dc.contributor.author |
Κολιού, Αλεξάνδρα
|
el |
dc.contributor.author |
Koliou, Alexandra
|
en |
dc.date.accessioned |
2024-11-04T11:18:37Z |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/60365 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.28061 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Παιδόπολη «Άγιος Αλέξανδρος» Ζηρού |
el |
dc.subject |
Paidopoli “Agios Alexandros” of Ziros |
en |
dc.subject |
Ανοιχτός χώρος φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων |
el |
dc.subject |
Unaccompanied migrant children |
en |
dc.subject |
Εκτοπισμένα παιδιά |
el |
dc.subject |
Displaced children |
en |
dc.subject |
Τοπικές κοινότητες |
el |
dc.subject |
Community |
en |
dc.subject |
Συλλογικές δράσεις |
el |
dc.subject |
Collective activities |
en |
dc.subject |
Επανακατοίκηση |
el |
dc.subject |
Reinhabitation |
en |
dc.title |
Συρραφές σπαραγμάτων: επανακατοικώντας τον χώρο της πρώην παιδόπολης «Άγιος Αλέξανδρος» Ζηρού |
el |
dc.title |
Sutures of fractures: reinhabiting Zeropolis |
en |
dc.contributor.department |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού |
el |
heal.type |
bachelorThesis |
|
heal.classification |
Αρχιτεκτονική |
el |
heal.classification |
Architecture |
en |
heal.dateAvailable |
2025-11-03T22:00:00Z |
|
heal.language |
el |
|
heal.access |
embargo |
|
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2024-04-24 |
|
heal.abstract |
Έχοντας ως σημείο αναφοράς τον χώρο της πρώην παιδόπολης «Άγιος Αλέξανδρος», στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης Ζηρού Πρέβεζας και με κριτική ματιά απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές αντιμετώπισης ασυνόδευτων, εκ-τοπισμένων παιδιών, τόσο κατά τη μεταπολεμική περίοδο λειτουργίας της παιδόπολης, όσο και σήμερα, η παρούσα διπλωματική εργασία επιδιώκει να επανανοηματοδοτήσει αυτόν τον χώρο, επανασχεδιάζοντας έναν χώρο φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων μεταναστών, ανοιχτό στις γύρω τοπικές κοινότητες.
Έπειτα από επιτόπια αποτύπωση και καταγραφή του χώρου της παιδόπολης και ειδικότερα των κτιρίων που στέκουν ακόμα εκεί, με γνώμονα την κατασκευαστική τους λογική, αλλά και την ιστορία που κάθε ένα ξεχωριστά φέρει, προτείνεται η εκ νέου αξιοποίησή τους, με τρόπο που παρεμβαίνει στα εγκαταλελειμμένα κελύφη και κατ’ επέκταση στη λογική και ιδεολογία που ενυπάρχει πίσω από τον αρχικό σχεδιασμό τους.
Πιο συγκεκριμένα, σε επίπεδο σχεδιασμού το συνθετικό συντακτικό επέμβασης διεισδύει στις υπάρχουσες κτιριακές δομές και επανασυγκροτεί τα ασύνδετα μεταξύ τους κτίρια, σε ένα συνεκτικό σύστημα που διασχίζει και οργανώνει τον χώρο, δημιουργώντας ενδιάμεσους χώρους, διαβαθμίσεις ιδιωτικότητας, πλατώματα, «μπαλκόνια» στη λίμνη, «ανοίγματα» στο δάσος.
Φέρνοντας λοιπόν κοντά όλα εκείνα τα στοιχεία, -αρχιτεκτονικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, γεωμορφολογικά- τα οποία συνθέτουν τη στρωματογραφία της περιοχής παρέμβασης και παράλληλα, διαμορφώνοντας χώρους για συλλογικές δράσεις, τόσο των παιδιών μεταξύ τους, όσο των παιδιών με τους κατοίκους των γύρω κοινοτήτων, αλλά και των κατοίκων μεταξύ τους, η πρόταση αυτή στοχεύει στην «επανακατοίκηση» του χώρου της παιδόπολης με όρους πλέον συνεκτικούς. |
el |
heal.abstract |
This thesis focuses on redefining the site of the abandoned post-war children’s camp (paidopoli) “Agios Alexandros”, located near Lake Ziros in Preveza, by proposing a place for unaccompanied migrant children, “open” to the surrounding local communities. After a thorough on-site analysis of the existing buildings, the study suggests reusing these structures by intervening in the remaining abandoned shells, as well as reconsidering the underlying logic and ideology of their original design. From an architectural perspective, the proposed intervention reorganizes the fragmented buildings into a unified spatial system. This system reconfigures the site by “connecting” the previously disjointed structures and establishing a more cohesive framework. The design approach integrates various elements —architectural, historical, social, political, and geomorphological—creating spaces that support collective activities among the children, local residents, and the broader community. In other words, reinhabiting “paidopoli” (Zeropolis) in a more cohesive manner. |
en |
heal.advisorName |
Κουτσουμπός, Λεωνίδας |
el |
heal.advisorName |
Koutsoumpos, Leonidas |
en |
heal.committeeMemberName |
Σταυρίδης, Σταύρος |
el |
heal.committeeMemberName |
Γκικαπέππας, Βασίλειος |
el |
heal.committeeMemberName |
Θεοδωρά, Παναγιώτα |
el |
heal.committeeMemberName |
Σταυρίδου, Αθηνά |
el |
heal.academicPublisher |
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών |
el |
heal.academicPublisherID |
ntua |
|
heal.numberOfPages |
150 |
|
heal.fullTextAvailability |
false |
|