Macumba Espacial: χωρικές πρακτικές κατάποσης στο Teatro Oficina

Στάμου, Κωνσταντίνος; Stamou, Konstantinos

dc.contributor.author	Στάμου, Κωνσταντίνος	el
dc.contributor.author	Stamou, Konstantinos	en
dc.date.accessioned	2024-05-13T12:37:14Z
dc.date.available	2024-05-13T12:37:14Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/59343
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.27039
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου : Έρευνα στην Αρχιτεκτονική : Προωθημένα Ζητήματα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού (Κατ. Α')"	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Συμβολική τάξη	el
dc.subject	Κανιβαλισμός	el
dc.subject	Καταστροφή	el
dc.subject	Jean Baudrillard	en
dc.subject	Lina bo Bardi	en
dc.subject	Cannibalism	en
dc.subject	Symbolic exchange	en
dc.subject	Destruction	en
dc.subject	Λίνα Μπο Μπάρντι	el
dc.subject	Ζαν Μπωντριγιάρ	el
dc.title	Macumba Espacial: χωρικές πρακτικές κατάποσης στο Teatro Oficina	el
dc.title	Macumba Espacial: spatial practices on swallowing at Teatro Oficina	en
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Φιλοσοφία	el
heal.classification	Θεωρία αρχιτεκτονικής	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2023-12-18
heal.abstract	Πως θα ερμηνεύαμε τον κόσμο αν εκκινούσαμε από το συμβάν της καταστροφής ως την πλέον κρίσιμη στιγμή κάθε δημιουργίας; Και μιλάμε για συμβάντα καταστροφής καθώς η διαφεύγουσα ουσία της επιφέρει μία εμμένεια της εξαφάνισης και όχι της σταθερότητας. Και με αυτή την αρχή δύναται να διαβαστεί η παρούσα έρευνα: όχι μέσω μιας παθητικής κατανόησης νοημάτων, αλλά μέσω της εξωτερίκευσης προβολών. Μέσω της κατοίκησης του κειμένου. Ενός κειμένου που αναμετράται με ένα συμβάν όπου η πράξη του κανιβαλισμού αποτέλεσε κατεξοχήν η ίδια δράση καταστροφής, όπως η τελευταία εκφράζεται μέσα στη βρώση. Μία βρώση η οποία, εντός μίας κρίσης του λαού της Βραζιλίας μετά τα μέσα του 20ου αιώνα και των προσπαθειών ανόρθωσης μίας αυθεντικής Βραζιλιάνικης ταυτότητας απέναντι στα αποικιακά κατάλοιπα, εντούτοις οδήγησε μία ομάδα ανθρωποφάγων στο Sao Paulo να αποκριθεί με ένα ισχυρό «ΝΑΙ!» στο Δυτικό πολιτισμό. Μία κατάφαση που εξωτερικεύεται με δράσεις τρομερής έντασης σε ένα θέατρο και τη γειτονιά που το περιβάλλει στο κέντρο της εν λόγω Βραζιλιάνικης μητρόπολης. Μία μεθυστική κατανάλωση των σημείων της Δύσης στη χωρική πολλαπλότητα της θεατρικής συνθήκης η οποία αποκτά το ρόλο καθημερινότητας, μίας κατανάλωσης η οποία δε θεωρείται μονόδρομη απορρόφηση, αλλά μία πράξη ισχυρότατης επικοινωνίας μεταξύ σωμάτων και των χώρων που αυτά δημιουργούν, όντας ανεπανόρθωτα εκτεθειμένα το ένα στο άλλο. Δοσοληψίες που σκιαγραφήθηκαν με χαρακτηριστική ωμότητα χωρικά από την, Βραζιλιάνα κατ’ επιλογή, Lina Bo Bardi, σε μία από τις πολλές παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν στο κτίσμα του θεάτρου, στην οποία θα εστιάσουμε. Χώροι της επινόησης που διακυβεύονται και καταστρέφονται. Μία θανάσιμη αμοιβαιότητα η οποία προσβάλλει με τις ασυνέχειες της την κατά τ’ άλλα αέναη αναπαραγωγή των κλειστών συστημάτων που μαστίζουν το σύγχρονο άνθρωπο.	el
heal.abstract	How would we interpret our surroundings relying on the event of destruction as the most crucial moment of any creation? And we are mentioning an event of destruction because its ever escaping essence induces a persisting state of disappearance, not permanence. And it is with this at mind that someone should read this thesis; not through a passive understanding or acceptance of notions, but through the externalization of their own projections through inhabiting the text. A text facing an event through which the practice of cannibalism posed an event of destruction par excellence, as this is found in the process of eating. A process that, in the middle of a crisis of the Brazilian people in the second half of the 20th century and their attempts to form an authentic Brazilian identity as a reply to the colonial structures, nevertheless led a group of cannibals in Sao Paulo to respond with a resounding “YES!” to the Western civilization. An affirmative gesture externalized through actions of unmatched intensity in a theatre and the surrounding neighborhood located in the center of the aforementioned metropolis. An almost intoxicating consumption of Western signs in the spatial multiplicity of the theatrical condition which obtains the role of everyday practice. A consumption that should not be considered as a one way absorption, but as a moment of the most intense form of communication between bodies and the spaces they create, being irreparably exposed to one another. Exchanges silhouetted with characteristic brutality in a spatial manner by the, Brazilian by choice, Lina Bo Bardi, coming up with one of the multiple interventions carried out on the building of the theatre, on which we will focus. Spaces of invention put at stake and destroyed. A lethal reciprocity, with its discontinuities contesting the otherwise timeless reproduction occurring in the closed systems plaguing contemporary man.	en
heal.advisorName	Σταυρίδης, Σταύρος
heal.advisorName	Stavridis, Stavros	en
heal.committeeMemberName	Σεβαστάκης, Δημήτριος	el
heal.committeeMemberName	Ντάφλος, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Sevastakis, Demitrios	en
heal.committeeMemberName	Daflos, Konstantinos	en
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	125
heal.fullTextAvailability	false