heal.abstract |
Το ζήτημα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, λόγω των μεταβολών που
διαπιστώνονται στο κλίμα, βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών που εφαρμόζονται
ανά χώρα τα τελευταία χρόνια. Η συμβολή της ναυτιλίας στην εκπομπή των αερίων
είναι πολύ σημαντική, καθώς είναι υπαίτια για το 3% της επιβάρυνσης. Σημαίνον
αέριο που εκπέμπεται στη ναυτιλία είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο επιδρά
στην υπερθέρμανση του πλανήτη σε ποσοστό 91%, μέγεθος πολύ υψηλό συγκριτικά
με την ευθύνη που φέρουν τα υπόλοιπα εκπεμπόμενα αέρια.
Στόχος που ενθαρρύνεται ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια είναι η απανθρακοποίηση
της ναυτιλίας. Προς την κατεύθυνση αυτή έχει υπάρξει η θέσπιση νομικών πλαισίων
τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως καθώς και η παρότρυνση χρήσης
εναλλακτικών καυσίμων, η αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ο
περιορισμός της κατανάλωσης ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια κερδίζει σημαντικό
έδαφος η υιοθέτηση μεθόδων δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα, η οποία μπορεί
να λειτουργήσει υποστηρικτικά προς την ανάσχεση του φαινομένου της κλιματικής
αλλαγής.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η επιστημονική έρευνα των
τεχνολογιών που μπορούν να δεσμεύσουν το διοξείδιο του άνθρακα, έτσι ώστε να
συλλεχθεί προτού εκλυθεί στο περιβάλλον. Τα κεφάλαια 1, 2 και 3 επικεντρώνονται
στη συμβολή του διοξειδίου του άνθρακα στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή και τη
διόγκωση του φαινομένου του θερμοκηπίου και, επιπλέον, στις διακρατικές
συμφωνίες που εφαρμόζονται προς την αντιμετώπιση του ζητήματος. Αναλύονται οι
επιπτώσεις που έχουν δημιουργηθεί από την ενίσχυση του φαινομένου του
θερμοκηπίου και εξετάζονται τα αέρια που είναι υπεύθυνα. Επιπλέον, διερευνάται το
νομοθετικό πλαίσιο που στοχεύει στην επίλυση του προβλήματος, ο επιζήμιος ρόλος
που έχει το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και, κυρίως, οι επιπτώσεις, λόγω
της ύπαρξής του στον τομέα της ναυτιλίας.
Στο 4 ο και 5 ο κεφάλαιο αναλύονται οι μέθοδοι που αφορούν στη συγκέντρωση του
διοξειδίου του άνθρακα, τη μεταφορά και τη μακροχρόνια αποθήκευσή του.
Παρουσιάζονται οι μέθοδοι για τη συλλογή του και το πλήθος των τεχνολογιών που
έχουν αναπτυχθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Αναλύονται οι τεχνολογίες: α)
απορρόφησης, β) προσρόφησης, γ) χρήσης μεμβρανών, δ) χημικού κύκλου βρόγχου,
4
ε) μικροφυκών και στ) κρυογονικής. Στη συνέχεια, εκθέτονται έρευνες που έχουν
υπάρξει σε παγκόσμιο επίπεδο, που επιβεβαιώνουν την εγκυρότητα αυτών των
τεχνολογιών. Επίσης, περιγράφεται η διαδικασία μεταφοράς του με πλοία και
αγωγούς και η τελική αποθήκευσή του, που περιλαμβάνει: α) τη γεωλογική
αποθήκευση, β) την ανθρακοποίηση ορυκτών, γ) την ωκεανική αποθήκευση και δ) τη
βιομηχανική χρήση. |
el |