Διερεύνηση της διακύμανσης της ενεργότητας και κατανομής μεγέθους ραδιενεργών ιχνηθετών στο ατμοσφαιρικό αερόλυμα

Δαλάκα, Αικατερίνη; Dalaka, Aikaterini

dc.contributor.author	Δαλάκα, Αικατερίνη
dc.contributor.author	Dalaka, Aikaterini	en
dc.date.accessioned	2023-04-06T09:26:53Z
dc.date.available	2023-04-06T09:26:53Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/57506
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.25203
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Αιωρούμενα σωματίδια	el
dc.subject	Αερόλυμα	el
dc.subject	Γ-φασματομετρία	el
dc.subject	Ανιχνευτές γερμανίου	el
dc.subject	Μελέτη κατανομής αιωρούμενων σωματιδίων	el
dc.subject	Particulate Matter	en
dc.subject	Gamma spectroscopy	en
dc.subject	Aerosol	en
dc.subject	Germanium detectors	en
dc.subject	Aerosol sampling	en
dc.title	Διερεύνηση της διακύμανσης της ενεργότητας και κατανομής μεγέθους ραδιενεργών ιχνηθετών στο ατμοσφαιρικό αερόλυμα	el
heal.type	doctoralThesis
heal.classification	Πυρηνική τεχνολογία	el
heal.classification	Αερόλυμα	el
heal.classification	Αιωρούμενα σωματίδια	el
heal.classification	Κατανομή αιωρούμενων σωματιδίων	el
heal.classification	Monte carlo	el
heal.classification	Penelope	el
heal.classification	Γ- φασματομετρία	el
heal.classification	Ανιχνευτές γερμανίου	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2023-03-02
heal.abstract	Η παρούσα Διδακτορική Διατριβή (Δ.Δ.) εκπονήθηκε στο Εργαστήριο Ραδιενέργειας Περιβάλλοντος του Εθνικού Κέντρου Φυσικών Ερευνών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» (ΕΡΠ) σε συνεργασία με το Εργαστήριο Πυρηνικής Τεχνολογίας του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΠΤ- ΕΜΠ). Αντικείμενο της Δ.Δ. ήταν η διερεύνηση της διακύμανσης της ενεργότητας (ειδικής ραδιενέργειας) και της κατανομής μεγέθους ραδιενεργών ιχνηθετών στο ατμοσφαιρικό αερόλυμα και η συσχέτιση της διακύμανσης αυτής με διάφορα φαινόμενα, τόσο φυσικά όσο και ανθρωπογενούς προέλευσης, στην ατμόσφαιρα. Στο περιβάλλον υπάρχει πλήθος ραδιενεργών ισοτόπων, τόσο φυσικής όσο και τεχνητής προέλευσης. Ανάλογα με την φύση τους, τα ισότοπα αυτά ενδέχεται να εκπέμπουν ακτινοβολία σωματιδιακή (α ή β) ή/και ηλεκτρομαγνητική (-γ ή και -Χ). Η δειγματοληψία αέρα με χρήση της κατάλληλης κάθε φορά τεχνικής και η εν συνεχεία ανάλυση με τεχνικές γ-φασματοσκοπίας, είναι μία από τις ευρέως χρησιμοποιούμενες μη καταστρεπτικές μεθόδους για την ανίχνευση και τον προσδιορισμό της ενεργότητας των ραδιενεργών ισοτόπων που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Οι τιμές της ενεργότητας των ραδιενεργών ισοτόπων που ανιχνεύονται στην ατμόσφαιρα ποικίλουν, από πολύ χαμηλές (μBq∙m-3) μέχρι και μετρίως υψηλές (Bq∙m-3), γεγονός που τους προσδίδει και διαφορετική ραδιοβιολογική σημασία. Ανεξάρτητα από αυτό όμως από τη ραδιοβιολογική τους σημασία, η ανίχνευσή τους έχει ιδιαίτερη σημασία για μία σειρά από εφαρμογές. Μία από αυτές τις εφαρμογές που αφορά και τη συγκεκριμένη Δ.