dc.contributor.author |
Τουρίκη, Αγγελική
|
el |
dc.contributor.author |
Touriki, Angeliki
|
en |
dc.date.accessioned |
2023-10-09T09:02:35Z |
|
dc.date.available |
2023-10-09T09:02:35Z |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/58129 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.25826 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Αρχιτεκτονική κληρονομιά |
el |
dc.subject |
Διατήρηση |
el |
dc.subject |
Χάρτα Αθηνών |
el |
dc.subject |
Χάρτα Βενετίας |
el |
dc.subject |
Διακύρηξη του Άμστερνταμ |
el |
dc.subject |
Σύμβαση της Γρανάδας |
el |
dc.subject |
Αξίες |
el |
dc.subject |
UNESCO |
en |
dc.subject |
Docomomo |
en |
dc.subject |
Παιδόπολη Βούλας |
el |
dc.subject |
Τζελέπης |
el |
dc.subject |
Architectural heritage |
en |
dc.subject |
Conservation |
en |
dc.subject |
Charter of Athens |
en |
dc.subject |
Charter of Venice |
en |
dc.subject |
Declaration of Amsterdam |
en |
dc.subject |
Granada Convention |
en |
dc.subject |
Values |
en |
dc.subject |
Pedopolis of Voula |
en |
dc.subject |
Dzélépy |
en |
dc.title |
Patrimonium: ένα χρονικό θεωριών και πρακτικών αρχιτεκτονικής κληρονομιάς |
el |
dc.title |
Patrimonium: a chronicle of theories and practices of architectural heritage |
en |
dc.type |
Διάλεξη |
|
heal.type |
learningMaterial |
el |
heal.classification |
Αρχιτεκτονική |
el |
heal.classification |
Cultural property -- Protection |
en |
heal.language |
el |
el |
heal.access |
campus |
el |
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2023-09-19 |
|
heal.abstract |
Η έννοια της κληρονομιάς αποτελεί ένα πεδίο εκτενές και απροσδιόριστο και ισοδυναμεί με μία διαδικασία συσχετισμού με την ιστορία και την ταυτότητα ενός τόπου, ένα σύνολο αξιών και μνήμεων. Ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουμε γι’ αυτήν, διδασκόμαστε από αυτήν και την αξιοποιούμε για το μέλλον συνεχώς μεταβάλλεται. Αντικείμενο της παρούσας διάλεξης αποτελεί σε πρώτο πλάνο (α’ μέρος) η διερεύνηση των βασικών αρχών προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και των διαφορετικών θεωρητικών ιδεών και πρακτικών σχετικά με τη διατήρηση ή/και την αποκατάστασή της, όπως πρωτοδιατυπώθηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα, αναπτύχθηκαν κατά τον 19ο όταν έγινε πιο συνειδητή η ανάγκη διαφύλαξης και διατήρησης των καταλοίπων του παρελθόντος ως φορέων μνήμης και πνευματικών αξιών απαραίτητων για τις μελλοντικές γενιές και συγκροτήθηκαν περαιτέρω τον 20ό αιώνα σε μία προσπάθεια εξορθολογισμού του ζητήματος με τη θέσπιση διεθνών κανονιστικών κειμένων. Ερευνάται η εξέλιξη αυτών με την πάροδο του χρόνου συνθέτοντας ταυτόχρονα μία κριτική ανάλυση και εστιάζοντας στο β’ μέρος στον 21ο αιώνα και τον ελλαδικό χώρο, καθώς και στη συμβολή του do.co.mo.mo. στους σύγχρονους προβληματισμούς για τη μοντέρνα αρχιτεκτονική κληρονομιά. Μέσα από τα παραπάνω επιδιώκεται να κατανοηθεί ο τρόπος με τον οποίο σήμερα προσεγγίζουμε –ως πολίτες, αλλά και ως αρχιτέκτονες– το ζήτημα και να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο για περαιτέρω συζήτηση, εμβάθυνση και ενδεχόμενη πρακτική εφαρμογή επί του θέματος. Η περιπτωσιολογική μελέτη για την οποία γίνεται λόγος στο γ’ μέρος επίσης σκοπεύει στα παραπάνω. |
el |
heal.abstract |
The concept of heritage is an extensive and undefined field and is equivalent to a process of association with the history and identity of a place, a set of values and memories. The way we learn about it, learn from it, and make use for it for the future is constantly changing. The object of this lecture is primarily the investigation of the basic principles of architectural heritage protection and the different theoretical ideas and practices regarding its conservation and/or restoration, as they were first formulated at the end of the 18th century, developed by in the 19th century when the need to preserve the remains of the past as carriers of memory and spiritual values necessary for future generations became more conscious and were further constituted in the 20th century in an attempt to rationalize the issue by establishing international normative texts. The evolution of these over time is investigated, simultaneously composing a critical analysis and focusing on the second part in the 21st century in Greece, as well as on the contribution of do.co.mo.mo. in contemporary reflections on modern architectural heritage. Through the above, it is sought to understand the way in which we today -as citizens but also as architects- approach the issue and to form a framework for further discussion and eventual practical application on the subject. The case study referred to in the third part also aims at the above. |
en |
heal.academicPublisher |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού |
el |
heal.fullTextAvailability |
false |
|