Παιδί παιχνίδι πόλη: διερευνώντας την παιδική δραστηριότητα στην περιοχή Ζωγράφου

Τσολάκου, Ειρήνη; Χαλαζιά, Μαρία; Chalazia, Maria; Tsolakou, Eirini

dc.contributor.author	Τσολάκου, Ειρήνη	el
dc.contributor.author	Χαλαζιά, Μαρία	el
dc.contributor.author	Chalazia, Maria	en
dc.contributor.author	Tsolakou, Eirini	en
dc.date.accessioned	2023-10-06T12:03:36Z
dc.date.available	2023-10-06T12:03:36Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/58126
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.25823
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Παιδιά	el
dc.subject	Χώρος	el
dc.subject	Παιχνίδι	el
dc.subject	Δημόσιοι χώροι	el
dc.subject	Πόλεις	el
dc.subject	Ζωγράφου	el
dc.subject	Children	en
dc.subject	Play	en
dc.subject	Public spaces	en
dc.subject	Cities	en
dc.subject	Zografos	en
dc.title	Παιδί παιχνίδι πόλη: διερευνώντας την παιδική δραστηριότητα στην περιοχή Ζωγράφου	el
dc.title	Child play city: researching children΄s activity in Zografos area	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture and children	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2023-10-03
heal.abstract	Στην παρούσα εργασία μελετάται η αλληλεπίδραση του δημόσιου χώρου και του παιδιού, στη σύγχρονη πόλη. Ο αστικός χώρος επαναπροσδιορίζεται, μετασχηματίζεται και επανακτάται μέσα από το παιδικό παιχνίδι, το οποίο δίνει τη δυνατότητα για μια διαφορετική ανάγνωσή του. Οι τρόποι με τους οποίους το παιδί οικειοποιείται το δημόσιο χώρο, τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει αυτός έτσι ώστε να υποδεχτεί το παιδί και να ανταποκριθεί στη συμπεριφορά του και η ευελιξία που χρειάζεται να προσφέρει, είναι θέματα που δεν έχουν απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό τους αρχιτέκτονες μέχρι σήμερα. Η έρευνα ξεκινά αναζητώντας τη σχέση του παιδιού με το χώρο εν γένει, ο οποίος αποτελεί το υλικό στήριγμα για την πνευματική και σωματική του ανάπτυξη αλλά και μια συμπυκνωμένη πηγή πληροφοριών και ερεθισμάτων. Ιδιαίτερα, ο χώρος της πόλης είναι ένα πεδίο εξερεύνησης, ανακάλυψης, έκφρασης, δράσης και καλλιέργειας της φαντασίας. Το μέσο, φυσικά, για όλα αυτά είναι το παιχνίδι, το οποίο χρησιμοποιείται σαν εργαλείο για την αναγνώριση του περιβάλλοντος και οδηγεί στην ενεργοποίηση και επαναδιατύπωση του δημόσιου χώρου. Διερευνώντας την έννοια του παιχνιδιού, τις θεωρίες γύρω από αυτό και την ανάπτυξή του στον αστικό χώρο, η μελέτη κατευθύνεται στην εξέλιξη της πόλης και της θέσης του παιδιού σε αυτή, καταλήγοντας στη σύγχρονη ελληνική πόλη. Τελικά, η έρευνα επικεντρώνεται στην περιοχή Ζωγράφου, στην οποία αναζητείται η παιδική δραστηριότητα, και μέσω παρατήρησης, εμβαθύνει τελικά σε μικρές πλατείες και παιδικές χαρές, για τη βέλτιστη κατανόηση του τρόπου οικειοποίησης του δημόσιου χώρου από το παιδί. Ποια είναι όμως η θέση του παιδιού στην πόλη σήμερα; Αποτελεί η σύγχρονη πόλη αρμόζον περιβάλλον για το παιδί; Πώς οικειοποιούνται τα παιδιά το δημόσιο χώρο; Θα μπορούσε αυτός να έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα; Ποιοι χώροι έλκουν τη δραστηριότητα τους και τι χαρακτηριστικά παρουσιάζουν; Δεδομένου ότι παρατηρείται μια απομάκρυνση και περιθωριοποίηση του παιδιού από το δημόσιο χώρο, τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην ανάπτυξη του παιδιού και την εξέλιξη της πόλης; Μπορεί να επιβιώσει άραγε το παιδί χωρίς την πόλη και η πόλη χωρίς το παιδί;	el
heal.abstract	This paper seeks to explore the interplay between public space and the child in the contemporary city. The urban space is redefined, transformed, and re-created through children's play, which enables a different potential. The ways in which the child appropriates public space, the features the last one must have to greet the child and respond to its behavior, and the flexibility it needs to offer, are issues that have not been of great concern to architects to date. The research begins by looking for the child's relationship with space in general, which is the material support for its mental and physical development but also a concentrated source of information and stimuli. Urban space is a field of exploration, discovery, expression, action, and cultivation of imagination. The means, of course, of all this is play, which is used as a tool for discovering the environment and leads to the activation and redefinition of public space. By exploring the concept of play, the theories surrounding it and its development in urban space, the study is directed towards the evolution of the city and the position of the child in it, considering also the contemporary Greek city. Finally, the research focuses on the area of Zografos, where child activity is sought, and through observation, it finally delves into squares and playgrounds, for an optimal understanding of how children appropriate public space. What is the place of the child in the city today? Is the modern city a suitable environment for the child? How do children appropriate public space? Could urban space have a pedagogical aspect? Which spaces attract their activity and what are their features? Given that the child is marginalized and alienated from public space, what impact might this have on the child's development and the evolution of the city? Can the child survive without the city and the city without the child?	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false