Δ. είναι η χρήση των ραδιενεργών ισοτόπων (φυσικής ή τεχνητής προέλευσης) του ατμοσφαιρικού αερολύματος ως ιχνηθέτες (tracers) σε διάφορες περιβαλλοντικές διεργασίες. Στο 2ο Κεφάλαιο της Δ.Δ. παρουσιάζονται οι ιδιότητες, η φυσική και κινητική των αερολυμάτων και οι βασικές αρχές δειγματοληψίας τους, καθώς και τα χρησιμοποιούμενα μέσα (δειγματολήπτες, φίλτρα κλπ). Δίνονται βασικοί ορισμοί οι οποίοι αφορούν το ατμοσφαιρικό αερόλυμα, τα Αιωρούμενα Σωματίδια (ΑΣ), ενώ γίνεται και ταξινόμησή τους ανάλογα το μέγεθος και τη φύση τους. Παρουσιάζονται χαρακτηριστικά μεγέθη και ιδιότητες των ΑΣ, όπως η φυσική, αεροδυναμική και η ισοδύναμη κατά Stokes διάμετρος και η σημασία τους στη συμπεριφορά των σωματιδίων. Περιγράφονται οι φυσικοί νόμοι και δίνονται οι βασικές εξισώσεις που διέπουν τη συμπεριφορά των σωματιδίων του ατμοσφαιρικού αερολύματος, και παρουσιάζεται η μεθοδολογία μέσω τις οποίας, με βάση τις ιδιότητες των ΑΣ, μπορούν να πραγματοποιηθούν μελέτες κατανομής τους, μελέτες της κίνησης αερίων μαζών και μελέτες διάφορων ατμοσφαιρικών διεργασιών που μπορούν να έχουν επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου αλλά και στο περιβάλλον. Πέρα από τις εξισώσεις που αφορούν τα ΑΣ, στο 2ο Κεφάλαιο μελετάται και η κινητική του ατμοσφαιρικού αερολύματος, που έχει ιδιαίτερη σημασία κατά τη δειγματοληψία του, κάτι που αποτελεί σημαντικό τμήμα της παρούσα Δ.Δ. Δίνονται βασικές πληροφορίες αναφορικά με τις αρχές δειγματοληψίας και τους δειγματολήπτες ατμοσφαιρικού αερολύματος, αλλά και των διαθέσιμων φίλτρων αέρα πάνω στα οποία συλλέγονται τα ΑΣ, και παρουσιάζονται οι αιτίες που μπορούν να δημιουργήσουν δυσκολίες ή και να εισάγουν σφάλματα κατά τη διαδικασία συλλογής αερολύματος. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους αδρανειακούς δειγματολήπτες πολλαπλών σταδίων, όπως αυτός ο οποίος χρησιμοποιείται στη παρούσα Δ.Δ. Το κεφάλαιο αυτό κλείνει με ορισμένους βασικούς κανόνες οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται σε κάθε δειγματοληψία ατμοσφαιρικού αερολύματος. Οι κανόνες αυτοί έχουν να κάνουν με το εύρος μεγεθών των σωματιδίων τα οποία πρόκειται να συλλεχθούν, τη ροή, την κατεύθυνση και άλλες παραμέτρους της δειγματοληψίας. Στο 3ο Κεφάλαιο της Δ.Δ. παρουσιάζονται οι αρχές δειγματοληψίας και ανάλυσης δειγμάτων όπως και η μεθοδολογία η οποία χρησιμοποιήθηκε στα πλαίσια της παρούσας Δ.Δ. Αναλύεται η λειτουργία του αδρανειακού δειγματολήπτη πολλαπλών σταδίων και γίνεται λόγος για τις φυσικές αρχές που τη διέπουν. Δίνονται οι βασικοί ορισμοί που αφορούν στους δειγματολήπτες υψηλού και χαμηλού όγκου και οι λόγοι για τους οποίους ο χρήστης μπορεί να επιλέξει τον έναν ή τον άλλον δειγματολήπτη, ανάλογα με το αντικείμενο της μελέτης του. Γίνεται επίσης λόγος και για τα βασικά μεγέθη που καθοδηγούν τον ερευνητή στην επιλογή του κατάλληλου δειγματολήπτης, όπως είναι η αεροδυναμική διάμετρος αποκοπής σωματιδίων ανά στάδιο και η καμπύλη απόδοσης συλλογής ενός δειγματολήπτη. Στη συνέχεια, στο Κεφάλαιο αυτό παρουσιάζεται ο εξοπλισμός δειγματοληψίας που χρησιμοποιήθηκε (δειγματολήπτης – φίλτρα) και αναλύονται οι λόγοι για τους οποίους δειγματολήπτης και φίλτρα κρίθηκαν κατάλληλα, βάσει του αντικειμενικού σκοπού της Δ.