dc.contributor.author |
Ασημάκης, Πέτρος
|
el |
dc.contributor.author |
Asimakis, Petros
|
en |
dc.date.accessioned |
2023-09-25T09:40:49Z |
|
dc.date.available |
2023-09-25T09:40:49Z |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/58085 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.25782 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Βαρύτητα |
el |
dc.subject |
Πεδία |
el |
dc.subject |
Διαταραχές |
el |
dc.subject |
Καμπυλότητα |
el |
dc.subject |
Στρέψη |
el |
dc.subject |
Τροποποιημένη Βαρύτητα |
el |
dc.title |
Τροποποιημένη Βαρύτητα |
el |
heal.type |
doctoralThesis |
|
heal.classification |
Κοσμολογία |
el |
heal.language |
el |
|
heal.access |
free |
|
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2023-07-04 |
|
heal.abstract |
Στην παρούσα διατριβή ο κ. Πέτρος Παναγιώτης Ασημάκης μελέτησε μια θεωρία κυβικής βαρύτητας όπου περιέχει τρίτης τάξης όρους
καμπυλότητας. Η θεωρία αυτή περιέχει οκτώ ελεύθερες παραμέτρους. Σκοπός του ήταν να
πάρει συνδέσμους ώστε να μην έχει στις εξισώσεις βαθμούς ελευθερίας <<φαντάσματα>>.
Επίσης, να πάρει μια εξίσωση για τα βαρυτικά κύματα παρόμοια με της γενικής σχετικότητας με
την ταχύτητα των βαρυτικών κυμάτων να είναι ίση με την ταχύτητα του φωτός και η διόρθωση
να είναι στον όρο τριβής ώστε εκεί να φαίνεται η νέα βαρύτητα. Επίσης μελέτησε τις βαθμωτές
διαταραχές και παίρνοντας συνδέσμους μαζί με τις τανυστικές διαταραχές έφτασε στην
κυματική εξίσωση για τα κύματα και σε έναν τροποποιημένο νόμο Poisson και σε μια
τροποποιημένη βαρυτική σταθερά. Η εργασία αυτή είναι έτοιμη για δημοσίευση.
Στη συνέχεια μελέτησε κάποιους συνδέσμους από παρατηρήσεις και δεδομένα και εξήγαγε τους
συνδέσμους που πρέπει να πληρούν κάποιες τροποποιημένες θεωρίες. Για την ακρίβεια
χρησιμοποίησε δεδομένα από την νουκλεοσύνθεση της Μεγάλης Έκρηξης. Οι σύνδεσμοι αυτοί
λένε ότι ο λόγος της απόκλισης της θερμοκρασίας αποσύζευξης(είναι η θερμοκρασία στην οποία
ο ρυθμός αλληλεπίδρασης των νουκλεονίων είναι μικρότερος του ρυθμού διαστολής του νόμου
του Hubble) πρέπει να είναι μικρότερος από 0.00047. Συνεπώς έχουμε πολύ μεγάλη
πειραματική ακρίβεια στο τι πρέπει να περιμένουμε. Χρησιμοποίησε διάφορα μοντέλα της f(G)
βαρύτητας όπως πχ το εκθετικό και της f(P) βαρύτητας. Το έκανε αυτό για να προσδιορίσει
μέσω αυτού του συνδέσμου την ελεύθερη παράμετρο της θεωρίας. Κάποια μοντέλα έχουν
παραπάνω από μία ελεύθερες παραμέτρους, συνεπώς χρησιμοποίησε έναν επιπλέον σύνδεσμο,
την τιμή της πυκνότητας της σκοτεινής ενέργειας τη σημερινή εποχή. Στη συνέχεια έκανε την
ίδια διαδικασία για ένα μοντέλο που περιέχει το βαθμωτό Gauss-Bonnet σε σύζευξη με ένα
βαθμωτό πεδίο(dilaton). Πρώτα υπολόγισε τις εξισώσεις κίνησης σε frw μετρική και στη
συνέχεια χρησιμοποίησε την παραπάνω μέθοδο όπως στις άλλες θεωρίες. Επίσης έκανε την ίδια
διαδικασία για ένα μοντέλο τρέχοντος κενού (running vacuum). Τα μοντέλα αυτά έχουν να
κάνουν με την ενέργεια του κενού που συνοδεύεται από την κοσμολογική σταθερά η οποία
μπορεί να αποτελεί μια δυναμική παράμετρο. Υπολογισμοί μέσω της κβαντικής πεδίου δείχνουν
ότι για να είναι επανακανονικοποιήσιμη μια τέτοια θεωρία, πρέπει η πυκνότητα ενέργειας να
είναι μια δυναμοσειρά από δυνάμεις της σταθεράς του Hubble και της παραγώγου της. Επίσης
οι εξισώσεις κίνησης του μοντέλου αυτού δεν προκύπτουν από κάποια συγκεκριμένη δράση.
Τέλος έγινε η ίδια διαδικασία για ένα μοντέλο εμπνευσμένο από τη θεωρία χορδών. Στη
συνέχεια μελέτησε τη βαρύτητα με στρέψη. Η στρέψη είναι μια ισοδύναμη μορφή περιγραφής
της γενικής σχετικότητας που χρησιμοποιεί το βαθμωτό της στρέψης αντί για το βαθμωτό
καμπυλότητας. Οι εξισώσεις που δίνει οι ίδιες, μαζί με έναν επιπλέον επιφανειακό όρο, ο
οποίος δεν επηρεάζει τις εξισώσεις κίνησης. Τώρα οι γενικευμένες συναρτήσεις του βαθμωτού
στρέψης δεν είναι ισοδύναμες με τις γενικευμένες συναρτήσεις του βαθμωτού καμπυλότητας
όπως στην γραμμική περίπτωση. Συνεπώς έχουμε διαφορετική βαρύτητα. Στη συνέχεια
εφάρμοσε τους συνδέσμους από τη νουκλεοσύνθεση σε διάφορα μοντέλα και πήρε
αποτελέσματα που τα κάνουν βιώσιμα ως προς αυτή τη διαδικασία που συνέβη στο σύμπαν.
Τέλος, έγινε μελέτη μιας θεωρίας στην οποία ο τανυστής Άινσταιν κάνει ζεύξη με τον τανυστή
ενέργειας ορμής και των παραγώγων του βαθμωτού του τανυστή ενέργειας ορμής. Εξήγαγε τις
εξισώσεις κίνησης σε γενικό υπόβαθρο και ύστερα σε μετρική frw και υπολόγισε τις τανυστικές
βαθμωτές διαταραχές πρώτης τάξης. |
el |
heal.sponsor |
ΙΚΥ |
el |
heal.advisorName |
Κεχαγιάς, Αλέξανδρος |
en |
heal.committeeMemberName |
Κεχαγιάς, Αλέξανδρος |
el |
heal.committeeMemberName |
Σαριδάκης, Εμμανουήλ |
el |
heal.committeeMemberName |
Αναγνωστόπουλος, Κωνσταντίνος |
el |
heal.committeeMemberName |
Κουτσούμπας, Γεώργιος |
el |
heal.committeeMemberName |
Βασιλάκος, Σπύρος |
el |
heal.committeeMemberName |
Ήργες, Νικόλαος |
el |
heal.committeeMemberName |
Μαυρόματος, Νικόλαος |
el |
heal.academicPublisher |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών. Τομέας Φυσικής |
el |
heal.academicPublisherID |
ntua |
|
heal.numberOfPages |
145 σ. |
el |
heal.fullTextAvailability |
false |
|