύεται μία πηγή ενέργειας, άλλοτε θεωρούμενη ως περιβαλλοντικό πρόβλημα, ενώ ταυτόχρονα πετυχαίνει πολύ μικρές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, της τάξης του 0.5 kg/MWhel. |
el |