Δ. Επισημαίνεται ότι στα πλαίσια της Δ.Δ. εφαρμόσθηκαν δύο πρωτόκολλα δειγματοληψίας, ένα για τη συνολική συλλογή του αερολύματος και ένα για τη συλλογή και κοκκομετρική ανάλυση του αερολύματος. Στο Κεφάλαιο αυτό παρατίθενται και αναλύονται τα πρωτόκολλα δειγματοληψίας που χρησιμοποιήθηκαν στα πλαίσια της Δ.Δ. και η διαδικασία συλλογής και προετοιμασίας των φίλτρων, τόσο για τη δειγματοληψία αερολύματος, όσο και για τη γ–φασματοσκοπική ανάλυση που ακολουθεί. Ακολουθεί μία παρουσίαση των ραδιενεργών ισοτόπων του ατμοσφαιρικού αερολύματος τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον στα πλαίσια της παρούσας Δ.Δ. Το κεφάλαιο κλείνει με μία βιβλιογραφική ανασκόπηση αναφορικά με το ισότοπο 7Be το οποίο χρησιμοποιείται ως ένας από τους βασικούς ιχνηθέτες στα πλαίσια της παρούσας Δ.Δ. για τη μελέτη της κίνησης των αερίων μαζών, των σωματιδίων του ατμοσφαιρικού αερολύματος και της ρύπανσης στην ατμόσφαιρα. Στο 4ο Κεφάλαιο γίνεται λόγος για τη γ-φασματοσκοπική ανάλυση των δειγμάτων που έγινε στα πλαίσια της Δ.Δ. με σκοπό την ανίχνευση και τον προσδιορισμό των ραδιενεργών ισοτόπων που χρησιμοποιούνται ως ιχνηθέτες. Γίνεται μια εκτενής βιβλιογραφική αναφορά για την γ-φαρματοσκοπική ανάλυση με ανιχνευτές γερμανίου, ιδιαίτερα για τις διατάξεις υπέρ-καθαρού γερμανίου (High Purity Germanium – HPGe) όπως αυτοί που χρησιμοποιήθηκαν στα πλαίσια της Δ.Δ. Παρουσιάζονται εκτενώς και με λεπτομέρεια οι ανιχνευτικές διατάξεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν και οι οποίες είναι εγκατεστημένες τόσο στο ΕΡΠ, όσο και στο ΕΠΤ-ΕΜΠ. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τέσσερις ανιχνευτικές διατάξεις, εκ των οποίων οι τρεις βασίζονται σε ομοαξονικούς ανιχνευτές HPGe και η σε ανιχνευτή τύπου φρέατος (well type detector). Δίνονται οι βασικοί ορισμοί της απόδοσης των ανιχνευτικών διατάξεων και παρουσιάζεται η μεθοδολογία υπολογισμού της ενεργότητας (Bq∙m-3) των δειγμάτων που αναλύονται. Το 4ο κεφάλαιο γίνεται και μία εισαγωγή στη βαθμονόμηση απόδοσης τέτοιων διατάξεων, και παρουσιάζονται με μεγάλη λεπτομέρεια οι διαδικασίες βαθμονόμησης με χρήση υπολογιστικών μεθόδων και συγκεκριμένα με τη χρήση του κώδικα προσομοίωσης Monte Carlo PENELOPE 2011. Για το σκοπό αυτό αρχικά παρουσιάζεται η αρχιτεκτονική του κώδικα και των αρχείων εισόδου, τα οποία ο χρήστης μπορεί να τροποποιεί ώστε να περιγράψει το πρόβλημα που επιθυμεί να προσομοιώσει κάθε φορά. Ιδιαίτερος λόγος γίνεται για το πρόγραμμα χρήστη PENMAIN του κώδικα, το οποίο και χρησιμοποιήθηκε στη συγκεκριμένη εργασία για τη βαθμονόμηση των ανιχνευτικών διατάξεων γερμανίου και η μεθοδολογία υπολογισμού της απόδοσης φωτοκορυφής μέσω προσομοίωσης, με τον κώδικα PENMAIN. Μετά την εισαγωγή στη βαθμονόμηση ανιχνευτικών ακολουθεί η εφαρμογή στο 5ο Κεφάλαιο, στο οποίο παρουσιάζεται η βαθμονόμηση των ανιχνευτικών διατάξεων που χρησιμοποιήθηκαν στην Δ.