Διαστάσεις της αρχιτεκτονικής πράξης

Καραπαύλου, Μαρία; Karapavlou, Maria

dc.contributor.author	Καραπαύλου, Μαρία	el
dc.contributor.author	Karapavlou, Maria	en
dc.date.accessioned	2024-07-26T09:54:37Z
dc.date.available	2024-07-26T09:54:37Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/59963
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.27659
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Διαστάσεις	el
dc.subject	Τάσεις	el
dc.subject	Μέτρο	el
dc.subject	Μέτρηση	el
dc.subject	Ανθρωπισμός	el
dc.subject	Θετικισμός	el
dc.subject	Πολιτισμός	el
dc.subject	Κουλτούρα	el
dc.subject	Διεκπεραίωση	el
dc.subject	Ολοκλήρωση	el
dc.subject	Γραμμές	el
dc.subject	Επίπεδα	el
dc.subject	Χώρος	el
dc.subject	Χρόνος	el
dc.subject	Κρυμμένες διαστάσεις	el
dc.subject	Αναπαράσταση	el
dc.subject	Σκίτσα	el
dc.subject	Σχέδια	el
dc.subject	Μορφή	el
dc.subject	Όραση	el
dc.subject	Οφθλαμοκεντρισμός	el
dc.subject	Βιώματα	el
dc.subject	Πολυαισθητηριακές εμπειρίες	el
dc.subject	Μετρικοποίηση	el
dc.subject	Φαινομενολογία	el
dc.subject	Μακέτες	el
dc.subject	Ενσυναίσθηση	el
dc.subject	Dimensions	en
dc.subject	Tendencies	en
dc.subject	Measure	en
dc.subject	Measurement	en
dc.subject	Humanism	en
dc.subject	Positivism	en
dc.subject	Culture	en
dc.subject	Realization	en
dc.subject	Completion	en
dc.subject	Lines	en
dc.subject	Plane	en
dc.subject	Space	en
dc.subject	Time	en
dc.subject	Hidden dimensions	en
dc.subject	Representation	en
dc.subject	Sketches	en
dc.subject	Drawing	en
dc.subject	Form	en
dc.subject	Vision	en
dc.subject	Ophthalmocentrism	en
dc.subject	Experiences	en
dc.subject	Multisensory experiences	en
dc.subject	Metrication	en
dc.subject	Phenomenology	en
dc.subject	Models	en
dc.subject	Eempathy	en
dc.title	Διαστάσεις της αρχιτεκτονικής πράξης	el
dc.title	Dimensions of the architectural praxis	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture—Composition, proportion, etc.	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2024-07-02
heal.abstract	Η αρχιτεκτονική συγκροτείται από την ένωση των δύο τάσεων, με τον ίδιο τρόπο που δημιουργείται ένα ευθύγραμμο τμήμα από δύο σημεία. Πιο συγκεκριμένα, η ολότητά της αποτελείται από την αρμονική συνύπαρξη της ανθρωπιστικής και της θετικιστικής τάσης, οι οποίες συνοψίζονται στην εννοιολογική ερμηνεία του μέτρου και της μέτρησης και κατ’ επέκταση της κουλτούρας και του πολιτισμού. Η αρχιτεκτονική θεμελιώνεται σε μια λεπτή γραμμή ανάμεσα σε δίπολα, των οποίων η διαχείρισή τους χρήζει γνώσης και επιμέλειας. Η υπαγωγή των διαφορετικών αποχρώσεων μεταξύ των ετερόκλητων όρων, κατευθύνεται βάσει της αποκάλυψης του διχασμού της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, εξαιτίας της ανισορροπίας των αντιθετικών πόλων. Η αποκρυστάλλωση της οντολογικής ύπαρξης της, ούσα σύνθετη, διατηρεί μη ευδιάκριτα όρια, αγνοώντας το αξίωμα και τα γνωρίσματά της, ενώ παράλληλα, συσχετίζει την έννοια της διεκπεραίωσης με την ολοκλήρωση. Κατά συνέπεια, καταλήγει να θεωρείται ένα μηχανοποιημένο εργαλείο παραγωγής κτηρίων που υλοποιεί τετελεσμένα, αλλά ανολοκλήρωτα έργα. Κατά αυτό τον τρόπο εκθειάζει μόνο επιφανειακά και οπτικά ερεθίσματα, χωρίς να προκαλεί βαθύτερες πνευματικές συγκινήσεις, καθιστώντας την αρχιτεκτονική διεκπεραιωτική. Προϋπόθεση της ολοκλήρωσης, αποτελεί η αρμονική συνύπαρξη των τάσεων που πραγματοποιείται με την ανάπτυξη των διαστάσεων μέσω της συνθετικής πράξης, ξεχωρίζοντας την αρχιτεκτονική από την διεκπεραίωση. Κάθε μια αντιπροσωπεύει παραμέτρους που καθοδηγούν και προδιαγράφουν την διαδικασία. Οι διαστάσεις δεν είναι μόνο ένα στοιχείο μετρικοποίησης, αλλά διαμορφώνουν συνθήκες δημιουργίας. Η πρώτη διάσταση γεννά την γραμμή, η οποία παράγει το πρωταρχικό στοιχείο του σχεδιασμού που αποδίδει προθέσεις και εντάσεις. Παράλληλα, η γραμμή αποτελεί μετρητικό στοιχείο που αφορά στην κλίμακα, τις αναλογίες και την διαστασιολόγηση. Οι δυο διαστάσεις γενούν το επίπεδο, το οποίο αποτελεί συνθήκη σχεδιασμού, καθώς αξιοποιείται ως σύμβολο ή υπόβαθρο αναπαράστασης, το οποίο γίνεται αντιληπτό μόνο από την όραση. Συγκροτεί την απαρχή της έκφρασης, δημιουργώντας την μορφή στο φάσμα των σκίτσων και των λεπτομερών σχεδίων. Οι τρεις διαστάσεις δημιουργούν τον χώρο, όπου εντάσσεται μέσα το υποκείμενο, καθώς ταυτίζεται με την πραγματικότητα. Η παράμετρος των τριών διαστάσεων αποτελεί την ανθρώπινη διάσταση που συμβολίζει την δραστηριότητα και την πολυαισθητηριακή εμπειρία του ατόμου κατά την αλληλεπίδρασή του με το κτήριο. Μελετά χωρικές ποιότητες, όπως ο όγκος και το βάθος από το εργελείο της μακέτας. Στην συνέχεια, η τέταρτη διάσταση αντιπροσωπεύει τον χρόνο και χαρακτηριστικά, όπως η χρονικότητα, η χρονολογική ταυτότητα, η βιωσιμότητα και η διάρκεια υλοποίησης. Τέλος, η κρυμμένη διάσταση περιγράφει τις αόρατες κοινωνικές διαστάσεις, τις ζώνες οικειότητας των συναναστροφών υπό εθνολογικό και τοπικιστικό πρίσμα. Η αναδίπλωση των διαστάσεων είναι αρωγός στην εξισορρόπηση των τάσεων και την μετεξέλιξη του ενός πόλου στον άλλον. Η ενασχόληση με τα δίπολα φανερώνει πως η ειδοποιός διαφορά τους είναι οντολογικής αξίας, αφού οι έννοιες αποκτούν βαθύτερα νοήματα. Εν κατακλείδι, η αρχιτεκτονική δημιουργείται από τις τάσεις και καθορίζεται από τις διαστάσεις, διακρίνοντάς την από την διεκπεραιωτική διαδικασία και κατευθύνοντάς την προς την ολοκλήρωση.	el
heal.abstract	Architecture consists of the union of the two tendencies, in the same way that a line segment is created from two points. More specifically, its totality consists of the harmonious coexistence of humanistic and positivist tendency, which are summarized in the conceptual interpretation of measure and measurement and, by extension, culture and civilization. Architecture is based on a fine line between dipoles, where their management requires knowledge and diligence. The subjugation of different shades among heterogeneous terms is guided by the revelation of the division of modern architecture, due to the imbalance of contrasting poles. The crystallization of its ontological existence, being complex, maintains indiscernible boundaries, ignoring its axiom and attributes, while at the same time, it correlates the concept of realization with completion. Consequently, it ends up being considered a mechanized building production tool which implements done, but uncompleted projects. In this way, it exalts only superficial and visual stimuli, without causing deeper spiritual emotions, making the architecture processive. A prerequisite for completion is the harmonious coexistence of tendencies that takes place through the development of dimensions via compositional praxis, separating architecture from processing. Each one represents parameters which guide and prescribe the process. Dimensions are not only an element of metrication, but also shape conditions of creation. The first dimension gives birth to the line, which produces the primary element of design that ascribes intentions and tensions. At the same time, the line is a measuring element concerning scale, proportions and dimensioning. The two dimensions give birth to the plane, which is a design condition, as it is used as a symbol or background of representation that can only be perceived by vision. It constitutes the beginning of expression by creating the form in the range of sketches and detailed drawings. The three dimensions create the space where the subject is integrated, as it identifies with reality. The parameter of three dimensions constitutes the human dimension, which symbolizes the activity and multisensory experience of the individual during its interaction with the building. It studies spatial qualities such as volume and depth from the mock-up tool. Next, the fourth dimension represents time and characteristics such as the temporality, the chronological identity, the sustainability and the duration of implementation. Finally, the hidden dimension describes the invisible social dimensions, the zones of intimacy of interactions from ethnological and localized perspective. The folding of dimensions helps to balance the tendencies and to evolve one pole into another. Dealing with dipoles reveals that their distinguishing difference is ontological value, since notions acquire deeper meanings. In conclusion, architecture is created by tendencies and is determined by dimensions, distinguishing it from the realization process and directing it towards completion.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false