dc.contributor.author | Λυκούδη, Αικατερίνη | el |
dc.contributor.author | Lykoudi, Aikaterini | en |
dc.date.accessioned | 2023-08-23T11:43:12Z | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/57926 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.25623 | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Αρχιτεκτονική της πτύχωσης | el |
dc.subject | Μετανεωτερικότητα | el |
dc.subject | Αποδόμηση | el |
dc.subject | Κοινωνίες του ελέγχου | el |
dc.subject | Μεσοδιάστημα | el |
dc.subject | Gilles Deleuze | en |
dc.subject | Bernard Cache | en |
dc.subject | Greg Lynn | en |
dc.subject | Folding architecture | en |
dc.subject | Post-modernity | en |
dc.subject | Deconstruction | en |
dc.subject | Societies of control | en |
dc.subject | Interstice | en |
dc.title | Αρχιτεκτονική, κόρη του χάους: μια ντελεζιανή επανερμηνεία της αρχιτεκτονικής θεωρίας | el |
dc.title | Architecture, daughter of chaos: a deleuzian reinterpretation of architectural theory | en |
dc.type | Διάλεξη | |
heal.type | learningMaterial | el |
heal.generalDescription | Επιβλέπων: Τερζόγλου Ίων Νικόλαος | el |
heal.classification | Αρχιτεκτονική | el |
heal.classification | Architecture -- Philosophy | en |
heal.dateAvailable | 2024-08-22T21:00:00Z | |
heal.language | el | el |
heal.access | embargo | el |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2023-06-27 | |
heal.abstract | Η παρούσα ερευνητική εργασία αποσκοπεί στη συγκρότηση μιας αρχιτεκτονικής μεθοδολογίας βάσει της φιλοσοφίας του Gilles Deleuze. Η ντελεζιανή οντολογία προσεγγίζεται και ερμηνεύεται μέσα από το πρίσμα της κατάρριψης της αιτιοκρατίας κατά την μετα-θρησκευτική Μετανεωτερικότητα. Η παραίτηση από την τελεολογική προοπτική της πίστης στον αποχρώντα Λόγο, η οποία έπεται της κατάρρευσης της πλατωνικής αξιολογικής ιεράρχησης και κορυφώνεται με το νιτσεϊκό δόγμα του θανάτου του Θεού, επιτρέπει την ανάδυση των συγκροτητικών εννοιών της ντελεζιανής κοσμοθεώρησης, που κατοχυρώνουν οντολογικά την ελευθερία της ανθρώπινης επιλογής. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις κοινωνικοπολιτικές παρατηρήσεις του Deleuze, αναδεικνύεται ο κρίσιμος πολιτικός ρόλος της αρχιτεκτονικής στην υπεράσπιση της ελεύθερης δημιουργικής παραγωγής, η οποία προϋποτίθεται της απελευθέρωσης του υποκειμένου. Η δημιουργικότητα ελέγχεται και περιορίζεται στις τεχνολογικά και καπιταλιστικά οργανωμένες κοινωνίες του 21ου αιώνα, προς όφελος της αγοράς, οπότε οι αρχιτέκτονες είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να αναζητήσουν τις κατάλληλες μεθόδους άμυνας ενάντια στην αδρανοποίηση του ατόμου. Δυστυχώς, οι αρχιτεκτονικές πρακτικές ντελεζιανής εννοιολογικής καταγωγής, από τον Bernard Cache μέχρι τον Greg Lynn, όταν θεμελιώνονται σε εσφαλμένα ερμηνευτικά σχήματα εκφυλίζονται σε στυλιστική μορφοπλασία και, όχι μόνο δημιουργούν νοηματικές αντιφάσεις, αλλά και ενισχύουν την δράση των ελέγχων. Κρίνεται πλέον απαραίτητη, για την εκπλήρωση του ντελεζιανού οράματος της αποκατάστασης της ελευθερίας του ανθρώπου, η απομάκρυνση από τον φορμαλισμό και ο σχεδιασμός αδιαμεσολάβητων πρωτογενών εμπειριών του ριζωματικού χώρου, μέσω αλλεπάλληλων πλαισιώσεων του χάους, με βασικό μεθοδολογικό εργαλείο το μεσοδιάστημα. Η γλώσσα του διολισθαίνοντος νοήματος του Deleuze υποδεικνύει το ζητούμενο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο. | el |
heal.abstract | This present research aims to establish an architectural methodology based on the philosophy of Gilles Deleuze. Deleuzian ontology is approached and interpreted through the prism of the dismantling of Determinism during post-religious postmodernity. The resignation from the teleological perspective of the Principle of Sufficient Reason, following the collapse of the platonic value system and culminating in the nietzschean doctrine of the death of God, allows for the emergence of the constitutive concepts of the deleuzian worldview, which ontologically establishes freedom of human choice. Taking into account Deleuze's socio-political observations, the crucial political role of architecture in defending unhindered creativity – required for the formation of a free subject – is highlighted. Creative production is controlled and limited in the technologically and capitalist organized societies of the 21st century, serving the demands of the market. Therefore, it is crucial for architects to seek appropriate defensive mechanisms against the mental inactivation of the individual. Unfortunately, architectural practices of deleuzian conceptual origin, ranging from Bernard Cache to Greg Lynn, when founded on flawed interpretive frameworks, degenerate into a formalist style and – not only do they create significant contradictions, but also reinforce the action of controls. It is now deemed necessary, towards the fulfillment of the Deleuzian vision of restoring human freedom, to move away from formalism and to design unmediated primary experiences of the rhizomatic space, through successive framings of chaos, using the interstice as the main methodological tool. Deleuze’s language of deferred meaning suggests the desired architectural vocabulary. | en |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού | el |
heal.fullTextAvailability | false |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: