Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.author	Βλάχος, Μάρκος	el
dc.contributor.author	Μαράντος, Αναστάσιος	el
dc.contributor.author	Τσάμη, Αθηνά	el
dc.contributor.author	Marantos, Anastasios	en
dc.contributor.author	Tsami, Athina	en
dc.contributor.author	Vlachos, Markos	en
dc.date.accessioned	2023-01-24T11:03:11Z
dc.date.available	2023-01-24T11:03:11Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/56877
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.24575
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Πρώτο Νεκροταφείο	el
dc.subject	First Cemetery	en
dc.subject	Οστεοφυλάκιο	el
dc.subject	Ossuary	en
dc.subject	Πλατεία	el
dc.subject	Square	en
dc.subject	Κήπος	el
dc.subject	Garden	en
dc.subject	Θάνατος	el
dc.subject	Death	en
dc.title	Πρώτο Νεκροταφείο: ο άλλος κήπος, μια άλλη αφήγηση	el
dc.title	The first cemetery: the other garden, another narrative	en
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2022-09-28
heal.abstract	Έπειτα από μια περιπλάνηση στις παρυφές του λόφου του Αρδηττού, στο σημείο όπου η κρήνη της Καλλιρρόης μαζί με το ιερό της Αγίας Φωτεινής αντικρίζουν το Πρώτο Νεκροταφείο των Αθηνών, γεννήθηκε το ενδιαφέρον μας για την παρούσα διπλωματική εργασία. Εκεί όπου η σημερινή πόλη ενώνεται με το πρόσωπο του Νεκροταφείου φανερώνεται και η σχέση που εκείνη διατηρεί με σημαντικά, και πολλές φορές εννοιολογικά ζητήματα, όπως αυτό του θανάτου. Από την αρχή αντιληφθήκαμε πως η πόλη αντιμετωπίζει με διαχειριστικό και ορισμένες φορές με άκρως ρασιοναλιστικό τρόπο, τα ζητήματα της κοινωνίας που αφορούν στον θάνατο. Τυποποιημένες διαδικασίες, περιορισμένος χώρος και χρόνος αποχαιρετισμού, ταφές σε ρυθμό εργοστασιακής παραγωγής. Ύστερα από τις πρώτες προσεγγίσεις στο πεδίο ενδιαφέροντος, οι οποίες απαντούσαν πρωτίστως στα διαχειριστικά και λειτουργικά προβλήματα του Νεκροταφείου, παρατηρήσαμε ότι αυτό που χρειάζεται ο τόπος της παρέμβασης, είναι η αποσαφήνιση των ορίων του, όχι μόνο λειτουργικά, αλλά και εννοιολογικά. Το Νεκροταφείο, κατά το πρότυπο των αρχαίων Νεκροπόλεων, θα πρέπει να αποτελεί ενθύμηση της αισιόδοξης ζωής. Συνεπώς, η παρέμβαση δεν αφορά μόνο τον τρόπο ταφής στην σημερινή κοινωνία, αλλά πάνω απ’ όλα την σχέση της πόλης των νεκρών με την πόλη των ζωντανών. Η δυσκολία της κατανόησης και της ερμηνείας μιας σχέσης σαν αυτή, μας οδήγησε στο να εμπιστευτούμε τις μεταφορές, κάτω από τις οποίες προσδιορίζονται οι συνθετικές μας παρεμβάσεις, οι οποίες πολλές φορές εναλλάσονται και αναζητούν όνομα για να φανερωθούν. Το Προσωπείο, το Λιβάδι, ο Κήπος, το Νερό ως αντικατοπτρισμός του Ουράνιου Θόλου, η κατακορυφότητα του Δέντρου. Αυτά τα θέματα επιχειρήσαμε να προσεγγίσουμε, να διαχειριστούμε -αν δύναται- και τελικά να συνυφάνουμε μαζί με την έννοια του θανάτου. Μέσα από το παράδειγμα του Πρώτου Νεκροταφείου.	el
heal.abstract	After a wander on the outskirts of The Hill of Ardittos, at the point where the fountain of Kallirroi together with the sanctuary of Agia Fotini faces the First Cemetery of Athens, our interest in this thesis was born. At the point where today’s city meets the borders of the cemetery, the city’s underlying relationship with important and often theoretical issues, such as that of death, is also revealed. From the beginning we realized that the city deals in an administrative and sometimes extremely rationalistic way, the issues of society related to death. Standardized procedures, limited space and time for farewell, burials at a factory production pace. After our first approaches to the field of interest, which primarily answered the administrative and functional problems of the cemetery, we noticed that the site of intervention needs is the clarification of its boundaries, not only functionally, but also theoretically. The cemetery, according to the model of the ancient necropolises, should be a reminder of the optimistic life. Therefore, the intervention concerns not only the way of burial in today’s society but above all the relationship between the city of the dead and the city of the living. The difficulty of understanding and interpreting such a relationship, led us to trust the metaphors, under which our synthetic interventions are identified, even though many times they alternated and sought a name to reveal themselves. The Mask, The Meadow, The Garden, the Water as a reflection of the Heavenly Dome, the pinnacle of the Tree. These are some meanings we tried to approach, to manage-if possible - and finally to interweave together with the mean of death. Via the paradigm of the First Cemetery.	en
heal.advisorName	Βοζάνη, Αριάδνη
heal.advisorName	Vozani, Ariadni
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.fullTextAvailability	false
heal.fullTextAvailability	false

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στην ακόλουθη συλλογή(ές)

• Διπλωματικές Εργασίες [17808]
  

Εμφάνιση απλής εγγραφής