Δ., με χρήση πειραματικών και κυρίως υπολογιστικών μεθόδων. Το πλεονέκτημα των υπολογιστικών μεθόδων έναντι των πειραματικών μεθόδων είναι ότι παρέχουν τη δυνατότητα προσομοίωσης πολύπλοκων γεωμετριών πηγής-ανιχνευτή και μπορούν να εξετάζονται ανεξάρτητα σενάρια που αφορούν διάφορα είδη ακτινοβολιών και σωματιδίων. Επιπλέον, η υπολογιστική προσομοίωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση, τόσο της απόδοσης φωτοκορυφής, όσο και της ολικής απόδοσης μίας ανιχνευτικής διάταξης, κάτι που είναι δύσκολο και συχνά αδύνατο να γίνει πειραματικά. Επισημαίνεται ότι η ολική απόδοσης είναι ένα μέγεθος απαραίτητο κατά τον υπολογισμό συντελεστών διόρθωσης για το φαινόμενο της πραγματικής σύμπτωσης (true-coincidence) το οποίο οφείλεται στην ταυτόχρονη αλληλεπίδραση με τον ανιχνευτή δύο φωτονίων τα οποία προέρχονται από τη διάσπαση του ίδιου πυρήνα. Παρόλα αυτά η χρήση υπολογιστικών προγραμμάτων προσομοίωσης παρουσιάζει και ορισμένες δυσκολίες, που έχουν να κάνουν κυρίως με τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της ανιχνευτικής διάταξης τα οποία δεν είναι πάντα γνωστά με ακρίβεια. Ένα από αυτά τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά είναι οι νεκρές ζώνες του ανιχνευτή, που πρέπει να εκτιμώνται με συνδυασμό προσομοίωσης και πειράματος, σε μία διαδικασία που έχει επικρατήσει να ονομάζεται «χαρακτηρισμός του ανιχνευτή» (detector characterization). Το 5o Κεφάλαιο μπορεί να θεωρηθεί και ως ένα εγχειρίδιο το οποίο επιτρέπει σε όποιον το μελετήσει να κατανοήσει πλήρως τη διαδικασία και τη μεθοδολογία βαθμονόμησης ανιχνευτών γερμανίου, καθώς περιγράφονται με λεπτομέρεια τα βήματα που ακολουθήθηκαν, τόσο για το χαρακτηρισμό ορισμένων από τους ανιχνευτές που βαθμονομήθηκαν, όσο και για την ίδια τη βαθμονόμηση απόδοσης και εν τέλει την παραγωγή των καταλλήλων καμπυλών βαθμονόμησης της απόδοσης. Ιδιαίτερος λόγος γίνεται στο κεφάλαιο αυτό και για το φαινόμενο της πραγματικής σύμπτωσης, το οποίο μπορεί να εισάγει σημαντικό σφάλμα στις καμπύλες απόδοσης οι οποίες παράγονται με πειραματικές μεθόδους, ιδιαίτερα για ανιχνευτές τύπου φρέατος. Στο Κεφάλαιο αυτό παρουσιάζεται η μεθοδολογία εργασίας και τα προγράμματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να εκτιμηθούν κατάλληλοι συντελεστές διόρθωσης των πειραματικών τιμών της απόδοσης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η μεθοδολογία βαθμονόμησης ανιχνευτή τύπου φρέατος με χρήση του κώδικα PENELOPE, όπου δίνονται αρκετές πληροφορίες και ιδέες για τη δημιουργία πηγών όγκου για τα ισότοπα ενδιαφέροντος. Με βάση το 5ο Κεφάλαιο και τη βαθμονόμηση των ανιχνευτικών διατάξεων, ακολουθεί στο επόμενο κεφάλαιο, ως τελικό βήμα της παρούσας Δ.Δ., η παρουσίαση των αποτελεσμάτων των μετρήσεων των πάσης φύσεως και γεωμετρίας δειγμάτων ατμοσφαιρικού αερολύματος που συλλέχθηκαν και οι απαραίτητες συσχετίσεις που θα οδηγήσουν στα βασικά συμπεράσματα της Δ.