Προσαρμοστική επανάχρηση: στρατηγικές επέμβασης σε υφιστάμενα κελύφη

Στρατίκης, Ιωάννης; Stratikis, Ioannis

dc.contributor.author	Στρατίκης, Ιωάννης	el
dc.contributor.author	Stratikis, Ioannis	en
dc.date.accessioned	2024-08-02T08:48:21Z
dc.date.available	2024-08-02T08:48:21Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/59998
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.27694
dc.rights	Default License
dc.subject	Προσαρμοστική επανάχρηση	el
dc.subject	Adaptive reuse	en
dc.subject	Στρατηγικές επέμβασης	el
dc.subject	Επανάχρηση κτιρίων	el
dc.subject	Τυπολογίες επεμβάσεων	el
dc.subject	Building reuse	en
dc.subject	Intervention strategies	en
dc.subject	Υπάρχοντα κτίρια	el
dc.subject	Existing buildings	en
dc.subject	Νέες χρήσεις	el
dc.subject	New uses	en
dc.subject	Reuse	en
dc.title	Προσαρμοστική επανάχρηση: στρατηγικές επέμβασης σε υφιστάμενα κελύφη	el
dc.title	Adaptive reuse: strategies of intervention in existing buildings	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Buildings--Remodeling for other use	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2024-07-11
heal.abstract	Η παρούσα ερευνητική εργασία διερευνά την έννοια της προσαρμοστικής επανάχρησης, τόσο ως προς το θεωρητικό υπόβαθρο της ανάπτυξής της, όσο και ως προς τις πρακτικές τυπολογίες επέμβασης στα υφιστάμενα κελύφη. Το θεωρητικό υπόβαθρο ξεκινάει από τον 19ο αιώνα, τον Viollet le-Duc και την ιδέα της αποκατάστασης και αναλύονται εν συνεχεία οι αρχιτεκτονικές θεωρίες που ανέπτυξαν ο John Ruskin και ο Camillo Boito, καθώς και ο ρόλος μιας σειράς διεθνών συμβάσεων όπως της Χάρτας των Αθηνών (1931) και της Χάρτας της Βενετίας (1962). Επίσης αναγνωρίζεται ως κομβική στιγμή η έκδοση του αρχιτεκτονικού περιοδικού Architectural Review το 1972, που επισήμανε την σημασία της στο αρχιτεκτονικό κοινό της εποχής. Στη συνέχεια, γίνεται λόγος για την προσαρμοστική επανάχρηση την σημερινή εποχή, τον ρόλο του αρχιτέκτονα, τα πλεονεκτήματα που έχει έναντι της κατεδάφισης και κατασκευής νέων κτιρίων, στην σημασία της αρχικής ανάλυσης των υφιστάμενων κτιρίων και στο τρόπο και την στρατηγική με την οποία γίνεται η ιεράρχηση των αποφάσεων που πρέπει να παρθούν σε κάθε έργο. Μεθοδολογικά δημιουργούνται έξι διαφορετικές τυπολογίες επεμβάσεων σε υφιστάμενα κτίρια, που συναντάμε σήμερα. Το τυπολογικό αυτό σύστημα κατηγοριοποίησης ελέγχεται εξετάζοντας μια σειρά από παραδείγματα προσαρμοστικής επανάχρησης, με βασικό κριτήριο επιλογής, να αποτελούν έργα που έχουν σχεδιαστεί από αρχιτέκτονες βραβευμένους με βραβείο Pritzker. Έτσι, η εργασία χαρτογραφεί την πορεία της προσαρμοστικής επανάχρησης στον αρχιτεκτονικό κόσμο και σε τι σημείο βρίσκεται σήμερα. Στα δέκα παραδείγματα που αναλύονται, έγινε στο τέλος σε καθένα από αυτά μία ανάλυση της στρατηγικής προσέγγισης στο υπάρχων που εκδηλώθηκε μέσω της κατηγοριοποίησής τους σε κάποιες από τις παραπάνω τυπολογίες επεμβάσεων που εξετάστηκαν.	el
heal.abstract	This research examines the notion of ‘adaptive reuse,’ through its theoretical background and also through the practical typologies of intervention in existing buildings. The theoretical discourse of adaptive reuse started in the 19th century with the restoration movement led by Viollet le-Duc and following that, there is an analysis on the architectural theories of John Ruskin and Camillo Boito, as well as, a series of international treaties like the Athens Charter (1931) and Venice Charter (1962). Moreover, a key moment in the development of the term took through the 1972 edition of the journal Architectural Review that investigated adaptive reuse in contemporary times. Methodologically the thesis proposes six different intervention typologies, that most often encounter today. In order to test the proposed typologies the thesis analyses a series of adaptive reuse projects, designed by Pritzker-winning architects, with an emphasis on the strategies that have been used to intervene existing buildings. In this way the thesis maps the development of the notion of adaptive reuse throught time in the acknowledged and renowned status of architectural world.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false