heal.abstract |
Τα 2 πρώτα χρόνια της πανδημίας του Covid 19 (2020-21) ήταν μια μεταβατική περόδος, όπου η κοινωνική απόσταση, η τηλεργασία και η τηλεκπαίδευση αποτελούσαν στοιχεία της καθημερινότητας. Με αφορμή αυτό η παρούσα διάλεξη εμβαθύνει στην εξ αποστάσεως διδασκαλία στις σχολές αρχιτεκτονικής. Μέσα από μια ιστορική αναδρομή της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης, επισημαίνει τα βασικά της χαρακτηριστικά, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί μέχρι σήμερα. Πυρήνας του προγράμματος σπουδών των σχολών αρχιτεκτονικής είναι το μάθημα του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, το οποίο βασίζεται στην αντίληψη του χώρου, στην όξυνση της κριτικής σκέψης και στην εφαρμογή των γνώσεων των υπόλοιπων μαθημάτων. Βασικοί άξονες που διατρέχουν την εκπαίδευση στο σχεδιαστήριο αποτελούν η επιτόπια εργασία του κάθε φοιτητή στο σχεδιαστήριο, η άμεση σχέση και επικοινωνία του φοιτητή με τον διδάσκοντα καθώς και η διάδραση των φοιτητών μεταξύ τους. Στη συνέχεια, γίνεται μια ιστορική έρευνα για την τηλεκπαίδευση και για το εικονικό σχεδιαστήριο (virtual design studio). Περιγράφεται, τέλος, η σημερινή κατάσταση στα διαδικτυακά δωμάτια διδασκαλίας, που έχει επιβληθεί σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα εξαιτίας της πανδημίας. Με τη βοήθεια οπτικοακουστικού υλικού, που έχει συλλεχθεί από τους φοιτητές κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, αλλά και μέσα από συνεντεύξεις με καθηγητές και φοιτητές, γίνεται καταγραφή των δυσκολιών που προέκυψαν, των προβληματισμών που δημιουργήθηκαν καθώς και της αποτελεσματικότητας του νέου αυτού μέσου εκπαίδευσης. Η ανάλυση της σημερινής συνθήκης της τηλεκπαίδευσης αναπτύσσεται με βάση τους 3 άξονες που προαναφέρθηκαν ως καθοριστικοί για την εκπαίδευση στο σχεδιαστήριο. Τέλος, διατυπώνονται προβληματισμοί για τις επιπτώσεις της τηλεκπαίδευσης στα σχεδιαστικά μαθήματα μελλοντικά, αλλά και στη διαδικασία της σύνθεσης γενικότερα. |
el |