Δ. Στο 6ο Κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των μετρήσεων και αναλύσεων που έγιναν, χρησιμοποιώντας τα πρωτόκολλα δειγματοληψίας που έχουν υιοθετηθεί στα πλαίσια της Δ.Δ. και γίνεται η συσχέτιση της ενεργότητας των ισοτόπων ενδιαφέροντος με μετεωρολογικές παραμέτρους και λοιπά φαινόμενα. Ένα από τα βασικά ισότοπα που μελετάται είναι το 7Be και γίνονται συσχετίσεις της ενεργότητάς του με διάφορες περιβαλλοντικές και εποχικές παραμέτρους (όπως είναι η σχετική υγρασία, το ποσοστό της βροχόπτωσης, το πλήθος των ηλιακών κηλίδων, η ηλιακή δραστηριότητα, το ύψος του οριακού στρώματος ανάμειξης κλπ). Ένα σημαντικό τμήμα των δειγματοληψιών και αναλύσεων αφορά στη μελέτη της κατανομής μεγέθους των σωματιδίων του ατμοσφαιρικού αερολύματος τα οποία είναι φορείς του 7Be αλλά και της κίνησης των αερίων μαζών. Η ανάλυση αυτή γίνεται με χρήση του κώδικα αντιστροφής MICRON και δείχνει την επίδραση που έχουν οι διάφορες ατμοσφαιρικές διεργασίες στον ρυθμό με τον οποίο προσκολλώνται τα ραδιενεργά ισότοπα στα σωματίδια ατμοσφαιρικού αερολύματος και στο μέγεθος τελικά των σωματιδίων του αερολύματος. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν την καταλληλότητα του 7Be στο να χρησιμοποιηθεί ως ιχνηθέτης για μία σειρά ατμοσφαιρικών διεργασιών, τη μελέτη της κίνησης των αερίων μαζών αλλά και για την εκτίμηση του χρόνου παραμονής των Αιωρούμενων Σωματιδίων στην ατμόσφαιρα. Στο 6ο κεφάλαιο παρουσιάζονται ακόμα και τα αποτελέσματα από την ανάλυση της κύμανσης συγκεντρώσεων ισοτόπων σχετικών με φαινόμενα καύσης βιομάζας. Ο στόχος της μελέτης αυτής είναι να εκτιμηθεί η επίδραση των περιστατικών αυτών στις μετρούμενες συγκεντρώσεις ραδιενεργών ισοτόπων – ιχνηθετών καύσης βιομάζας στο ατμοσφαιρικό αερόλυμα της Αθήνας. Προς την κατεύθυνση αυτή μετρήθηκαν τα επίπεδα ραδιενέργειας (τόσο –γ όσο και –β) κατά τη διάρκεια περιστατικών καύσης βιομάζας και εξετάστηκε το κατά πόσο υπήρξε αύξηση συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια αυτών των περιστατικών, συγκριτικά με την υπόλοιπη περίοδο. Παράλληλα με τις μετρήσεις ραδιενεργών ισοτόπων έγινε και προσδιορισμός της συγκέντρωσης και άλλων άλλων παραμέτρων που σχετίζονται με περιστατικά καύσης βιομάζας (όπως για παράδειγμα το κάλιο και ο άνθρακας). Επιπλέον, για μία σειρά επιλεγμένων δειγμάτων προσδιορίσθηκαν με τεχνικές α-φασματοσκοπίας και τα ισότοπα 210Pb, 238U και 234U, κάτι που επέτρεψε την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και συσχετίσεων. Κατά τη διάρκεια εκπόνησης της Δ.Δ. παρουσιάσθηκαν μία σειρά από περιστατικά που έχουν να κάνουν με την ανίχνευση στην ατμόσφαιρα τεχνητών ραδιενεργών ισοτόπων, όπως το 131I και το 106Ru, τα οποία ήταν προφανώς συνέπεια κάποιου πυρηνικού η ραδιολογικού ατυχήματος. Στο Κεφάλαιο αυτό παρατίθενται και τα αποτελέσματα των σχετικών μετρήσεων που έγιναν στο ΕΡΠ στα πλαίσια της παρούσας Δ.Δ., ενώ γίνεται και σύγκριση με τιμές άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Πέρα από αυτό, παρουσιάζεται και η μεθοδολογία που ακολουθείται εν γένει, κάθε φορά που ανιχνεύονται αφύσικες συγκεντρώσεις ραδιενεργών ισοτόπων στην ατμόσφαιρα προκειμένου να εντοπισθεί η πιθανή προέλευσή τους. Η Δ.Δ. ολοκληρώνεται με το 7ο Κεφάλαιο. Το κεφάλαιο αυτό αποτελεί και τον επίλογο της Δ.Δ. Σε αυτό συνοψίζονται τα αποτελέσματα της Δ.Δ. και παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα της καθώς και τα σημεία καινοτομίας της. Επιπλέον, επισημαίνονται οι δυσκολίες που παρουσιάσθηκαν και προτείνονται κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα. Στο ίδιο κεφάλαιο τέλος παρουσιάζονται και οι δημοσιεύσεις και οι ανακοινώσεις που έχουν γίνει στα πλαίσια της Δ.Δ. Η Διατριβή ολοκληρώνεται με τα επτά Παραρτήματα, στα οποία παρουσιάζονται:  Στο Παράρτημα Α η διαδικασία βαθμονόμησης του δειγματολήπτη πρόσκρουσης πολλαπλών σταδίων ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στα πλαίσια της παρούσας Δ.Δ.  Στο Παράρτημα Β τυπικά αρχεία εισόδου και εξόδου του κώδικα PENELOPE 2011 που χρησιμοποιήθηκε κατά τη βαθμονόμηση των ανιχνευτών γερμανίου που χρησιμοποιήθηκαν στη παρούσα Δ.Δ.  Στο Παράρτημα Γ τα πιστοποιητικά των ανιχνευτικών διατάξεων και των πηγών βαθμονόμησης που χρησιμοποιήθηκαν στα πλαίσια της παρούσας Δ.Δ.  Στο Παράρτημα Δ επεξηγείται με λεπτομέρειες το φαινόμενο της πραγματικής σύμπτωσης για το οποίο γίνεται εκτενής λόγος στο κύριο σώμα του κειμένου. Επίσης, αναλύεται ο τρόπος λειτουργίας των προγραμμάτων διόρθωσης του φαινομένου της πραγματικής σύμπτωσης που χρησιμοποιήθηκαν (TrueCoinc και Efftran).  Στο Παράρτημα Ε δίνονται πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα HYSPLIT που αφορά τον προσδιορισμό των οπισθοτροχιών του ατμοσφαιρικού αερολύματος και στα βήματα που μπορεί κανείς να ακολουθήσει ώστε να πάρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, ενώ παρουσιάζονται και τυπικά αρχεία εξόδου. Πρόκειται για χάρτες που απεικονίζουν τις οπισθοτροχιές των αερίων μαζών αλλά και στους αντίστοιχους πίνακες.  Στο Παράρτημα ΣΤ παρουσιάζεται και η τεχνική αντιστροφής της κατανομής μεγεθών για τα στάδια ενός δειγματολήπτη με χρήση του κώδικα MICRON.  Στο Παράρτημα Ζ παρατίθεται για λόγους πληρότητας πίνακας με τιμές συγκεντρώσεων ισοτόπου 106Ru από σταθμούς της Γαλλίας (IRSN information report, 2017).	el
heal.sponsor	Για την εκπόνηση της παρούσας Δ.Δ. έλαβα οικονομική ενίσχυση για τέσσερα έτη από τον Ε.Λ.Κ.Ε. Ε.Μ.Π. υπό μορφή υποτροφίας.	el
heal.advisorName	Αναγνωστάκης, Μάριος	el
heal.committeeMemberName	Αναγνωστάκης, Μάριος	el
heal.committeeMemberName	Ελευθεριάδης, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Πετρόπουλος, Νικόλαος	el
heal.committeeMemberName	Ιωαννίδου, Αλεξάνδρα	el
heal.committeeMemberName	Κλούβας, Αλέξανδρος	el
heal.committeeMemberName	Ρούνη, Παναγιώτα	el
heal.committeeMemberName	Σταματελάτος, Ίων	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών. Τομέας Πυρηνικής Τεχνολογίας	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	291 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false